متن کامل تحلیل عبدالله نوری از وقایع اخیر

«عبدالله نوری» وزیر کشور دولت اصلاحات ضمن ارائه تحلیل‌هایی درباره‌ی مسایل مختلف کشور، تاکید کرد: در شرایط فعلی عمدتاً قدرت، تریبون و ‏امکانات در ‏اختیار افرادی است كه بدون ‏‏احساس پاسخگویی به ملت، بر منتقدان می تازند و با عباراتی توهین آمیز آن ها را مورد ‏خطاب و ‏عتاب قرار می دهند.

عبدالله نوری در دیدار با دبیران و نمایندگان انجمن اسلامی آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن اسلامی آرمان دانشگاه علم و صنعت، انجمن اسلامی دانشگاه هنر، انجمن اسلامی ترقی خواه دانشگاه پلی تکنیک و مجمع اسلامی دانشگاه الزهرا ضمن ارائه پاسخ‌هایی به سوالات دانشجویان افزود: وقتی ‏مسئولان کشور می دانند ‏‏مشکلات جدی ‏و پیچیده و بزرگی در کشور وجود دارد، ایجاد محدودیت برای آقای خاتمی و تداوم ‏‏حصر عزيزان ملت «آقایان مهدی کروبی، میرحسین موسوی و سرکار خانم رهنورد»، ایجاد بحران های کوچک و بزرگ در ‏زمینه های گوناگون، ایجاد ‏‏جنجال های بی اساس و ‏یا سرگرم کردن بخشی از جامعه به اکاذیب و دروغ ‏های نخ نما چه ‏‏کمکی به رفع ‏مشكلات و بحران های اساسی کشور می کند؟ و راستی این نوع ‏‏‏تصمیمات و ‏اقدامات با چه ‏هدفی صورت می گیرد و پشت پرده آن ها چیست؟

به گزارش انصاف نیوز متن کامل صحبت‌های عبدالله نوری به نقل از دفتر وی در پی می‌آید:

در آغاز این دیدار، برخی از دانشجویان با بیان دغدغه‌ها و ‏نقدهای خود درباره ‏‏عملکرد ‏دولت و اصلاح طلبان ‏در زمینه هایی مانند لیست امید ‏مجلس و شوراها، شورای ‏‏عالی ‏سیاستگذاری اصلاح طلبان، وعده ‏های انتخاباتی ‏رئیس جمهور و عدم توجه به ‏‏مطالبات ‏دانشجویان حتی در انتخاب وزیر علوم، ‏گزارشی از ‏فعالیتهای انجمنهای ‏‏دانشجویی پس از ‏احیا و موانعی که بر سر راه ‏فعالیت انجمنهای مستقل و منتقد ‏وجود ‏‏دارد بیان کردند.‏ عدم توجه اصلاح طلبان به مقوله عدالت اجتماعی و شکاف عدالتی که مورد تأکید ‏‏‏مهندس ‏میرحسین ‏موسوی بود، عدم شفافیت در تهیه لیستهای انتخاباتی و سایر ‏‏‏تصمیم گیری‌های ‏سیاسی اصلاح ‏طلبان که منجر به حذف برخی چهره‌ها می‌‏شود و ‏‏اینکه اصلاح طلبان هدف ‏و اولویتهای خود را تغییر ‏داده اند و به جای اصلاح ‏ساختار و نقد و ‏‏هزینه دادن به دنبال گرفتن ‏مناصب سیاسی هستند برخی از ‏‏مهمترین نقدهای مطرح ‏‏شده بود که دانشجویان به تفصیل ‏درباره آنها سخن گفتند.‏ همچنین در بخش دیگری از سخنان دانشجویان، موضوع «اتحادیه دانشجویان ‏متحد» مورد ‏‏‏تأکید قرار ‏گرفت و تعدادی از دانشجویان حاضر در جلسه به بیان موانع ‏ایجاد شده از ‏‏سوی ‏دولت و عدم همراهی ‏چهره‌های مختلف اصلاح طلب برای ‏تشکیل این اتحادیه ‏‏پرداختند و ‏تأکید کردند این مانع تراشی‌ها و ‏عدم همراهی‌ها ‏در شرایطی صورت می‌‏‏گیرد که بخش ‏دیگری از تشکلهای دانشجویی که دارای ‏‏مواضعی نزدیک تر به دولت و ‏‏اعتدالیون هستند، به ‏راحتی توانسته اند مجوز ‏تأسیس اتحادیه خود را ‏دریافت کنند و این ‏‏رفتارها شائبه عدم تمایل ‏دولت و اصلاح ‏طلبان به وجود یک جریان دانشجویی ‏مستقل و ‏‏منتقد را تقویت کرده است.

