شریعتی، سیگار و قلم

منبع: شصت سال ایستادگی و خدمت (خاطرات مهندس محمد توسلی)، چاپ اول، انتشارات کویر، مطلب مقداری خلاصه شده است.

در کنگره لوزان که دی ماه ۱۳۴۱ برگزار شد برای اولین بار از نزدیک با دکترعلی شریعتی آشنا شدم.

دکتر شریعتی ویژگی‌های خاصی داشت که برخی از آنها بارز و مشهود بود. مثلا سیگار کشیدن ایشان کاملا چشمگیر بود. هنوز سیگار تمام نشده، سیگار دوم را روشن می کرد. ویژگی دیگر ایشان خونسردی و آرامش ایشان بود. کم صحبت می کرد اما خوب صحبت می کرد. در این کنگره با اصرار من قرار شد که پیام دانشجویان دانشگاه تهران را دکتر شریعتی بنویسد. من با مشورت یکی از دوستان، نظرات اصلی خودم را به دکتر شریعتی گفتم‌ و توضیح دادم که این موارد باید حتما منعکس شود. این پ یام قرار بود در جلسه افتتاحیه خوانده شود.

هر بار از دکتر شریعتی درباره پیام می پرسیدم می گفت می نویسم! اما چند ساعت به برگزاری کنگره باقی نمانده و ایشان هنوز پیام را ننوشته بودم.

با ناراحتی گفتم دکتر بالاخره این پیام چه شد؟ چند ساعت بیشتر وقت نداریم.

گفت نگران نباش، می نویسم.

یک ساعت به افتتاح کنگره مانده بود که دیدم دکتر شریعتی یک گوشه نشست و متن بسیار قوی و زیبایی نوشت.

این پیام را من به نمایندگی از دانشجویان دانشگاه تهران در کنگره قرائت کردم که گنگره را به دریایی از شور و احساس مبدل می کرد.

انتهای پیام