«سیستم آکادمیک فعلی در کشتن ایدهها و صداقتها پیش میرود»
گزارش نشست نخستین سمپوزیوم کشوری آثار دانشجویی علوم اجتماعی
نشست خبری شورای راهبردی نخستین سمپوزیوم کشوری آثار دانشجویی علوم اجتماعی دربارهی اهدافِ سمپوزیوم و شیوهی اجرایی آن برگزار شد.
به گزارش انصاف نیوز در ابتدای این نشست که در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، دبیرِ علمی سمپوزیوم، دکتر محمد رضایی، از طریق اسکایپ در نشست شرکت کرد و گفت: این ایدهای بود که در دانشگاه تربیت مدرس عملی شد و در واقع پیدایش یک نهاد تازه متولد شده بود که با زیست دانشجویی ارتباط دارد، این سمپوزیوم فعالیتهای علمی دانشجویی را در دید همگان قرار میدهد و این مقالهها را با دید مشخص داوری میکند و مقالهٔ برتر را انتخاب میکند تا دانشجوها تشویق شوند.
او ادامه داد: این سمپوزیوم باعث میشود که انجمنهای علمی میدان دار شود و خوشبختانه این هم بندی اتفاق افتاده است و سمپوزیوم به اتفاق دانشجویان و با همکاری معاونت فرهنگی محصولهای خود را ارائه میدهند و ایدههای نو و جوانی دیده میشود که با همت دانشجویان پیش میرود و واژهٔ سمپوزیوم نام فارسی نیست، دوستان ببخشایند، چون این کار باید در چهارچوب آیین نامه دانشگاه تربیت مدرس قرار میگرفت.
او اضافه کرد: همیشه جای خالی نهاد دانشجویی در حوزهٔ علوم انسانی با مقیاس متوسط کم رنگ است و هرچند جشنوارهٔ فارابی و خوارزمی نیز هستند و اما خرد نهادهای این چنینی بسیار کم وجود دارد، خلأ در حوزهٔ علوم اجتماعی دیده میشود و بعضی از دانشجویان بی اعتنا به تولید علم هستند و دستهای دیگرنیز فقط درگیر رزومه سازی هستند، و در مقالهها فرم بر محتوا ترجیح داده میشود در سمپوزیوم میتوان ایدههای نو را تولید کرد تا دربارهٔ آن گفت و گو کنند و همتایان را ببینند و تعامل بین دانشجوها و آشناسازی آنها با تولید دانش بسیار مهم است.
محمد رضایی در ادامهٔ نشست بیان کرد: تا حد زیادی مسالهٔ مرکز و پیرامون مورد توجه قرار گیرد تا دانشجویان مرکزنشین از نزدیک با مسائل بومی درگیر شوند و دانشجویان باید بدنهٔ کارشناسی این نظام را بشناسند، ما همواره شاهد هستیم دانشجویان برای معاش به کارهای سیاه روی میآورند و فرسوده میشوند و چه بسا آنها میتوانند آیندهٔ علوم اجتماعی را ورق بزنند اگر برای کار آنها جایزهای تعیین شود.
سمپوزیوم در دو بخش مکتوب و مستند کار میکند و در سه قالب است از جمله یک: مقاله، دو: جستار، سه: مرورهای انتقادی. و در هفتهی سوم اردیبهشت ماه برگزار خواهد شد، در بارهٔ بودجهٔ چاپ کتابچه و تبلیغات با موسسه بامداد صبا گفت و گویی شده است و همچنین اتحادیه و موسسه عالی پژوهش اجتماعی از این کار بسیار استقبال کرد و قرار است که، هزینهٔ رفت و آمد ها و همچنین از تولید آثار دانشجوها حمایت مالی شود.
همچنین از سوی دیگر در ادامهٔ نشست صادق پیوسته به پرسش فایدهٔ سمپوزیوم چیست؟ پاسخ داد و گفت: در ابتدا ارتباط سمپوززوم با رزومه سازی را بیان میکنم، برای ساختار نردبانهای علمی در کشور ما خورجینهای بزرگی از مقالهها وجود دارد اما این همایش قرار است وجه دیگری از جامعهٔ علمی را به نمایش دربیاورد و از شهرهای حاشیههای کشور مطالب بیشتری داشته باشیم و در فرم ارائهها از فرم نمایش استفاده نخواهیم کرد و بحث و گفت و گو در ارایهٔ آثار خواهیم داشت. اعتبار این همایش بیش از ساختار رزومه است و ایدهها در طی زمان پخت تر خواهند شد، مسالهٔ دیگر کار مستندها است یعنی اینکه کارها در متن خلاصه نشود.
علوم اجتماعی در پراکسیس سازمان دهی ناتوان عمل کرده است
در ادامهٔ نشست خبری حسام سلامت دانشجوی اقتصادی دانشگاه تهران دربارهٔ محوریت سمپوزیوم با زیست دانشجویی بیان کرد: حوزهٔ علوم اجتماعی در کشور زور و نفوذی ندارد و نیازمند سازماندهی است و علوم اجتماعی در پراکسیس سازمان دهی ناتوان عمل کرده است چطور میشود ایدهها را سازماندهی کر؟. چگونه ارتباطها شکل میگیرد؟ سمپوزیوم از دل بلوغ اعضای علوم اجتماعی بلند می شودو اما چگونه سمپوزیوم به دانشگاه رسید، در یک سطح اجرایی که گفت و گوهایی زیادی شکل گرفت و این ایده در بین اعضای شورای راهبردی شکل گرفت.
