آیا «پدیده شاندیز» دیگری در راه است؟

دکتر «حمید کرباسیان»، سهامدار بیمارستان «آتیه» با اشاره به تخلف‌های روی داده در پروژه‌ی «آتیه 2» گفت: مشکوک هستیم که این پروژه مثل پدیده‌ شاندیز شود بخاطر همین تعدادی از سهام داران نام این پروژه را پدیده‌ی شاندیز دو گذاشته‌اند. هم از نظر ابعاد ساخت هم از نظر تعداد افرادی که سهام خریده‌اند.

کرباسیان در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز درباره‌ی پروژه‌ی بیمارستان آتیه‌ی دو گفت: «شرکت کوشک آتیه» سهام‌دار بیمارستان آتیه تهران در سال 1386 با سرمایه‌ی سهام داران و اخذ مبلغ 18 میلیون تومان از هر نفر نسبت به خرید زمینی در منطقه‌ی شهرک غرب و بالاتر از مرکز خرید «میلاد نور» اقدام کرد. این زمین به متراژ 8000 متر در سال 86 خریداری شد.

وی افزود: در سال 1392 بیمارستان آتیه فروش سهام بیمارستان «آتیه غرب یا آتیه‌ی دو» را شروع می‌کند. تبلیغات وسیعی انجام می‌شود که این بیمارستان بزرگترین بیمارستان خصوصی تاریخ آسیا و خاورمیانه با 700 تخت خواب و 181000 مترمربع زیربنا در 33 طبقه است.

# می‌ترسیم بیمارستان آتیه دو به سرنوشت پدیده‌ی شاندیز منجر شود

# پزشکان را وادار به خرید سهام بیمارستان آتیه دو کردند

به پزشکانِ سهام‎دار بیمارستان آتیه اطلاع داده می‌شود که شما موظفید سهام بیمارستان آتیه غرب را خریداری کنید. تعدادی از پزشکان که به خرید سهام بیمارستان آتیه غرب تمایلی نداشتند طوماری را با این مضمون به ریاست بیمارستان ارسال می‌کنند. به روش‌های مختلفی اعم از تهدید، تطمیع و یا قسطی کردن سهام، این تعداد از پزشکان که طومار نوشته بودند به خرید سهام بیمارستان آتیه غرب وادار می‌شوند. با این وجود تعدادی از پزشکان موافقت نمی‌کنند و سهامی نمی‌خرند.  آزار و اذیت این دسته از پزشکان  آغاز می‌شود. از جمله دکتر «مسعود شیروانی»، دکتر «حمید کرباسیان» و دکتر «زهرا طبسی» بدون هیچ نامه و مستندی ممنوع الکار می‌شوند. حدود دوسال و نیم است که این سه پزشک سهام‌دار این بیمارستان با یک تلفن به نگهبانی این بیمارستان ممنوع الورود شده‌اند.

کرباسیان ضمن اشاره به قانون مراکز درمانی گفت: طبق قانون برای ساخت، باید از وزارت بهداشت برای یک منطقه، یک پلاک ثبتی و با تعداد تخت خواب مشخص موافقت اصولی بگیرند. این موافقت اصولی قابل خرید و فروش نیست. طبق تحقیقات و بررسی‌هایی که ما انجام دادیم و همچنین آقای دکتر «میردهقان» که یکی از مشاوران وزارت بهداشت هستند، پاییز 1395 مصاحبه‌ای را با خبرگزاری فارس داشتند اعلام می‌کنند که موافقت اصولی این بیمارستان برای افراد غیر صادر شده و این موافقت اصولی برای یک بیمارستان 350 تخت خوابی است. این درحالیست که این بیمارستان به تبلیغ و فروش سهام یک بیمارستان 700 تخت خوابی اقدام کرده بود که مدارک آن نیز موجود است.

