خمینی نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد

غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، به مناسبت سالگرد درگذشت امام خمینی نوشت:

نه مردم را می‌شناسند برخی‌ها و نه امام را. آنچه رابطه آحاد جامعه با روح الله خمینی را، در قاعده امت- امامت تعریف کرد نه مولفه‌های سیاسی از نوع متداول جهانی که از جنس ایمان بود. ایمان در مکتبی که ولایت را امتداد رسالت می‌داند.

آنان که می‌گویند مردم به خمینی پاریس بله گفتند، نه تهران، معلوم است که اصلا شناختی نسبت به این رابطه ندارد. مردم به خمینی بدون قید پاریس یا تهران اعتماد کردند. بسیاری حتی نمی‌دانستند که پاریس کجا هست.

روزنامه‌های داخلی- سال‌ها- نمی‌نوشتند از امام و حرف‌هایش. خیلی‌ها هم رادیو نداشتند تا مثلا از رادیوهای خارجی بشنوند که امام در پاریس چه هندسه‌ای برای حکومت طرح کرده است. البته شاید برخی افراد و جریانات سیاسی‌ها و مثلا روشنفکرها به پاریس و مشرب پاریس توجه داشتند اما مردم فقط خمینی را فریاد می‌کردند نه یک کلمه بیشتر نه یک کلمه کمتر.

مردم کوچه و بازار، اهالی روستاها که آن زمان اکثریت جمعیت مردم ایران را تشکیل می‌دادند چه شناختی از جمهوری فرانسه و لیبرال دموکراسی داشتند که به مدلی چنان توجه داشته باشند؟ همین الان هم اگر از بسیاری بپرسی جوابی در خور نخواهی شنید.

مردم آن روز، خمینی را به عنوان رهبر و محور حرکت انتخاب کردند و با ایمان به او بنای ظلم را برانداختند.

فقط مذهبیون نبودند که با پرچمداری امام علیه شاه شوریدند. چپ و راست، مسلمان و غیر مسلمان، چریک و توده‌ای و…. از سر انتخاب یا ناگزیر زیر بیرق امام قرار گرفتند.

فضا چنین بود و هرکس خود را با راه خمینی تعریف نمی‌کرد توسط مردم کنار گذاشته می‌شد. طاغوت هم با فشار حداکثری که می‌آورد، هسته‌های مبارزه را به هم نزدیک‌تر و حتی در هم فشرده می‌کرد.

هرکس اندکی فهم داشت، رژیم را چون پیراهنی تنگ بر تن می‌دید. شاه با حزب رستاخیز و فرمانش می‌خواست همه را کوچک کند که دکمه‌های آن پیراهن تنگ هم به راحتی بسته شود اما نشد. آنان که به آگاهی رسیده بودند به عصر نادانی برنمی‌گشتند.

اما کسانی که با خمینی بزرگ شده بودند، کوچک نمی‌شدند که بزرگتر شدن خود را در همراهی با او می‌جستند. برای آنان و اکثریت مطلق ایرانیان، خمینی، خمینی بود که هیچگاه تغییر نمی‌کرد. او را با پیشوند امام می‌خواندند تا تنظیم روابط با او نه بر اساس معیار‌های دنیایی که به مبنای معرفتی باشد. این هم در همیشه ایام رابطه ما را مدیریت می‌کرد. هم امام تا آخر بر عهد خود با مردم ماند و هم مردم ماندند.

تشییع جنازه تاریخی و بی‌نظیر امام، امضای همیشه ماندگاری شد بر این پیمان. این که خمینی را خمینی یافتند نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد.

انتهای پیام