او اضافه کرد: و مسالهٔ دیگر موضوع دانشگاه و زندگی دانشجویی است که با بینش جامعه شناختی به آن دامن میزند و زیرا در حواشی دانشگاه روزگار میگذاریم و به موضوع تفکر تبدیل میشود و اینکه زیست فردی را چگونه با سازوکار اجتماعی پیوند دهیم و دیالکتیک بین امر فردی و اجتماعی برقرار کنیم مثلاً بحرانهای اخیر بحران در خوابگاه را چگونه میشود با وضعیت سیاسی جامعهٔ ایران حلاجی کرد، دانشگاه امروز بحران زده است و همه در این باره اجماع دارند و دست خوش تحولات است و سیاسیت گذاریها در حال تغییر است
او ادامه داد: اما دانشگاه برای تحول وضعیت موجود راه حلش سیاستهای تجاری سازی است،که امروزه از دو جبههٔ متفاوت بررسی خواهد داشت و نئولیبرالیسم ها از تجاری سازی دانشگاه سخن می گویند، و منطق دانشگاه زیر و رو میشود، جبههٔ دیگر بومی سازی دلنشگاه است دانشگاه مورد هجمه قرار گرفته است و اثر آن بر فردیترین و خصوصیت ترین جزییات زندگی دانشجویی حس میشود، سمپوزیسیوم به سمت بسط بینش جامعه شناختی پیش خوهد کرد.
اگر بخواهید میتوانید اما به این راحتیها نیست بخواهید نمیتوانید
در ادامهٔ نشست پویا جهان شاد، مستند ساز، گفت: در جامعه شناسی ارتباط با محیط نباید از بین برود و این جا است که تصویر مهم میشود و اینگونه ارتباط گستردهای را با محیط بر قرار میکند،بخش جالب توجه سینما است و تأثیر فیلمها را در جامعه خواهیم دید، محصولی که درنهایت باعث اثرگذاری اجتماعی میشود. اکنون سیاستهایی در حوزهٔ مستند اعمال میشود و این حوزه بی خاصیت میشود زیرا در گیرجوایز و فروش میشوند، و مستند سازی به نوعی دچارحاد نگاری شدهاند و به جایگاه فرودست و فرا دستی تبدیل میشود و نگاه به واقعیت اجتماعی از یین میرود درگیر مقولات زیبایی شناسی و قوانین این حوزه میشوند و بایدتم مستند جامعه شناختی در برابر مستند علوم اجتماعی قرار گیرد
او گفت: زیرا اکنون مستندها مشاهده محور و مبتنی بر استقرا هستند تخیل جامعه شناختی قطع شده است، و مستندها فقط سوژههای مقابل دوربین را تأمین میکند اما مهم این است این مستندها را چگونه نشان خواهند داده شد؟ نقش دولت و خود ما در بزهکاری چیست؟ و در تبلیغها دیده میشود “اگر بخواهید میتوانید اما به این راحتیها نیست بخواهید نمیتوانید”
سیستم اکادمیک فعلی کشور پرورندهٔ دغدغهها، ایدهها نیست
در ادامهٔ نشت نهال نفیسی استاد انسانشناسی دانشگاه علامه طبابایی به سخنرانی پرداخت و ادامه داد: نسبت به برگزاری سمپوزیوم ذوق زده هستم، سیستم اکادمیک فعلی کشور پرورندهٔ دغدغهها، ایدهها نیست و بیشتر در کشتن این ایدهها و صداقتها پیش میرود و تماشاگر دانشجویی گر سیر پیشرفت و دانشگاهها نیستیم و دانشجوهایی را میبینیم که در ابتدا جسور و درفکر تغییر هستندو درآخر تبدیل میشوند دربهترین حالت امتحانها را میگذارند و مصاحبهها را میگذرانند و بعضی از آنها نیز با کارگاهها و انجمن دانشجوهایی خود را نجات میدهند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: این سمپوزیوم اتفاق میمونی است زیرا مرز شکنی میکند و هم میمون نیست زیرا دانشگاه نباید درگیر رقابت در جدیدترین ایدهها شود، درادامه با اشاره به اینکه انسانشناسی تأکید زیادی در نگاشتن دارد نه فقط بعنوان نوشتن و بلکه به فیلم و عکس نیز اهمییت می دهدفدر بعضی از دانشگاههای خارج از کشوررساله های دکتری به صورت فیلم مستند و… ارائه میشود کار انسانشناس وجه نگاری به جستار بهترین فرم است و به نوعی رفت و آمد یین خرد و کلان است.
او تأکید کرد: عنصر مهم در انسانشناسی ترکیب دو واژه “آنجا بودن” و “نوشتن” است و انسانشناس یعنی این! مردمنگاری یعنی بررسی زندگی روزمره است یعنی اینکه و به فکت های روزمره علاقه مند هستی. انسانشناس باید داستان مواجه خود با میدان را بیان کند و نظریهها را که خوانده است و درهنگام مواجه با میدان بیان کند دغذغه های خود را در این داستان بیان کند، نکتهٔ دیگر این است که ما نمیتوانیم در حال گذار باشیم و اما متون ما در حال گذار نباشند و متون آشفتهای وجود دارد و اما این مرز شکنی سمپوزیوم خوب است.
انتهای پیام