حمایت تلویحی یار احمدینژاد از روحانی و تمسخر تیم اصولگرا
«عبدالرضا داوری» از نزدیکان به تیم احمدی نژاد و بقایی که از کاندیداتوری در انتخابات بازماننده اند، درباره ی مناظره دوم کاندیداهای رسایت جمهوری [لینک] در یادداشتی با عنوان «تداوم عصر یخبندان» در تلگرام نوشت:
مناظره دوم هم به عصر یخبندان صحنه انتخاب رییس “قوه مجریه” پایان نداد؛ دلیل آن هم روشن است؛
۱- توده های مردم صحنه مناظره را به مثابه رینگ بوکسی برای مبارزه دو جناح از الیگارشی حاکم که هر دو در شکل گیری وضع موجود سهیم هستند، میفهمند که در آن، هر طرف سعی میکند صرفا سهم طرف مقابل را در “موجودیت” فعلی برجسته سازی کند. براین مبنا هیچ یک از دو سوی رینگ، توان و امکان مرزبندی بنیادین با علل و اسباب وضع موجود را ندارند.
۲- از آنجا که نامزدهای مخالف دولت به دلیل اتصالات پسینی به نهادهای حاکم، امکان و اجازه نقدها و اظهارات رادیکال را ندارند، به افشاگری، متلک گویی و کنایه زنی هایی از جنس مطالب رایج در تلگرام روی آورده اند، غافل از آنکه طی سالهای اخیر، شبکه های اجتماعی چنان این سنخ گفتارها را برای آحاد جامعه عادی سازی کرده که دیگر کسی از افشاگری علیه دختر فلان وزیر یا متلک گویی درباره عکس انداختن دولتی ها با ایرباس و برخورد پلیس فلان کشور با شهروندان ایرانی و بی اعتباری پاسپورت کشورمان برانگیخته نمی شود. مخالفان دولت نمی دانند تا زمانی که مطالبه “تغییر و مخالفت با وضع موجود” را به مطالبه “تغییر ومخالفت با دولت” فرو می کاهند، عملا رفتار و گفتارشان به مثابه حمله یک جناح الیگارشی حاکم علیه جناح دیگر فهمیده می شود و تا زمانی که نحوه توزیع “منابع قدرت، ثروت و منزلت” به عنوان مساله بنیادین مردم از جمله ساختار تصمیم گیری و نحوه توزیع اختیارات و مسئولیتها در کشور، نحوه تخصیص بدون حسابرسی اعتبارات سنواتی به نهادهای متنوع متصل به حاکمیت، رفتارهای فراقانونی و غیرپاسخگوی نهادهای حاکم، محدودیت های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و مداخله و تسلط نهادهای امنیتی بر سپهر عمومی و روندهای رسانه ای، سیاسی، اجتماعی و … به عنوان دال مرکزی گفتمان نامزدهای انتخابات قرار نگیرد، صحنه کنونی تنها به صحنه ای برای کنار زدن رقبای آن سوی جبهه الیگارشی از پشت میز رییس “قوه مجریه” بازنمایی میشود.
۳- البته در آن سوی رینگ هم که دولتی ها ایستاده اند، کم و بیش همین شرایط حاکم است؛ با این همه باید اذعان نمود که هرچند کنایه گویی درباره موشکهای سپاه و اشاره به ممنوعیتهای شجریان در تلویزیون و کتک خوردن علی مطهری در شیراز هم در این ایام کمتر موجب برانگیختگی اجتماعی می شود اما ظرفیت دولتی ها برای ایجاد کنتراست با وضع موجود به ویژه در اذهان طبقه متوسط، بیش از مخالفانشان است.
تجربه صحنه ۹۶ یکبار دیگر به مهندسان انتخاباتی خواهد آموخت که عصر یخبندان تنها در شرایطی پایان می یابد که گزینه های اصلی مردم روی میز قرار گیرد و با گزینه های بدلی آبی گرم نخواهد شد.
انتهای پیام
ظاهرا این برادران حالا که از محفل «خودی» ها رانده شدن به فکر بر هم زدن «وضع موجود» افتادن! مطالباتشون از سطح تغییر دولت بالاتر رفته!