واکنش‌ها به استقلال قم از ایران

در روزهای اخیر یادداشت مدیر یکی از مراکز حوزوی در قم که در آن پیشنهاد تاسیس کشوری مستقل در این شهر را مطرح شده بود با واکنش‌های فراوانی روبرو شد؛ از حسام‌الدین آشنا، مشاور رسانه‌ای رییس جمهور تا تعدادی از پژوهشگران دین و اصحاب رسانه به این یادداشت واکنش نشان دادند.

حجت‌الاسلام «احمد زادهوش»، مدیر «جامعه المرتضی» قم، در یادداشتی که در نامه‌ای حوزوی منتشر شد، پیشنهاد داده بود که در قم کشوری مستقل همانند واتیکان تشکیل شود، تا این امکان را فراهم سازد که حوزه علمیه قم به نظام رهبری دینی شیعیان جهان تبدیل شود و ارتقا یابد.

جامعه المرتضی مرکز تربیت مبلغ و تبلیغ بین الملل است که در اهداف آن آمده است:

• تربیت و اعزام طلاب مسلط به زبان جهت تدریس در کرسی های اسلام شناسی دنیا
• حضور در عرصه های مختلف فرهنگی
• برگزاری کنفرانسها و نشستهای علمی بین المللی
• ارتباط و همکاری با مراکز علمی ، پژوهشی دنیا
• همکاری علمی ،پژوهشی در موضوعات اسلام شناسی وو شیعه شناسی با مراکز بین المللی اسلامی
• انتشار مجلات علمی فرهنگی به زبان های بین المللی
• پاسخگویی به نیازهای بازدیدکنندگان خارجی و برگزاری دوره های اسلام شناسی کوتاه مدت جهت ایشان
• تولید برنامه های صوتی و تصویری اسلامی به زبانهای مختلف دنیا

به گزارش انصاف نیوز واکنش‌ها به این یادداشت در پی می‌آید:

 چهل سال پیش  چه کسی و چرا این پیشنهاد را مطرح  کرد

«حسام الدین آشنا»، مشاور رسانه‌ای رییس جمهور در کانال تلگرامی خود ضمن واکنش به این یادداشت، نوشت:

سلام علیکم متاسفانه تا کنون افتخار آشنایی با ایشان را نداشته ام  اما به ایشان توصیه می کنم کمی مطالعه بفرمایند تا دریابند  چهل سال پیش  چه کسی و چرا این پیشنهاد را مطرح  کرد.

اشاره‌ی آشنا احتمالا به صحبت‌های «شاپور بختیار»، در بهمن‌ماه 57 است که گفته بود:

«دولت اسلامی تنها در حد شهر قم آزاد است. ما برای آیت‌الله در شهر قم دیواری خواهیم کشید که او هم در آنجا واتیکان کوچکی داشته باشد.» (شاپور بختیار ۱۴ بهمن ۱۳۵۷، مصاحبه با لوماتن چاپ فرانسه)

امروزِ کلیسای کاتولیک، فردای روحانیت شیعه است

«محسن حسام مظاهری»، پژوهشگر دین، در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی این یادداشت، نوشت:

پیشتر در همین کانال نوشته بودم: مسیری که سازمان رسمی شیعه در سه چهار دهه‌ی اخیر پیش گرفته، از بسیاری جهات مشابه همان مسیری است که کلیسای رومی قرن‌هاست پشت سر گذاشته. امروزِ کلیسای کاتولیک، فردای روحانیت شیعه است. همانی که حالا در اظهارنظری صریح و صادقانه، مدیر «جامعه المرتضی» به‌عنوان یک الگوی آرمانی و مطلوب بر زبان آورده است.

ایستگاه پایانی روند بوروکراتیزه‌شدن و توسعه‌ی سخت‌افزاری و فربهی تشکیلاتی سازمان رسمی تشیع (حوزه و روحانیت) در دوره‌ی پساانقلابی، احتمالاً‌ یک چنین جایی خواهد بود: تأسیس کشور مستقل قم. یک واتیکان شیعی.