او افزود: این بیمارستانی که در شهرک غرب زیر گوش وزارت بهداشت در حال ساخت است با یک موافقت اصولی به فروش سهام اقدام می‌کرده است. متاسفانه وزارت بهداشت هیچ نظارتی بر فروش و ساخت بیمارستان‌های خصوصی نمی‌کند. درحالیکه طبق قانون باید حداقل بر مراحل ساخت، نقشه‌های بیمارستان و… نظارت داشته باشد. در وزارت بهداشت دفتری وجود دارد به نام دفتر فنی وزارت بهداشت که هر بیمارستان و درمانگاه و مرکز درمانی‌ای که بخواهد ساخته شود باید نقشه‌ی ساختمانی آن را ارایه دهد که از نظر فنی مورد تأیید وزارت بهداشت و شهرداری قرار گیرد. اما متاسفانه این مراحل طی نشده است.

وی تاکید کرد: طبق شنیده‌ها و بررسی‌هایی که انجام گرفته است این گروه به دنبال پخش این خبر در خبرگزاری فارس و چاپ آن در  روزنامه‌ی همشهری نامه‌ای نوشتند و طبق ادعای خود موافقت اصولی را تمدید کردند. در بروشورهایی که جدیداً چاپ می‌کنند ظاهراً آن عدد 700 تخت خوابی را هم حذف کردند.

کرباسیان در ادامه گفت: یک بیمارستان 350 تخت خوابی قاعدتاً نمی‌تواند 181 هزار متر مربع زیربنا داشته باشد. ظاهر قضیه نشان می‌هد پروژه مشکوک است. چون طبق استانداردهای وزارت بهداشت یک بیمارستان به ازای هر تخت خواب باید 60 متر مربع فضا داشته باشد. بنابراین بیمارستان 350 تخت خوابی حدوداً 20 هزار متر مربع و اگر پارکینگ و فضاهای دیگر را هم حساب کنیم نهایتاً حدود 40 یا 50 هزار متر مربع می‌رسد. در حالیکه این بیمارستان با 181 هزار متر مربع با عنوان بزرگترین بیمارستان تبلیغ می‌شود. این عدد 181 هزار متر مربع برای ما مشکوک است. آیا این پروژه واقعاً بیمارستان است یا چیز دیگری در ذهن دارند؟

او درباره‌ی تشکیک در مشابهت وضعیت این پروژه و پدیده‌ی شاندیز، گفت: ما مشکوک هستیم که این پروژه مثل پدیده‌ی شاندیز شود، بخاطر همین تعدادی از سهام داران نام این پروژه را «پدیده‌ی شاندیز دو» گذاشته‌اند! هم از نظر ابعاد ساخت و هم از نظر تعداد افرادی که سهام خریده‌اند. چون بعد از اینکه شرکتی را تأسیس کردند با هزار سهم تخصصی که هزار پزشک آن را بخرند، شرکت دیگری را تأسیس کردند که یک شرکت سهامی خاص است درحالیکه به صورت عام تبلیغات می‌کند و این بیمارستان را که یک بیمارستان تخصصی است به عنوان  سهم مشارکت در ساخت بیمارستان با ده میلیون سهم به افراد عادی می‌فروشد. یعنی ده میلیون نفر از جمعیت این مملکت می‌توانند در این بیمارستان سرمایه گذاری کنند درحالیکه برای این قراردادهای فروش سهام بیزینس پلانی نمی‌بینیم و تاریخ ساخت، مدت زمان ساخت و جریمه‌ی تأخیر برای ما مشخص نیست. و حتی در بعضی از تبلیغاتی که انجام دادند، نوشته‌اند این پروژه در مرحله‌ی امکان سنجی است.

# این پروژه به ‌لحاظ عملیاتی مشکوک است

کرباسیان با برشمردن تخلفات انجام شده ادامه داد: مطابق تبصره‌ی دو ماده چهار آیین نامه‌ی نحوه‌ی تأسیس و بهره برداری بیمارستان‌ها، متقاضیان تأسیس بیمارستان باید حداقل ده نفر باشند که شش نفر از آنها هم حتماً باید پزشک باشند. برای بیمارستان آتیه دو موافقت اصولی را در جراید می‌بینید که متعلق به ده نفری است که هیچ کدام از ده نفر الان جزو مؤسسین بیمارستان آتیه دو به حساب نمی‌آیند. در حقیقت این مصداق استفاده از موافقت اصولی به نام افراد غیر است برای پیاده سازی پروژه‌ی شخصی خودشان. نص صریح قانون می‌گوید این عمل خلاف است. در مصاحبه‌ای هم که با آقای دکتر میردهقان شده این قضیه تأیید شده است ولی علی‌رغم وجود چنین نقیصه‌ی قانونی هیچ گونه ممانعتی از اجرا و ادامه‌ی پروژه‌ی آتیه دو به عمل نیامده است.

