داعش اخلاقی و چگونگی راه‌های مبارزه با آن

«جلال جلالی زاده» نماینده‌ی کرد اهل تسنن سنندج در مجلس ششم، در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی «داعش اخلاقی»، به بهانه‌ی جنایت قتل دختر بچه‌ای به نام «آتنا» نوشت:

داعش افراد و یا گروهی نیستند که با انفجار و انتحار و یا اقدامات ناجوانمردانه، جان برخی از انسان‌های بی گناه را می‌گیرند وموجب ایجاد ناامنی و سلب آسایش در جامعه می‌شوند، بلکه داعشیان اصیل و خطرناک کسانی هستند که نه تنها شهامت خودکشی و یا عملیات تحت لوای باور وعقیده را ندارند، بلکه انگل‌های هستند که در لجنزارهای متعفن قوه‌ی غضبیه و شهویه ارتزاق می‌کنند و به کارهای پستی دست می‌زنند که آدم از بازگویی آن‌ها شرم می‌کند. کودکان معصومترین وبی پناه‌ترین قشر انسانی هستند که پیامبر اسلام فرموده: هرکس به آنان مهرنورزد و رحم نکند از ما نیست، این پیام بسیار مهمی است، یعنی در یک جامعه‌ی اسلامی توجه و یا بی‌توجهی به کودکان معیار مسلمانی است، چه برسد به اینکه نسبت به آنان اعمال وحشیانه‌ی ضد انسانی انجام داده شود.

به نظر من قبل از اینکه این افراد جنایتکار محکوم شوند باید جامعه را محکوم کرد، باید [بخشی از] جامعه‌ی مبلغان دینی را محکوم کرد که چنان چهره‌ی دین را زشت کرده‌اند و دین را با خرافات توسل‌ها، شفاعت‌ها و بدعت‌ها آمیخته‌اند که جای توجیه هرگونه کار زشت را به امید شفاعت و رهایی در فردای قیامت مهیا کرده است. امروز شاهد بمباران تبلیغاتی مذهبی در صدا و سیما و رسانه‌ها و منابر مختلف هستیم که به بهانه‌های مختلف آموزه‌های دینی را به گوش‌ها فرو می‌کنند و مردم را می‌گریانند، اما در عمل ما نتیجه و محصول درخوری را نمی‌بینیم، به نظر من باید نگاهمان به دین تغییر کند، خرافات مذهبی کارساز نیست، جامعه به سمت نفاق و تصنع پیش می‌رود، روزه خواری کارمندان دولت، سخنان بی‌تأثیر خطیبان وامامان جمعه و یا ضعف تدریجی نیروهای مذهبی که همه‌ی اینها علایم پدید آمدن یک جامعه‌ی به دور از اخلاق و نابسامان است که نسبت به متولیان دین سست اعتماد واعتقاد شده است و نمی‌تواند به آسانی زمام امور خود را به ایشان بسپارد و در نتیجه دچار سراسیمگی و نداشتن اعتقاد به قیامت و معاد و انجام کارهایی می‌شود که ضد مروت و مردانگی و مخالف انسانیت است.

تا زمانی که مدعیان اخلاق و تقوا به اصول صحیح دینی برنگردند و ظواهر را رها نسازند و سختگیری‌های بی‌مورد کنار گذاشته نشود و به دردهای جامعه رسیدگی نشود، این مظاهر دردناک تکرار می‌شود و اگر تمام دنیا را جذب اسلام کنیم هرگز نمی‌تواند چنین ننگی را از چهره‌ی جامعه‌ی اسلامی ما پاک کند، نیت عامل این جنایت مسائل مادی و یا هر انگیزه‌ی دیگری باشد زخمی را در دل پدر و مادری فقیر و مظلوم نهاده که آثار روحی و روانی آن تا آخرین لحظات عمرشان آنان را می‌آزارد، پس لازم است از نو دیده‌هایمان را بشوییم و در رفتارمان بازنگری کنیم که جامعه‌ی ما رو به ترکستان می‌رود.

انتهای پیام