پ.ن: هیچ عامل دیگری به اندازه‌ی خود جمهوری اسلامی نتوانسته بود و نمی‌توانست روند سکولارسازی تشیع  و روحانیت شیعی را اینچنین شتاب بخشد.

حوزه‌ی علمیه نباید دایما به دولت و یا به حکومت وامدار باشد /  این دغدغه، دغدغه‌ی خوب و درستی است

«یاسر عرب»، مستند ساز، نیز در یادداشتی تلگرامی با برشمردن محسنات پیشنهاد مطرح شده، نوشت:

در چند روز اخیر مساله‌ی واتیکان شیعی یا واتیکان اسلامی، به خاطر نامه‌ی آقای زادهوش که به صورت گسترده در فضای مجازی اشتراک‌گذاری شد، مطرح شد. نامه‌ای که مورد طعنه و تقبیح بسیاری نیز قرار گرفت؛ سطوح مختلف جناح‌های سیاسی و مردم و تمامی کسانی که نگاهشان این است که بالاخره زیاده‌خواهی‌های نهاد دین کی قرار است تمام شود؟!

نکته‌ای را به عنوان کسی که در فضای دین تنفس کرده و خیلی اندک قم را می‌شناسد می‌گویم؛ اصلا کاری به آن قصه که قرار است چگونه این اتفاق بیافتد و یا نیفتد یا اینکه اصلا این اتفاق خوب است و یا بد است،یا اصلا در کشور ما چنین روندی عملی هست یا نه، ندارم. به خاطر اینکه خیلی‌ها این روند را تقبیح کردند و دست انداختند. شاید هم واقعا ایده‌ی به‌جایی نبوده است و عنوان کردنش صحیح نبوده و خام بوده است؛ اما نکته‌ای را می‌خواهم عرض کنم که دغدغه‌ای که در پس ذهن نویسنده است – درماجرای تشبیه به واتیکان و مستقل شدن نهاد دین در قم- این دغدغه، دغدغه‌ی خوب و درستی است. اینکه حوزه‌ی علمیه نباید دایما به دولت و یا به حکومت وامدار باشد و به لحاظ مالی چشمش به دست حاکمیت و دولت باشد؛ این دغدغه، درست است؛ چه بسا شما می‌بینید هرچقدر که در طول تاریخ نهاد دین به‌لحاظ گردش مسایل اقتصادی‌اش وامدار دولت و حاکمیت بوده، با چرخش عرصه‌ی سیاسی، دین هم دچار یک چرخش‌هایی شده و مسایل سیاسی را توجیه کرده است. مخصوصا آن جاهایی که سیاست رنگ خیلی جدی از دین گرفته است.

این را می‌خواهم بگویم که در کنار این طعنه‌هایی که زده می‌شود، این نکته را در ذهن داشته باشیم. ولو که آن ایده اصلا ایده‌ی بدی باشد، نیت نگارنده به نظر ایده‌ی خوبی است. حالا اینکه چگونه باید این اتفاق بیفتد، جای بحث مفصل دارد.

اگر آقای روح الله خمینی بود

«مسعود دیانی» نیز در یادداشتی تلگرامی در واکنش به اظهارات مدیر جامعه المرتضی قم، نوشت:

مطلبی خواندم در کانال نامه‌های حوزوی. به قلم مدیر جامعة المرتضی، وابسته به موسسه‌ی آلا، هلدینگ سرمایه‌گذاری انتخاب، با عنوان و مضمون «استقلال کشور قم». من از برخورد احتمالی آقای خامنه‌ای بی‌اطلاعم. اما یقین دارم اگر آقای روح‌الله خمینی زنده بود تنبان آخوندی که اندازه‌ی دهانش را نشناسد و معنای وطن و حرمت خاک را نفهمد و  از خودمختاری و تجزیه‌طلبی حرف بزند را عمامه‌ی سرش می‌کرد.