عبدالله نوری در ابتدای سخنان خود و در پاسخ به سوال برخی دانشجویان که معتقد بودند اصلاح ‏طلبان ‏به ‏جای ‏قرار ‏گرفتن در جایگاه منتقد وضع موجود، تبدیل به بخشی از وضع ‏موجود شده‌اند ‏و به ‏‏همین دلیل اثرگذاری ‏خود را در جامعه از دست داده‌اند ‏و آمارهای رسمی موید این ‏است ‏‏که ‏درصد قابل ‏توجهی از مردم از اصلاحات ناامید شده اند و‏ بسیاری از جوانان و ‏حامیان ‏اصلاح ‏طلبان از نمایندگان ‏منتخب در این دو انتخابات ناراضی هستند و به ‏سازو‏کار تصمیم ‏گیری ‏در ‏جریان اصلاحات که به تهیه لیست امید در مجلس و ‏شوراهای شهر ‏منتهی شد ‏اعتراض دارند، ‏گفت: “با وجود ‏نقدهایی که وجود دارد، ‏از تصمیماتی که ‏شورای عالی ‏با محوریت جناب آقای خاتمی تا کنون گرفته است حمایت می‌کنم. البته ‏ممکن است ‏نقدهایی ‏‏داشته ‏باشم و معتقد هم نیستم که اصلاح طلبان، هیچ اشتباهی ندارند. توجه داشته ‏باشید که در ارتباط با انتخابات مجلس دهم، اصلاح ‏طلبان از بین محدود ‏‏افرادی ‏که توسط شورای نگهبان رد صلاحیت ‏نشدند و از غربال ‏نظارت ‏‏استصوابی رد شدند، به لیست امید ‏رسیدند. فضای مجلس ششم که تحت ‏تأثیر شرایط ‏‏دوم خرداد 1376 شکل گرفت با مجلسی ‏که اصلاح طلبان، تن به ‏حداقل‌ها دادند ‏متفاوت ‏است و ‏طبیعتا با دارایی حداقلی هم نمی‌توان ‏انتظار ‏حداکثری داشت. امروز تمامی تلاش جریان اصلاحات جلوگیری از اتفاقات ‏خطرناکی است که ‏می تواند برای کشور و مردم بحران آفرین باشد. از همین رو ‏خواستار انجام اصلاحات ‏اساسی در کشور است، اما بخش هایی از حاکمیت با اقداماتی که انجام ‏می دهد یأس جدی در ‏‏جامعه ایجاد ‏می کند و ممکن ‏است باعث نفی خودش شود. امروز ‏آنچه بیش از همه ‏‏اهمیت دارد، نجات کشور از بحران‌های قابل ‏پیش بینی و ‏غیرقابل پیش بینی است.