او افزود: دردناک‌تر این هست که برای اینکه پروژه پیاده سازی و اجرا شود و مانعی سر راه نباشد، به افرادی که می‌توانند در زمینه‌ی محیط وزارتی حاشیه‌ی امنی درست کنند و احیاناً مانعی برای ادامه‌ی کار به وجود نیاورند سهامی به عنوان سهم عادی واگذار شده است اما صورت مساله اینگونه نیست.

وی تصریح کرد: یک فردی که در خود بیمارستان و در محیط جامعه‌ی پزشکی شخصیت ایشان کاملاً مشخص است، می‌آید و پروژه‌ای را تعریف می‌کند. کدام یک از پزشکان بیمارستان با میل و رغبت خودشان در آنجا سهمی را خریده‌اند؟! به نوعی وادار شدند که در آنجا سهام بخرند و برای اینکه اینها را به شکلی به سیستم سهامداری آنجا آلوده کنند موافقت کردند که اینها به صورت اقساطی پولی پرداخت کنند؛ برای پروژه‌ای که خودش به لحاظ عملیاتی مشکوک است. این پروژه نه بیزینس پلن دارد نه امکان سنجی دارد و نه هیچگونه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این پروژه موجه و علمی است. یعنی به هیچکسی آن را ارایه نداده‌اند.

# این بیمارستان همه چیزش مشکوک است

کرباسیان در ادامه گفت: من حتی هنگامی که با بازرس این شرکت آقای دکتر «موثقی» صحبت می‌کردم که یک‌سال از شروع پروژه هم گذشته بود به او گفتم که بیزینس پلن این شرکت را بدهید تا بخوانم در آنجا متوجه شدم که او تا آن زمان حتی کلمه‌ی بیزینس پلن را نشنیده است. آخر چگونه می‌شود شما بازرس یک پروژه‌ی بزرگ باشید و از اصطلاحی به نام بیزینس پلن که در حقیقت برای هر پروژه‌ی بزرگی حتماً لازم است اطلاع نداشته باشید و حتی آن را نشنیده باشید چه برسد به اینکه بیزینس پلن این پروژه را خوانده باشید. پس مشخص است که اصلاً فاقد بیزینس پلن است. در اسناد خودشان هم هست که در زمان شروع خاکبرداری پروژه گفته‌اند ما با شرکتی وارد گفتگو شده‌ایم تا امکان سنجی این پروژه را برای ما نهایی کنند. نهایی کردن امکان سنجی از مراحلی است که قبل از اینکه کلنگ به خاک بزنید و پروژه را شروع کنید باید انجام شود نه اینکه شما گودبرداری را شروع کنید و تازه می‌خواهی گزارش امکان سنجی بگیری. معلوم می‌شود که این‌ها تماماً شوآف است.

او افزود: بیمارستانی که طراحش مشکوک است، مجوزش مشکوک است، هیچ پزشکی حاضر نشده نقداً بیاید و در آن واحد کل پول را بدهد و سهام آنجا را بخرد چگونه یک دفعه یکی از معاونین وزارت خانه به صورت رسمی از طریق آقای دکتر ع اعلام می‌شود که فقط دو نفر آمدند و سهم اینجا را یکجا خریدند. یکی از انها دکتر الف است که متخصص قلب همان بیمارستان است و نفر دوم هم یکی از بزرگان وزارت‌خانه است. خب شما به عنوان آدمی که لازم نیست هوش زیادی هم داشته باشید اگر همین داستان را برایت نقل کنند چه احساسی به شما دست می‌دهد؟

کرباسیان تشریح کرد: کسی حاضر است داوطلبانه سهم بخرد؟ او را وارد فرآیند سهام داری می‌کنند! سهام هم قسطی می‌گیرند. افراد و پروژه و بنیانگذار هم مشکوک است یک دفعه شخصی از وزارت خانه در سطح بسیار بالا می‌آید و یکجا یک سهم می‌خرد. خود این قضیه نشان می‌دهد اساساً ماجرا چیست و لازم نیست من به ذکر جزییات بپردازم.