من پیش‌ازاین در مطلبی با عنوان « طلبگی با برند دوو، امامزادگی با برند اسنوا و ظریف مصور» نسبت به دخالت‌های سرمایه‌داران در امور حوزه‌های علمیه تحت پوشش خیریه‌های وابسته هشدار داده‌ام. به کار رفتن عنوان پتروشیمی در اظهارات مدیر جامعه المرتضی تصادفی نیست. بی‌نسبت با تهدید مالیات ندادن بازاریان و سرمایه‌داران توسط مرجع نزدیک به این جریان هم نیست. کاش نهادهای امنیتی ما نسبت به آلوده شدن حوزه‌های علمیه با ثروت و رانت هلدینگ‌های اقتصادی حساس می‌شدند. و کاش آقای خامنه‌ای هر دهانی که حرف از تجزیه و خودمختاری این خاک بزند را گل بگیرد. همین.

زادهوش ناخواسته از جدایی حوزه علمیه و حکومت سخن می‌گوید

کانال تلگرامی«انگار» نیز در یادداشتی به نقل از «سید اکبر موسوی» در واکنش به این موضوع، نوشت:

احمد زادهوش گفته است: قم مستقل شود. باطن این حرف این است «قم را چه به تهران» و «تهران را چه به قم». ترتولیان می‌گفت «آتن را چه به اورشلیم» و از جدایی کلیسا و فلسفه سخن می‌گفت. زادهوش ناخواسته از جدایی حوزه علمیه و حکومت سخن می‌گوید. مثل این کلمات که باطن‌شان سکولاریسم و جدایی نهاد مذهبی از حکومت است گاه بی‌گاه از زبان روحانیون نزدیک به حکومت شنیده می‌شود. در جریان انتخابات خبرگان که شورای نگهبان اجتهاد سید حسن خمینی را تأیید نکرد،‌ علی‌رغم اینکه چند تن از مراجع و علمای قم، اجتهاد او را تأیید کرده بودند، محمد یزدی گفته بود: «اجازه‌های اجتهادی که توسط مراجع تقلید صادر می‌شود تنها در امور آخوندی است.» «امور آخوندی» را از «امور حکومتی» جدا می‌کند. و تأییدیهٔ مراجع تقلید را بی‌اعتبار می‌شمرد. یعنی «قم را چه به تهران»؛ «نهاد مذهبی را چه به حکومت».

مکارم: متأسفانه هنوز دولتمردان آنگونه که باید به قم توجه ندارند

همچنین به تازگی آیت الله «ناصر مکارم شیرازی» نیز در دیدار با مدیرکل ارشاد استان قم، ضمن بیان این انتقاد که «دولتمردان به قم توجه ندارند»، گفته است:

موقعیت قم نسبت به سایر شهرها متفاوت است، قم خاستگاه انقلاب محسوب می شود که از زمان ائمه اطهار(ع) مورد توجه بوده است. بزرگان حوزه علمیه در دنیای اسلام در قم هستند و علوم اسلامی از این شهر مقدس به دنیا منتشر می شود، بنابراین برنامه ریزی ها باید متناسب با جایگاه شهر قم باشد.

دولت باید نسبت به امور دینی و فرهنگی توجهات لازم را داشته باشد، باید به گونه ای برنامه ریزی کرد که در تمام کشور تأثیرگذار باشد؛ متأسفانه هنوز دولتمردان آنگونه که باید به قم توجه ندارند و به بهانه های مختلف شانه خالی می کنند. اگر این موارد در قم تزلزل پیدا کند در همه جا اثر می گذارد از این رو حوزه علمیه، مراجع، ارشاد، آموزش و پرورش و صداوسیما و سایر دستگاه ها وظایف مهمی دارند.

همه باید دست به دست هم بدهند که هویت دینی، مذهبی و اسلامی قم همچنان محفوظ باشد و بدرخشد و واقعا پیشرفت کند، وقتی می بینیم بیش از صد کشور در قم طلبه دارند، در جامعة المصطفی و در حوزه علمیه قم بیش از 50 هزار نفر طلاب و فضلا و اساتید حضور دارند، نشان از جایگاه مهم این شهر دارد.

انتهای پیام