‏ ‏نگرانی جریان اصلاحات این است که نه تنها برای کاهش تهدیدها کوششی نمی‌شود ‏بلکه بسیاری از اقدام‌ها یا اظهار نظر ها، تهدیدها را تشدید می‌کند. ‎به عنوان نمونه همان گونه که از طرف آمریکا و اسرائیل و دیگر دشمنان منطقه ای برای ‏آسیب زدن به منافع ایران تلاش می‌شود، از ‏سوی جریانات تند و افراطی داخلی هم دانسته و ‏یا ندانسته اقدامات ضد منافع ملی انجام می‌شود و  گاه دیده می‌شود توسط اقدامات افراد غیر مسوول، روابط ‏دیپلماتیک حتی با کشورهای دوست به مخاطره می‌افتد. بسیاری از تصمیم هائی که با منافع کشور در ارتباط مستقیم است به ویژه در سیاست خارجی و روابط بین المللی و منطقه ای برای بسیاری از مردم قابل توجیه نیست و هیچ توضیح اقناعی هم ارائه نمی‌شود.  تمامی این‌ها می‌تواند برای ‏امنیت کشور خطر آفرین باشد، به ویژه چنانچه پشتوانه اقدامات حکمرانان، انگ زدن و مزدور ‏و جاسوس خواندن و تحقیر کردن مخالفانِ سیاست هایش باشد. به هر حال در شرایط فعلی عمدتا قدرت، تریبون و ‏امکانات در ‏اختیار افرادی است که بدون ‏‏احساس پاسخگویی به ملت، بر منتقدان می‌تازند و با عباراتی توهین آمیز آنها را مورد ‏خطاب و ‏عتاب قرار می‌دهند. ‏شما به عنوان جوانان دانشجویی که دغدغه دارید، به ‏عنوان ‏نظر ‏مشورتی بگویید که در این ‏شرایط ‏پیچیده‌ی کشور و منطقه، جریان اصلاحات ‏برای ‏نجات ایران چه اقدامی انجام دهد؟ آیا عاقلانه است که در مقابل چنگ و دندان ‏نشان دادن ‏ترامپ و ‏دوستانش که به احتمال ‏زیاد درصدد تجزیه ایران ‏هستند یا براندازان ‏خارج نشین که ‏کسی نمی‌داند ‏چه در سر ‏دارند، ساکت بود؟ آیا باید منتظر ماند تا اقلیت ‏تندرو و اقتدارگرای داخلی ‏با ‏خودرویی که فرمان آن را ‏در آورده اند، ایران و ایرانیان را به ‏دره‌ی نابودی پرتاب کنند؟ و آیا در ‏این ‏شرایط بحرانی، عقلانی است که اصلاح طلبان هیچ ‏اقدام اصلاح گرایانه و بهبود خواهانه ای انجام ندهند و نابودی ایران و منافع ملی را ‏‏نظاره گر باشند؟”