# پروژه‌ای بدون اعلام شفاف منابع مالی

این سهام‌دار گفت: همان‌طور که گفته شد این موافقت اصولی که آن ده نفر دارند برای 350 تخت است درحالیکه همه جا تبلیغات کرده بودند 700 تخت است. اما بعد که متوجه شدند ما این قضیه را رسانه‌ای کردیم کل تبلیغاتشان را برداشتند. باز هم در آخرین مصاحبه‌هایشان گفته‌اند این بیمارستان امکان 700 تخت خواب را دارد.

کرباسیان در ادامه تاکید کرد: اصلاً متراژ آن با 350 تخت خواب جور در نمی‌آید. استاندارد وزارت بهداشت 60 متر مربع به ازای هر تخت خواب است. پس 350 یا 400 تخت خواب می‌شود 24000 متر مربع. تازه اگر با پارکینگ و موارد دیگر حساب کنیم می‌شود 40000 متر مربع. حال چگونه 181000 متر مربع زیربنا است؟

او افزود: وقتی می‌خواهند پروژه‌ی بزرگی را با 1000 یا 2000 میلیارد تعریف کنند باید نحوه‌ی تأمین هزینه و منابع آن کاملاً تعریف شده باشد. یعنی من که در آنجا اقدام به خرید سهام می‌کنم باید برای من روشن باشد که شما وقتی می‌خواهید ساختمان چهارطبقه بسازید منابع آن را از کجا می‌خواهید تأمین کنید. چنین منابع مالی‌ای اصلاً برای این بیمارستان تعریف نشده بوده. یعنی اینها دارند پروژه‌ای را بدون شفافیت و اعلام منابع مالی شرکت فقط تعریف می‌کنند. این خود یکی از شبهات بسیار خطرناک برای ما است. احتمالاً ما شاهد کاسپین جدید یا پدیده‌ی شاندیز جدیدی باشیم.

# قراردادها و مناقصه‌ها مخفیانه است!

او اضافه کرد: زمانی که در حال فروش سهام بیمارستان آتیه دو هستند هیچ گونه ضمانتی برای اینکه این پروژه چه زمانی باید تمام شود و اگر تا موقع مشخص تمام نشود ما چگونه جریمه‌ی دیرکرد اندوخته‌ی پولی شما را می‌دهیم برای ما تعریف نشده است. هیچ کدام از قراردادهایی که با کارفرماها بسته می‌شود در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد که بتوانیم راجع به نحوه‌ی قراردادهای پیمانکاری خود کار کارشناسی کنیم. یعنی همه چیز این پروژه برای ما در هاله‌ای از ابهام است. فقط به شما اعلام می‌شود که ما با گروه مهندسین چهار قرار داد بستیم برای پیاده سازی و طراحی و گرفتن مشاوره و…

کرباسیان ادامه داد: اما این قرارداد چگونه بسته شده است کسی چیزی نمی‌داند. قرارداد گودبرداری به چه شکل منعقد شده، آن شرکت چه چیزی درخواست کرده و شما چقدر پول داده‌اید هیچ کسی نمی‌داند یا قراردادی که با شرکتی برای ساخت اسکلت آنجا منعقد شده هیچ کدام در اختیار شما نیست. بدتر از آن این است که شرایط مناقصه برای واگذاری یک قسمتی از آن پروژه به یک شرکت پیمانکاری حتی آنها هم در دسترس ما نیست که آیا اینها با شرایط مناقصه پیمانکاری اصولی برخورد کرده‌اند یا نه. چراکه شما می‌دانید در این گونه مسایل خیلی می‌توان لابی کرد و مفسده ایجاد کرد.

کرباسیان «پنهانی بودن عملکرد موسسان» را عامل مفسده احتمالی دانست و گفت: یعنی مخفیانه بودن قراردادها و مناقصه‌ها برای ما هم از اشکالات دیگر این پروژه است. شرایط مناقصه، مفاد مناقصه، منابع مالی و… همه‌اش زیر علامت سؤال است. ممکن است که شما با اینها مصاحبه کنید و چیزهای پر طمطراقی هم برای شما تعریف کنند اما موقعی که شما اسناد رسمی را بخواهید متوجه می‌شوید که چنین چیزی وجود ندارد.

