آموزش اسمارت مانی
خرید تور تابستانی

عیسی کلانتری: پیگیر بودم محیط‌بان اجازه استفاده از سلاح داشته باشد | یک محیط‌بان: بجای شکارچی بگویید شکارکش!

نگار فیض‌آبادی، انصاف نیوز: از نظر رئیس سابق سازمان حفاظت محیط‌زیست و یکی از محیط‌بان‌های پارک ملی گلستان، نبودِ قوانین حمایتی از محیط‌بان‌ها و ضعف در برخورد قاطع با شکارچیان متخلف از عوامل اصلی افزایش شکار و کشته شدن محیط‌بان‌ها است.

عیسی کلانتری، درباره‌ی وجود شبکه یا مافیا برای حمایت از شکارچیان به خبرنگار انصاف نیوز گفت «شبکه‌ای وجود ندارد اما به دلیل ضعف حمایت دولت و قوه قضاییه از محیط‌بان‌ها، شکارچی‌ها را می‌بینیم که مصرتر شده‌اند اما وقتی محیط‌بان‌ها بخواهند از اسلحه استفاده کنند باید ثابت کنند که وظیفه‌شان را انجام‌ داده‌اند و گاهی هم به قصاص محکوم می‌شوند!

شکارچی‌هایی هستند که در مناطق مختلف به محیط‌‌بان شلیک می‌کنند اما کسی نمی‌تواند آنها را پیدا کند. خیلی‌هایشان هم مجرم هستند و برای شکار به مناطق می‌روند. محیط‌‌بان‌ها و جنگل‌بان‌‌ها دستشان بسته است و قانون از آنها حمایتی نمی‌کند.

سازمان حفاظت محیط‌زیست حدود ۳۵۰۰ محیط‌‌بان دارد که به شکل شیفتی در ۷۰۰ پاسگاه شیفت دارند. برای محوطه‌ی ۲۵ هکتاری دو محیط‌بان هست درحالی‌که باید تعدادشان بیشتر باشد؛ اما سازمان به دلیل کمبود بودجه با کمبود محیط‌بان‌ روبه‌روست.»

آقای کلانتری درباره‌ی شرایط مدیریت خودش گفت «سازمان امور استخدامی مجوز سالانه استخدام ۳۰۰ محیط‌ بان را داده بود و قرار شد در ۱۰ سال ۳۲۰۰ محیط‌ بان دوبرابر شود.

قانون در پیچ و خم اصلاح

ما پیگیر بودیم که محیط‌بان‌ها هم مثل نیروی انتظامی اجازه استفاده از سلاح را داشته باشند اما نمی‌دانم آیا الآن این موضوع اتفاق افتاده است یا خیر.»

به گزارش انصاف نیوز، جمشید محبت‌خانی، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست ۲۹ آبان در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم گفته بود «به تازگی درخصوص قانون بکارگیری سلاح، جلسه‌ای در در کمیسیون امنیت ملی مجلس برگزار و قرار شد که در این قانون به جای قانون بکارگیری سلاح نیروهای انتظامی، از عبارت “تمامی مأمورین مسلح” استفاده شود، تا اصلاحات این قانون، شامل تمامی ارگان‌هایی که اجازه حمل سلاح دارند، ازجمله محیط‌بانان عزیز ما بشود.»

کلانتری در ادامه درباره‌ی صرفه‌ی اقتصادی شکار گفت «شکار در مقابل کشتن محیط‌‌بان برای شکارچی‌ها به صرفه نیست اما وقتی در موقعیت محیط‌‌بان را مقابل خودشان می‌بینند، ممکن است شلیک کنند.

بحث مافیا هم مطرح نیست زیرا درصد بالایی از شکارچیان از جوامع محلی هستند. به عنوان مثال بسیاری از افراد از لرستان به قصد اقتصادی به بقیه‌ی استان‌ها می‌روند.»

او درباره‌ی دسترسی جوامع محلی گلستان به اسلحه گفت «بیشتر شکارچی‌های گلستان اسلحه دارند اما در لرستان افراد به شکل شخصی سلاح دارند.»

کمبود محیط‌بان

به گزارش انصاف نیوز به نقل از ایرنا، سرهنگ جمشید محبت خانی، خرداد ۱۴۰۳ گفت «اکنون تعداد سه هزار و ۷۰۰ محیط بان در سطح کشور وجود دارد و برای استانداردسازی حداقل به هفت هزار و ۸۰۰ محیط بان دیگر نیاز داریم.»

به گفته‌ی او «۱۲۱ محیط‌بان را از دست داده‌ایم که ۳۹ نفر آن‌ها در بنیاد شهید ثبت شده‌اند و نزدیک به ۳۷۹ نفر از محیط‌بان‌های کشور نیز جانباز هستند.»

محیط‌بان: شکارکش با شکارچی فرق دارد

یکی از محیط‌بان‌های پارک ملی گلستان که مایل نبود نامش منتشر شود، درباره‌ی علت کشته شدن محیط‌بان‌ها توسط شکارچی‌ها به خبرنگار انصاف نیوز گفت «اصطلاح درست شکارکش‌ است. چون شکارچی‌ها به شکل قانونی، پروانه‌ می‌گیرند و گونه‌ای را که از قبل نشان شده است در حضور خود محیط‌بان شکار می‌کنند. 

چالش اصلی محیط‌بان‌ها شکارکش‌ها هستند که بدون مجوز وارد منطقه می‌شوند. حیات وحش پارک ملی گلستان بسیار متنوع و زیاد است و به همین دلیل شکارکش‌ها تمایل دارند به این منطقه بیایند، برای همین درگیری‌ها درون پارک بیشتر از مناطق دیگر است.»