عبدالله نوری با ستایش روحیه انتقادگر دانشجویان گفت: “خوشبختانه رئیس جمهور محترم در ‏بیاناتش ‏‏از نقد استقبال کرده و به همین دلیل همه نقدها ‏به ‏سمت دولت متوجه شده ‏است. البته گاهی اوقات آقای روحانی منتقدین خود و دولت ‏را با کلمات و عبارات نا‏‏‏مناسب توصیف می‌کند که بیانی غیرمدنی و ناپسند است. ‏امروز مسایل و چالش ‏‏های اقتصادی و ‏معیشتی مردم از اهمیت ویژه برخوردار است اما ‏اینکه همه ‏نقدهای ‏‏اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، ‏به انتقاد از وضعیت اقتصادی و ‏‏معیشتی محدود ‏شود، ‏برای کمرنگ کردن سایر نقدها و به ‏حاشیه بردن نقد و نظارت بر ‏عملکرد سایر دستگاه ‏ها ‏و ‏نهادهایی است که عمدتا نزد مردم، غیر پاسخگو هستند”.

عبدالله نوری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: “اینکه فکر کنیم راهپیمایی 22 بهمن به معنی ‏‏‏‏اعتماد اکثریت مردم ‏به حکمرانان است و نظام با هیچ تهدیدی مواجه نیست اشتباه ‏‏بزرگی است. همچنان که آمار‌ها نشان می‌دهند امروز کشور به  بحران‌های مهمی‏ ‏گرفتار است که هر یک به تنهایی برای تهدید نظام کافی است. به عنوان مثال چنانچه ‏در کوتاه زمان برای ‏بحران آب ‏فکری اساسی نشود،‏ معضل کمبود منابع آبی در کشور و عدم ‏مدیریت درست آن به تنهایی می‌تواند  تهدیدی جدی برای نظام و حکومت باشد. بحران ‏‏محیط ‏زیست که ایران را به سمت بیابان شدن ‏پیش می‌برد کمتر از معضل آب ‏نیست، ‏بلکه ‏هر دو ‏با یکدیگر در ارتباط اند.  با بودجه‌های دولتی که در مقام اجرا و عمل 95 درصد ‏آن جاری ‏است و کمترین امکان ‏برای بودجه ‏عمرانی وجود دارد و شرکت‌های دولتی ‏که با کمبود نقدینگی تا نیروی انسانی مازاد و ده‌ها مشکل گوناگون مواجه اند و بخش خصوصی ‏که در ارتباط با سرمایه گذاری خود احساس امنیت نمی‌کند چگونه می‌توان در جهت ‏توسعه گام برداشت؟ بیکاری ‏نسل جوان و تحصیل کرده و دیگر ‏اقشار می‌تواند به تنهایی ‏‏‏پایه‌های هر حکومتی را ‏بلرزاند. عدم تعامل مناسب از جایگاه واقعی ایران با جهان و ‏منطقه ‏می تواند تهدید جدی ‏برای ایران باشد. از طرفی اعتماد مردم به حکمرانان هر روز ‏‏در حال ‏‏کمتر شدن است. ‏نوسانات و التهابات و تنش‌های گوناگون داخلی نیز هر ‏روز ‏تهدیدات را جدی ‏تر ‏می کند.‏ اگر همه جناح‌های سیاسی کشور بر سر حل بحران‌های ‏گوناگون امروز ایران به گفتگو بنشینند و بر سر حل آن به توافق برسند، سالیان طولانی لازم است تا بتوان از ‏وضعیت بحرانی خارج شد.”

عبدالله نوری در ادامه گفت: “برای مردمی که نان شب ندارند، دغدغه هایی حتی مانند رفع ‏حصر ‏‏‏کمتر مطرح ‏است، هیچ کس انتظار ندارد کسی که چند جوان بیکار در ‏خانه دارد، اولویت ‏‏اولش ‏رفع حصر باشد، اما ‏جای سوال است که وقتی ‏مسوولان کشور می‌دانند  ‏‏مشکلات جدی ‏و پیچیده و بزرگی در کشور وجود دارد، ‏ایجاد محدودیت ‏برای آقای خاتمی و تداوم ‏‏حصر عزیزان ملت “آقایان مهدی کروبی، میرحسین موسوی و سرکار خانم رهنورد”، ایجاد بحران‌های کوچک و بزرگ در ‏زمینه‌های گوناگون، ایجاد ‏‏جنجال‌های بی اساس و ‏یا سرگرم کردن بخشی از جامعه به اکاذیب و دروغ ‏های نخ نما چه ‏‏کمکی به رفع ‏مشکلات و بحران‌های اساسی کشور می‌کند؟ و راستی این نوع ‏‏‏تصمیمات و ‏اقدامات با چه ‏هدفی صورت می‌گیرد و پشت پرده آنها چیست؟”

