آقای وزیر! کمک به مدرسه چرا تعارفی و غیرشفاف؟
مدیر مدرسه «متوسطه دور دوم موفقیان» منطقه 18 آموزش و پرورش که در یافت‌آباد تهران واقع شده درباره‌ی سرانه‌ی مدارس، گفت: پیش‌تر عرف بود که سرانه‌ای تعلق بگیرد، گاهی هم سرانه‌ای واریز می‌شد، اما در حال حاضر هیچ حساب و کتابی ندارد و گاهی پانصد هزار تومان تا یک‌میلیون به حساب مدرسه می‌ریزند.
«شهرام صالح‌پور» در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز با بیان این که «یکی از مهم‌ترین دلایل تعدد نوع مدارس همین تامین مالی است»، گفت: این نظریه اشتباه است که دانش‌آموزی که توان مالی و ذهنی ندارد، باید در مدرسه‌ی عادی درس بخواند و آنهایی که توان مالی یا ذهنی زیادی دارند، در مدارس بهتر.
راهی جز گرفتن کمک به مدرسه نداریم!
او درباره‌ی مدارس دولتی گفت: مدرسه‌ی عادی هم یعنی مدرسه‌ای که پول ندارد و از هر قوم و قماشی در آن هستند و مدیر و مسوولان مدرسه نیز باید از هر ترفندی استفاده کنند تا مدرسه را بگردانند و به این ترتیب ما راهی جز گرفتن کمک به مدرسه نداریم.
مدیر مدرسه‌ی «موفقیان» درباره‌ی «آموزش و پرورش رایگان»، تصریح کرد: ما باید تعریف کنیم آموزش رایگان چه چیزی تعریف می‌شود؟ یعنی معلم رایگان؟ یعنی فضای آموزشی رایگان است؟ یعنی امکانات آموزشی رایگان؟ در حال حاضر معلم و فضای مدرسه رایگان است، اما به نظر من همه باید هزینه‌ی امکانات آموزشی خودشان را بدهند.
او با انتقاد به وجود انواع مدارس ازجمله «هیات امنایی»، «نمونه دولتی»، «غیرانتفاعی» و… خاطرنشان کرد: به جای این که ما تعدد مدارس درست کنیم، باید همه را یکی کنیم تا دانش‌آموزان مختلف در یک مدرسه درس بخوانند و زندگی اجتماعی را نیز یاد بگیرند و در ازای خدمات آموزی هزینه کنند و این الزام قانونی شود و مانند الان نباشد که مدارس پول بگیرند و حساب وکتاب دقیقی هم نباشد.
صالح‌پور افزود: من در مدرسه‌ی دولتی میزان کمی پول می‌گیرم، مدرسه غیرانتفاعی زیاد می‌گیرد، اما هر دو مدرسه به یک میزان پول آب و برق می‌دهیم. این قانون ماست که مشکل دارد.
دانش‌آموزان الان هزار جور خلاف می‌کنند که من و شما سردرنمی‌آوریم
این مدیر مدرسه درباره‌ی معضلات اجتماعی آن منطقه و تاثیر سرانه‌ی مدارس روی این معضلات، گفت: معضلات اجتماعی ما نسبت به گذشته خیلی زیاد شده! بیست سال پیش داشتن عکس فلان خواننده خلاف دانش‌آموزان ما بود، اما حالا هزار جور خلاف می‌کنند که من و شما از آن سر درنمی‌آوریم، پس باید هزینه‌ی بیشتری برای دانش‌آموزان کرد.
او درباره‌ی میزان شهریه دریافتی از دانش‌آموزان در مدرسه خود، پاسخ داد: امسال انجمن برای دانش‌آموزان ورودی دهم، 150 هزار تومان؛ برای سال یازدهم 200 هزار تومان و برای پیش‌دانشگاهی‌ها هم 500 هزار تومان که البته میزان زیادی از این پول‌ها تا آخر سال احصا نمی‌شود.