# فرار مالیاتی بیمارستان آتیه

در بخش دیگر این مصاحبه دکتر کرباسیان ادعا می‌کند که بیمارستان آتیه فرار مالیاتی دارد. او معتقد است سودی که از سوی مسوولان این بیمارستان به سازمان امور مالیاتی اعلام شده واقعیت ندارد.

کرباسیان در این‌باره گفت: سود بیمارستان آتیه سال 93 در مجمع عمومی و هم در گزارشی که به اداره‌ی مالیات کل کشور فرستاده شد را دو میلیارد اعلام کردند. در سال 94 که در مجمع عمومی مطرح شد دو میلیارد و هشتصد میلیون اعلام کردند. باتوجه به گردش بسیار بالای مالی این بیمارستان و اوضاع و احوال قابل رویت، سود آن بسیار فراتر از این است، چرا که طبق مدارک موجود مبالغ چند ده میلیاردی به دیگر شرکت‌ها قرض می‌دهند و شکایتی حقوقی از طرف یکی از سهامداران انجام شده و حسابرسی صورت گرفته است. آن‌ها این سود و درآمد را تکذیب نکردند ولی در آنجا برای خود فرار مالیاتی درست کردند؛ به این صورت که 28 یا 30 میلیارد تومان در سال را به بیمارستان آتیه غرب وام دادند. طبق مدارک و گزارش کارشناس این وام نه قراردادش مشخص است نه میزان درصد سود آن مشخص است و اصلاً دادن این وام به این شرکت بدون اینکه در هیچ جایی نبوده باشد ظاهراً منشأ قانونی ندارد.

او افزود: در مجمع عمومی دوم اسفند سال 95 که فایل صوتی آن هم موجود است، آقای الف که رییس حسابداری بیمارستان هستند خیلی با منت به پزشکان می‌گویند ما بسیار زحمت می‌کشیم و این اعداد را درمی‌آوریم؛ والا اگر ما اعداد واقعی را اعلام کنیم شما پزشکان 25 درصد باید مالیات دهید و شما باید از ما متشکر باشید که سود بیمارستان را کم اعلام می‌کنیم. اما یکی از سهامداران گفتند اولاً ما نباید مالیات دهیم بلکه بیمارستان است که باید این کار را کند و منتی ازین بابت بر سر ما نیست ولی من به عنوان سهامدار بیمارستان راضی هستم که ما در این مملکت مالیات دهیم و این مملکت ساخته شود و یک بخشی از آن بوسیله‌ی مالیات مورد استفاده قرار گیرد و ساخته شود.

کرباسیان در ادامه تصریح کرد: شما نمی‌توانید ما را از 25 درصد مالیات بترسانید چون در هجده سال اخیر ما نه آن 25 درصد را دیدیم و نه آن 75 درصد را. شما با این اعدادی که درست می‌کنید هم سر دولت را کلاه می‌گذارید و هم سر ملت را. آن 25 درصد را به عددی ناچیز تبدیل کرده‌اید و همینطور 75 درصد سود ما به صفر درصد تبدیل شده است. آقای الف در مقابل این هیچ جوابی نداشتند و شخص دیگری به نام آقای ه که وکیل بودند جلسه را جمع کردند. یعنی اینها با دو دفتر درست کردن و اسناد و فرار مالیاتی که انجام می‌دهند نه سود سهامدار را در این هجده سال اخیر دادند و هیچ مالیات واقعی را هم پرداخت نکردند.

او با اشاره به گردش مالی قابل توجه این بیمارستان گفت: این بیمارستان گردش مالی بسیار زیادی دارد. طبق حسابرسی که انجام گرفته کل پول‌های واریزی بیمارستان آتیه در این 18 سال برخلاف قانون تجارت نه به حساب شرکت واریز شده و نه به حساب بیمارستان. همه مستیقما به حساب شخصی رییس بیمارستان واریز شده و این گردش مالی بسیار هنگفت و میلیاردی را برای او ایجاد کرده و باز هم بابت آن مالیات خاصی اعضای هیات مدیره پرداخت نکردند. البته از طریق روسای امور مالیاتی پیگیری کردیم و زحمت می‌کشند و دستور بررسی مجدد پرونده مالیاتی بیمارستان را در چند سال اخیر و همچنین پرونده‌ی مالیاتی خود اعضای هیات مدیره را دادند که ان شاءالله به سرانجام برسد.