عبدالله نوری در پاسخ به سوال دانشجویی مبنی بر وجود فسادهای گسترده در ‏ارکان ‏‏مختلف ‏نظام و علت عدم برخورد جدی و ریشه ای با آن و موضع اصلاح طلبان در برابر ‏‏‏مفاسد اقتصادی و ‏سیاسی، بیان داشت‏‎:‎‏ “بی تردید فساد، تبعیض و بی عدالتی به ‏‏ویژه در ‏اشکال اقتصادی و سیاسی آن، از بحران‌های ‏‏مهمی است ‏که کشور را تهدید ‏‏می کند و بی ‏‏‏اعتمادی عمومی را در پی ‏داشته ‏است. این بحرآنها بیش از هر چیز ‏‏می تواند از ‏‏‏‏نهادهایی سرچشمه بگیرد که بدون نظارت ‏و پاسخ گویی ‏‏قانونمند، قدرتی ‏‏فراقانونی ‏دارند و ‏از انواع امتیازات و رانت‌ها برخوردارند. مهار این بحرآنها در گرو رسانه‌های ‏آزاد و دستگاه قضایی است که در مرتبه اول خود سالم باشد و ‏‏هیچگونه فسادی در آن رخنه ‏نکرده باشد و در درجه دوم نگرانی از برخورد با نهادهای ‏‏قدرتمند نداشته باشد. ‎‏‏‏بخش عمده ‏ی بحران هایی که کشور ما در آن گرفتار است، زاییده ‏‏تفکر و عملکرد جریانی ‏است ‏که ‏در نقاب ایدئولوژی، ‏ارزش‌های ملی و ‏‏دینی ‏را دستاویز اهداف خود ساخته و منافع ‏ملی را در ‏‏پیشگاه مقاصد ‏‏خویش ‏قربانی کرده ‏است. جریانی که دستاورد او جز بازماندن ‏از قافله ‏‏پیشرفت و ‏‏توسعه ‏و غوطه ور ساختن ‏کشور در فساد، تباهی و به تاراج رفتن ‏اخلاقیات ‏نبوده است. ‏‎مع ‏الأسف اتاق ‏فکر این جریان، ‏به جای بازنگری در ‏‏اندیشه و ‏عملکرد ‏خویش و تلاش برای ‏اصلاح آن و همراهی با ‏خواست ‏‏اکثریت جامعه، همگام ‏با ‏براندازان ‏خارجی، به طراحی ‏سناریوهایی اقدام ‏می کند که ‏‏هدفی جز ‏بی اعتماد کردن ‏جامعه ‏نسبت به اصلاحات و ‏‏دلسرد کردن و ناامید سازی ‏مردم از ‏مشارکت ‏در عرصه ‏سیاسی ندارد. این ‏جریان که با سیاست‌های نادرست ‏خود، ‏سرمایه‌های ‏‏ارزشمند ایران و درآمدهای ‏صدها میلیارد ‏دلاری را بر باد داد ‏و همراه و هم نظر ‏با ‏‏”معجزه‌ی هزاره‌ی ‏سوم”، در ‏گسترش فقر و فساد ‏‏سهم ‏اصلی را داشتند، برای گریز از ‏‏پاسخگویی در برابر ملت و ‏‏سرپوش نهادن بر ‏گذشته ‏خویش، به ‏دروغ ‏‏سازی و اتهام زنی روی آورده اند.‏‎ ‎در حال ‏حاضر چون مردم در پرتو آگاهی از منبع ‏فساد، ‏خواهان پاسخ گویی این ‏‏نهادها و محدود ‏‏کردن ‏دامنه‌ی قدرت و دخالت آنها ‏هستند، این ‏جریان اقتدارگرا برای گل آلود ‏‏کردن آب و ‏گریز از دادگاه افکار ‏‏عمومی و لوث ‏کردن اتهاماتی که ‏متوجه ‏خودشان است و به قیمت ‏فدا کردن و نابودی همه ‏چیز و همه ‏‏کس، می‌خواهند به ‏دروغ نشان دهند که اگر در ‏کشور دزد و فاسد و غارتگر بیت ‏المال ‏هست، در ‏میان همه این ‏موضوع ‏هست و همه رانت ‏خوار و فاسد و دزد هستند. پیشنهاد می‌کنم که موضوع رسیدگی ‏‏به دارایی تمامی مسوولین دستگاه‌های ‏اجرایی، قضایی، قانونگذاری، نهادها و دستگاه ‏‏های دیگر اعم از لشکری و کشوری و همه ‏ارگان هایی که به نوعی در ارتباط با حاکمیت ‏‏بوده اند و از امکانات عمومی و بیت المال بهره برده اند و ‏تمامی وابستگان آنها از آغاز ‏‏انقلاب تا کنون برای یکبار و بگونه ای شفاف، علنی و  البته غیرجناحی و باندی رسیدگی و در ‏اختیار مردم قرار گیرد. در ‏این ‏راستا حتی می‌توان از مردم نیز برای جمع آوری اطلاعاتی که ‏احیانا از طرق عادی غیر‏قابل ‏دسترسی باشد، کمک خواست.”