در برخی مدارس شمال شهر می‌توان شیطنت کرد
صالح‌پور درباره‌ی حسابرسی در مدارس نیز خاطرنشان کرد: بحث حسابرسی آموزش و پرورش شبیه دیگر جاها نیست که پول از یک جای خاصی بیاید به یک جای خاصی هم جواب بدهد. در شمال شهر شنیدم به ازای هر دانش‌آموز دو میلیون پول می‌گیرند، کلاس‌ها هم 38 نفره است، 15 یا 16 کلاس هم دارد، پس ممکن است که گاهی از این 500 دانش‌آموز تعدادی پول را نقدی بدهند یا برگ خرید دیگری بدهند و به این ترتیب آنجا می‌توان شیطنت کرد.
مدرسه را با کمک به مدرسه و خیرین اداره می‌کنیم
همچنین «خانم فراهانی»، مدیر مدرسه «متوسطه دور اول بانو ذوالفقاری» منطقه 19 تهران که در منطقه «مرتضی گرد» واقع‌شده نیز در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز درباره‌ی سرانه‌ی مدارس، گفت: سال گذشته در مجموع یک‌میلیون به ما سرانه دادند که هزینه‌ی یک دوره قبض آب و برق هم نمی‌شود و ما بطور کلی مدرسه را با کمک به مدرسه و خیرین اداره می‌کنیم. ما چاره‌ای جز این نداریم. الان فصل امتحانات است و برای امتحانات نیاز به کاغذ داریم. نمی‌شود که بدون کاغذ امتحان گرفت! ما چه‌کار کنیم؟
او افزود: تمام پول‌هایی که جمع می‌شود به حساب مدرسه می‌ریزیم و آخر سال اسناد هزینه‌هایمان را برای آموزش و پرورش می‌بریم و سالی یک‌بار این حسابرسی انجام می‌شود.
حتی یک درصد از دانش‌آموزان هم کمک به مدرسه نمی‌کنند
فراهانی درباره‌ی میزان شهریه دریافتی از دانش‌آموزان در مدرسه خود، پاسخ داد: ما 150 هزار تومان برای دانش‌آموزان شهریه تعیین کردیم، اما از 400 دانش‌آموز ما شاید یک درصد دانش‌آموزان، این مبلغ را می‌دهند و خیلی دانش‌آموزان را ما به آن‌ها کمک می‌کنیم.
به گزارش انصاف نیوز، بدیهی است مناطق ضعیف‌تر اقتصادی بیشترین نیاز را به مدارس دولتی و رایگان دارند. محلات پایین شهر تهران علاوه بر مشکلات اقتصادی سهم زیادی هم از آسیب‌های اجتماعی دارند و با توجه به این که خانواده‌ها خودشان درگیر این مشکلات هستند این مدارس هستند که باید سهم عمده‌ای از تربیت دانش‌آموزان را بر عهده داشته باشند.
از سوی دیگر، کارهای تربیتی هزینه‌های گزافی دارد که مدارس پایین‌شهر به جز هزینه‌های آموزش رایگان باید برای این مشکلات نیز هزینه کنند، اما هیچ ردیف بودجه مشخصی به این امور اختصاص نداده و در عمل حتی سهمی برای آموزش رایگان در این مناطق هم در نظر نگرفته است. سرانه‌ی مدارس به حدی کم است که نه تنها نمی‌توانند کمکی به معضلات اجتماعی کنند، بلکه با سرانه یک سال یک مدرسه نمی‌شود یک ماه مدرسه را اداره کرد. پس مدیران مدارس ناگزیرند خلاف اصل 30 قانون اساسی ایران برای تحصیل دانش‌آموزان در مدارس دولتی از دانش‌آموزان شهریه دریافت کنند. این دریافت بی‌حساب و کتاب پول در مدارس دولتی راه تخلف مالی را هم برای عده‌ای بازکرده؛ البته جمعیت غالب فرهنگیان بیش از هر چیزی به فکر اداره مدرسه و بالا بردن سطح آموزش در مدرسه‌اند، اما ممکن است سودجویانی هم از مبالغ دریافتی سوءاستفاده کنند.
آقای وزیر! کمک به مدرسه چرا تعارفی و غیرشفاف؟!
انتهای پیام