کرباسیان با تاکید بر تخلف در ارایه‌ی سود عنوان کرد: داستان فرار مالیاتی بیمارستان آتیه یک و دو از آنجا برای ما به صورت شبهه درآمد که فهمیدیم تمام گردش مالی بیمارستان به حساب شخصی دو نفر یعنی خ و ک ریخته می‌شود. این امر کاملاً خلاف قانون است. طبق معمول هیچکدام از پزشکان اشعار و قدرت نظارتی بر این گردش مالیاتی چندصد میلیاردی ندارند.

# بازرسان منتخب و وابسته‌ی خودشان بودند

او افزود: بازرسانی هم که این افراد تا دو سه سال گذشته برای شرکت تعریف می‌کردند همه افرادی بودند که در حقیقت منتخب و وابسته‌ی خود اینها بودند. یعنی خودشان تصمیم می‌گرفتند که آقای الف بازرس باشد و خودشان هم چون تمام آرای مجمع عمومی را داشتند به آن بازرس رأی می‌دادند و او به عنوان بازرس شرکت منصوب می‌شد. به او می‌گفتند امضا کن امضا می‌کرد و امضا نکن، نمی‌کرد. یعنی عملاً از خودش هیچ رایی یا نظری نداشت. البته تمام این‌ها بعداً مورد پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت. و بعد شما دو نفر دارید که به هیچ کسی جوابگو نیستند. سال‌های سال صدها میلیارد به حسابشان ریخته می‌شود. مثلث کامل می‌شود یعنی عدم پاسخگویی قدرت زیاد و عدم پاسخگویی به قانون.

کرباسیان در ادامه گفت: همین جا است که می‌تواند به شروع مفسده منجر شود. ما در گزارش پزشکی که با خرج صدها میلیون تومان تهیه کردیم حتی طبق نظر کارشناس دادگستری اینها از سال 87 بیش از 113 میلیارد تومان پول به صندوق بیمارستان آتیه دو و آتیه‌ی زیباکنار ریختند و از این 113 میلیارد تومان تحت عنوان هزینه‌کرد نام می‌برند. اما اینکه هزینهکرد بیمارستان نیست این سود بیمارستان بوده که بعداً آن را برای شروع پروژه‌ی بعدی ریختند.

# مساله‌ی فرار مالیاتی این بیمارستان را در مراجع ذیربط باز می‌کنیم

او در پاسخ به این پرسش درباره‌ی اینکه آیا این سودها متعلق به سهامداران بوده است گفت: بله، متلق به سهامداران است ولی طبق قانون به صور مختلفی می‌توان با این سود برخورد کرد اما حداقلش اینست که ده درصد سود را سالیانه بین سهامداران تقسیم کنند که این کار را نکردند.

وی تصریح کرد: با تنظیم ترازنامه‌های مزور به عنوان مثال برای بیمارستانی کلاً دو میلیارد سود تعریف کردند و براساس آن مالیات را پرداخت کردند. واقعاً جای سؤال پیش نمی‌آید برای بیمارستانی با این عظمت که می‌تواند 113 میلیارد تومان پول برای پروژه‌ای دیگر بریزد چطور فقط دو میلیارد تومان سود داشته؟ و چگونه مسوولین مالیاتی این را قبول کردند؟ خود این یک شبهه است که آن مأمورین مالیاتی رسیدگی کننده به این موضوع چگونه قبول کردند بیمارستانی با این عظمت سالی دو میلیارد سود دارد.

کرباسیان در انتها با اشاره به پیگیری این مساله از مراجع قانونی گفت: این‌ها همه حلقه‌های دست در دست هم است که من به عنوان یک شخصیت حقیقی نمی‌توانم عمق فاجعه را درک کنم. اما شاید شما بتوانید با رسالت خبرنگاری به این شبهات رسیدگی کنید. ما حتماً مساله‌ی فرار مالیاتی این بیمارستان را در مراجع ذیربط باز می‌کنیم.

انتهای پیام