عبدالله نوری در ادامه افزود: “چرا وقتی اسم رفراندوم و مراجعه به رأی مردم در موضوعات اختلافی به میان می‌آید، با واکنش تند روبرو می‌‏شود و به راهپیمائی ‏‏22 ‏بهمن و یا ‏‏9 دی استناد می‌‏شود؟ چنانچه حکومت از راهپیمایی‌ها ‏‏احساس اقتدار می‌‏کند و ‏می اندیشد اکثریت قریب ‏به اتفاق مردم با حکومت هستند چرا ‏از ‏اسم رفراندم ‏اینهمه ‏‏احساس نگرانی و آشفتگی دیده می‌شود؟ آیا این خود تناقض نیست؟ چه بسا حکومت در طول ‏این 40 ‏سال، ‏درباره مسایلی مانند سیاست خارجی ‏و به ویژه سیاست منطقه ای ‏و یا ‏سرمایه گذاری ‏‏خارجی و یا مسایل فرهنگی، اجتماعی ‏و یا سیاست داخلی، از نظرات ‏اکثریت مردم ‏ ‏فاصله گرفته باشد. مرحوم امام خمینی در سخنان معروف سال 1357 در بهشت زهرا، که این سال‌ها کمتر از رسانه‌های رسمی پخش می‌شود به وضوح فرمودند که “هر کسی سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهای ما ولی ما هستند؟ مگر آن اشخاصی که در صد سال پیش از این، هشتاد سال پیش از این بودند، می‌توانند سرنوشت ملتی را که بعدها وجود پیدا می‌کنند، آنها تعیین بکنند؟” – صحیفه امام/جلد شش/ صفحه 11- الان هم ممکن است بسیاری از مردم به خصوص نسل جوان تا میانسال کشور، با سیاست هایی که اساس شکل گیری آنها شرایط انقلابی دهه‌ی اول انقلاب بود، موافق نباشند و نظرات دیگری داشته باشند و آن نیز از حقوق مسلم مردم است. اینکه ‏‏تا اسم رفراندوم ‏می آید، ‏برخی ‏عصبانی می‌شوند، می‌‏تواند ‏نشانه فاصله گرفتن از رأی اکثریت ‏ملت و نگرانی بابت از دست رفتن جاه و مقام ‏باشد. تداوم حکومت در گرو این ‏است که نظر ‏افراد بیشتری را به خود جلب ‏کند، در غیر این صورت حاکمیت نباید دنبال برانداز ‏‏بگردد، چرا که حکومت، ‏با در پیش گرفتن گفتار و اعمالی که با خواست اکثریت جامعه زاویه دارد، رهبری اعتراض ‏علیه خودش را ‏بدست ‏گرفته است. وقتی زخمی به وجود آمد باید ‏برای درمان زخم چاره ‏‏اندیشی کرد ‏وگرنه با ‏نسبت دادن هر زخمی به خارجی‌ها، زخم التیام نمی‌یابد. ‏‏‏درختی که زیر بار ‏برف است، با اولین دانه‌های برف ‏نمی‌شکند، اما وقتی حد طاقت و ‏تحمل ‏‏شاخه‌های ‏درخت تمام شد، با اضافه شدن تنها یک دانه ‏ی دیگر، درخت ‏می‌شکند. کشور ما ‏هم امروز از ‏نظر ‏مشکلاتی که دارد در معرض خطر جدی ‏است.”

در پایان عبدالله نوری از دانشجویان خواست که با تشکیل کمیته ای، بر اساس همه دغدغه‌ها و ‏‏‏‏مطالبات خود، ‏راهکارهای عملی با در نظر گرفتن شرایط و واقعیات ارائه دهند و اظهار امیدواری کرد ‏که  این ‏راهکارها ‏نه ‏تنها به عنوان پیشنهاد به ‏اصلاح طلبان، بلکه به عنوان کمک به نجات ‏‏کشور از وضعیت ‏کنونی، مورد توجه قرار گیرد‎.‎

انتهای پیام