با اسلحه به جان حیات‌وحش افتاده‌اند

این کارشناس محیط‌زیست گفت «هرکسی اسلحه دارد به جان محیط‌زیست و حیات‌وحش افتاده است و خیلی‌هایشان قبلا جرم‌هایی مرتکب شدند اما چون قانون بازدارنده نیست، دوباره آزاد می‌شوند و همان کار قبلی‌شان را ادامه می‌دهند.

مواردی را از همکارانمان می‌شنویم که اگر با شکارکشی درگیر شوند، ممکن است حتی شکارکش زودتر از محیط‌بان بتواند به زندگی‌اش برگردد. این موارد به ضعف قانون برمی‌گردند که بیشتر به ضرر محیط‌بان‌ها و حیات وحش هستند.

شکارکش‌ها معمولا یا بومی منطقه هستند یا با یکی از بومیان می‌آیند و بعد از یکی دوبار خودشان با منطقه آشنا می‌شوند. خیلی‌ها مخصوصا ترکمن‌نشین‌ها که در خانه‌شان اسلحه دارند و همان‌طور که می‌‌گویند ترکمن‌ها اسب دوست دارند، اسلحه هم دوست دارند. فکر و ذکر خیلی‌هایشان عشق به اسلحه و شکار است.

محیط‌بان: شکار برایشان می‌ارزد

او درباره‌ی ارزش اقتصادی شکارها گفت «بستگی به نوع شکار دارد. یک قوچ حدود ۷-۸ میلیون می‌ارزد. یک گوزن یا مرال که نزدیک ۱‍۰۰ کیلو گوشت داشته باشد می‌تواند کیلویی ۶۰۰- ۷۰۰ هزار تومان بفروشد. نرها که شاخ دارند، ارزش اقتصادی دارد اما درباره‌ی پرندگان پول زیادی نصیب شکارکش نمی‌شود. 

این کارشناس محیط‌زیست درباره‌ی اینکه آیا شکارکش‌ها از جایی حمایت می‌شوند گفت «پشت‌شان به نبود قانون بیشتر گرم است. در داستان شهید باشقره که ساعت ۳ نصفه شب شهید شد و مشخص هم نشد توسط چه کسانی کشته شده است.»

«می‌بینند قانون بازدارنده نیست، پس باز هم شکار می‌کنند»

او ادامه داد «وقتی شکارکش‌ها می‌بینند کسی شکار می‌کند یا محیط‌بان را می‌کشد اما اتفاقی برایشان نمیفتاد، برای آنها هم بازدارنده نیست. ما فقط می‌توانیم فرمان ایست بدهیم یا تیر هوایی بزنیم اما کسی گوش نمی‌کند. مگر آنکه بحث دفاع از جان باشد که بخواهیم شلیک کنیم. درباره‌ی شهید مصدق حتی درگیری هم نبوده و شکارکش‌ها او را از پشت سر زدند.»

تعداد کم محیط‌بان‌ها

او درباره‌ی تناسب نسبت محیط‌بان‌ها، حیات وحش و شکارکش‌ها گفت «اصلا تناسبی وجود ندارد؛ طبق چارت سازمانی باید برای گلستان ۱۲۰ محیط‌بان وجود داشته باشد ولی در واقع الآن حدود ۳۵ محیط‌بان هستند.»

او درباره‌ی افزایش تعداد محیط‌بان‌ها گفت «خودم بعد از آزمون سه سال منتظر بودم تا مشغول شوم. کسانی که باید اردیبهشت بیایند هنوز نیامند. فرآیند استخدام محیط‌بان بسیار طولانی است. فقط به تعداد بازنشستگان استخدام‌ می‌شوند و از طرف دیگر وقتی افراد سر کار بیایند و ببینند به دلیل سختی می‌خواهند انصراف بدهند، کسی جایگزینشان نمی‌شود.»

«محیط‌بانی سخت است و درآمد کمی دارد»

این محیط‌ بان، حقوق یک محیط‌ بان را حدود ۲۰ میلیون اعلام می‌کند و می‌گوید هزینه‌های جیره‌ی غذایی و رفت‌وآمد به عهده‌ی محیط‌بان‌هاست. شیفت‌ها قبل از اردیبهشت ۱۴۰۴، ۱۵ شبانه‌روز کار و ۱۵ شبانه‌روز استراحت بود. بعد نامه‌ای زدند که بر مبنای آن ۲۴ ساعت کار و ۴۸ ساعت استراحت کنیم.

تعدادی از استان‌ها که مناطق حساس کمتری دارند، به آن عمل کردند اما به دلیل حساسیت حیات وحش پارک ملی گلستان، محیط‌بان‌ها به این دلیل که برایشان به صرفه نیست و حیات وحش ضرر می‌کند، طبق روال قبل شیفت می‌دهند. البته قرار شده اضافه‌کار هم به آنها بدهند. محیط‌بان‌های پارک ملی گلستان مایل هستند شرایط طوری باشد که بتوانند سه روز کار کنند و شش روز استراحت کنند.»

کاظم مصدق از محیط‌بان‌های پارک ملی گلستان، ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ با شلیک شکارچی به شهادت رسید.

به گفته‌ی سرهنگ محمدرضا شرفی نسب، جانشین فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست، ۴ مظنون این پرونده ۱۶ اردیبهشت دستگیر شدند.

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

پیام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا