اتاق ژنرالها! پاسخی بر اکاذیب مهدی خزعلی

«مهدی تاجیک» در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، درباره ی اظهارات اخیر «مهدی خزعلی»، از آقازاده های اصولگرا، نوشت:

در این دیار همواره دور، دورِ آقازادگان بوده است و بس! آقازاده که باشی آقایی می کنی، حتی اگر مخالف آقا باشی! در حبس هم كه باشي به حرمت آقای خود؛ آقازاده اي! سفارش داری، موبایل داری، ملاقات داری و در پس هر اعتصاب، آزادی! و بعد از هر حبس با هر که بخواهی می توانی مصاحبه و بر هر که بخواهی می توانی بتازی و این از موهبات آقازادگی ست در دیار ما!؟

هر چند که این روزها کمتر می نویسم ولی بی انصافی یک آقازاده این قاعده را شکست. گرچه در زمان حضور ایشان بنده در بند نبودم لکن حضور هر چند کوتاه مدتم در اتاق هفت یا به اصطلاحِ آقای خزعلی اتاق ژنرالها؛ بنده را بر آن داشت تا بر حسب حرمت نان و نمکی که با دوستان این اتاق خورده ام نه در مقام پاسخ به اکاذیب آقای خزعلی بلکه برای روشن شدن واقعیت امر نکاتی را یادآور شوم. کاش ایشان برای در صدر اخبار قرار گرفتن و فراهم کردن هیزم برای آتش منازعات بی هدفشان، حرمتها را با مطرح کردن مطالب خلاف واقعی که برخی ناشی از کم اطلاعی و برخی از بی تقوایی ایشان در گفتار است، نمی شکستند.

اتاق هفت اولین اتاق طبقه همکف بند 350 اتاقی است که در سال 88 در اختیار چند متهم مالی بود که وکیل بندی و مدیریت بند را در دست داشتند و تا جایی که به یاد دارم در اواخر سال 88 هنگامی که جمعیت اتاق های دیگر بند گاه نزدیک به 40 نفر می رسید این اتاق زیر ده نفر عضو داشت و در شرایط بد آن دوران بند، این اتاق بسیار مرتب تر و مجهزتر از دیگر اتاقها بود.

در آن دوران وکیل بند برای بزرگ کردن فضای تخت خواب خویش، یکی از طبقات تخت را برداشته بود، موردی که آقای خزعلی در اظهارات خویش ناجوانمردانه به یکی از بزرگان اصلاح طلب منتسب می کنند. بعدها با خروج محکومان مالی از بند و ورود برخی از بزرگان اصلاحات این اتاق توسط مسوولین زندان در اختیار این عزیزان قرار گرفت.

بر طبق عرف زندان، هر زندانی می تواند با هزینه خویش و با نظارت زندان برخی وسایل رفاهی را برای خود تهیه کند. این جواز منشا خیری شد تا نه فقط اتاق هفت بلکه تمام بند توسط برخی از این بزرگان بازسازی و تجهیز شود. خرید کولرگازی، تلویزیون، یخچال، ظروف و دهها وسیله دیگر تقریباً به طور یکسان برای تمام اتاقها صورت پذیرفت لکن به علت موقعیت مکانی؛ طبقه زیرزمین بند حتی بعد از بازسازی و تجهیز هیچگاه مطلوبیت طبقه بالا را نیافت. البته به مرور زمان نظم در نگهداری وسایل و جمع شدن برخی از زندانیان شاخص و یکدست در دو اتاق هفت و نه و همچنین مدیریت و نظم خاص، این دو اتاق را از دیگر اتاقها متمایز ساخت، تمایزی که نه به علت امکانات بلکه تنوع اعضا بود.

بنده پس از ورود به بند همانند بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر، به علت تکمیل ظرفیت این دو اتاق، به مدت یک ماه در اتاق 10 بودم که متهمین آن غالباً متهمین جاسوسی بودند. حضوری که برای آقازاده ما برای چند ساعت تعجب آور بوده است. کف خوابی نیز عرف تازه واردهاست، نه در 350 بلکه در همه زندانها و کف خوابی و نداشتن تخت امر دون از شانی نیست. به طور مثال در اتاق هفت آقایانی چون امین زاده و جواد امام نه چند ساعت بلکه چندین هفته و ماه کف خواب بوده اند.

آقای خزعلی مدعی است که در اتاق هفت، 16 رقم صبحانه بود، 4 مدل مربا، دو مدل پنیر، کره نباتی و حیوانی، خامه، گردو و عسل، سه مدل نان و حتی آب میوه! بنده در طول مدتی که در اتاق هفت بودم تنها فرقی که سفره صبحانه این اتاق با دیگر اتاقها داشت نظم و مدیرت خاص این اتاق بود.

به طور مثال ساکنان اتاق هفت دو مدل نانی (نه سه مدل!) و پنیر یا کره و مربایی که توسط زندان هر روز صبح در بند توزیع میشد را منظم دریافت و با مدیریتی مناسب در اتاق ارائه می کردند. برخی موارد دیگر مدعایی نیز برای هر کسی از فروشگاه قابل تهیه بود به غیر از آب میوه ادعایی که شاید تنها برای این آقازاده در اتاق سرو شده است!

و اتفاقاً اتاق هفت میزان خریدش در این تجملات کمتر از برخی از اتاقها و کولونیهای دیگر بند بود. در مجموع مدیریت و تعهد قابل تحسین تک تک افراد اتاق هفت، نظمی خاص به وعده های غذایی بخشیده بود و الا وضعیت غذایی اتاقهای دیگری که بنده شخصه در آنها حضور داشتم از این اتاق بهتر بود.

در پرس و جویی از دوستان مطلع شدم که آقای خزعلی بر حسب اتفاق و هم اتاق بودن، در آن چند روز حضور خویش در بند، با چند تن از متهمان امنیتی بد نام مراوده داشته اند که گویا این فرصت کم، توانایی شناخت نامبردگان را برای ایشان فراهم نساخته و بی تردید ایشان مشکل پیش آمده در خصوص موبایلشان را باید در این مراودات جستجو کنند و متهم کردن متهمان سیاسی بند در این باره، عملی قبیح و شرم آور و غیر قابل باور است. بماند که برای بنده این سوال همچنان باقیست که چگونه ایشان در انفرادی و یا زمان کوتاه حضور در بند موبایل تهیه کرده اند؟!

به زعم این حقیر آنچه باعث شده است تا آقای خزعلی اتهاماتی بی اساس را علیه بزرگان این اتاق مطرح کند تنها آنست که این بزرگان خلاف عرف معمول عمل کرده و ملاحظات آقازادگی ایشان را به درستی به جا نیاورند. اتاق هفت هر چند که بی عیب و نقص نبود ولی اتاق ژنرالها هم نبود، زیرا آنجا میان بزرگان و دیگر اعضا تمایزی در کار و فعالیت و حقوق فردی وجود نداشت.

بنده اتاق هفت را اتاق دارالمومنین یافتم، اتاقی که کوچکترین عضوش خود بزرگ مردی بود در عرصه اخلاق و فضیلت، اتاقی که اعضای آن ساعات حبسشان و اعتصابشان را نمی شمردند و برای اسطوره سازی از خود، دست به عددسازی نمی زدند و آنچه می کردند قدم برداشتن آهسته و بی هیاهو بود در راه آرمانی که برای آن هزینه می پرداختند.

اندر احوالات مهدی خزعلی، «آقازاده دیروز» و «چه گوارای امروز»!

آب گوشت صاف شده، بهانه ای برای ملاقات و آزادی

انتهای پیام