دوستی مالکی با روسها و تجزیه عراق / حسن فاتحی

حسن فاتحی در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

سوریه یکی از مکان های تقابل جدی منافع و مصالح دنیای غرب با روسها بود که در نهایت بعد سه سال کشتار و خونریزی و مرگ ده ها هزار نفر و آواره شدن ملیونها نفر از مردم سوریه، دوباره در فرایندی شبه دموکراسی بشار اسد بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زد تا همچنان بحران در این کشور تداوم داشته باشد.

هرچند ارتش سوریه در ماه های اخیر در عملیات های میدانی خود را غالب نشان داده است، ولی همچنان قسمت وسیعی از سوریه عملا” از کنترل ارتش اسد خارج شده است و به این زودی ها نیز انتظار پایان بحران نمی رود و همچنان با شرایط موجود کشت و کشتار در سوریه تداوم خواهد یافت.

به نظر می رسد غربی ها برای تنبیه روسیه و هشدار به پوتین، حوادث اکراین را به وجود آوردند تا دامنه ی بحران را به مرز روسیه نزدیک تر کرده باشند؛ فرایند خطرناکی که به غربی ها فرصت مانور و حضور و دخالت بیشتر را خواهد داد.

هر چند در اکراین روس ها با تجزیه ی کریمه با فرصت طلبی تلاش کردند تا در این کارزار رقابت بی بهره نمانده باشند ولی در دراز مدت این روس ها خواهند بود که با همسایگان و کشورهای منطقه دچار چالش خواهند شد، ضمن اینکه غربی ها عملا” در بحران اکراین زیان مستقیمی ندیده و نخواهند دید.

بعد از حمله ی نیروهای موسوم به داعش به عراق و غافلگیر کردن ارتش وابسته و ضعیف این کشور و تسخیر استان نینوا، به نظر میرسد زمان مناسب برای دخالت روس ها در عراق نیز فراهم شده است، ولی تجربیات تاریخی دوستی با روس ها و حوادث اکراین باعث شده است که این تحلیل نیز مطرح شود که با دخالت روس ها در عراق، آیا کشور عراق عملا” به سه کشور شیعه، سنی و کردنشین تجزیه خواهدشد؟

هر چند که در ماهیت تروریستی اقدامات داعش شکی وجود ندارد، منتها یک واقعیت مهم را نیز از رویکرد مدیریتی نباید از نظرها دور داشت و آن اینکه سوء مدیریت و جاه طلبی شخص مالکی در فرایند گستاخی تروریست ها موثر بوده است، مطلبی که از نظر آیت الله سیستانی نیز مغفول نمانده است و ایشان اخیرا” خواستار تشکیل دولت فراگیر در عراق شده است.

سوء مدیریت و جاه طلبی مالکی تا بدان حد بوده است که حتی با نیروها و احزاب شیعی در افتاده و آنها را وادار به ترک عرصه ی سیاسی کرده است و معلوم است که با این رویکرد استبدادگرایانه قطعا” اهل تسنن عراق نیز مورد بی توجهی های جدی بوده است.

آقای مالکی حتی در مذاکره با کردها چنان عمل کرد که بارزانی در نهایت از استقلال کردستان عراق سخن به میان آورد و به صورت یک جانبه به صدور نفت همت گمارد و ….

به نظر می رسد سوء مدیریت و منافع گرایی افراطی جریان های همسو با روس ها در عمل به ضرر آنها ختم می شود و در سودان نیز بعد از سال ها کشکمش و جنگ داخلی در نهایت این کشور تجزیه شد، ضمن اینکه اکراین و گرجستان نیز در همسایگی روس ها تجزیه شدند و حالا در خاورمیانه ی نوین روس ها تلاش دارند علی رغم شراکت با غربی ها در مدیریت جهانی در بزنگاه هایی نیز نیم نگاهی به بلندپروازی خود داشته باشند.

به باور من اگر روس ها در عراق دخالت کنند در نهایت تقابل منافع غرب و روس باعث خواهد شد که جنگ فراگیر و فرسایشی دوباره در عراق تداوم داشته باشد، فرایندی که در حالت خوشبینانه سرنوشت بشار اسد برای مالکی را رقم خواهد زد، یعنی به خاطر حفظ قدرت، عراق یکپارچه وجود نخواهد داشت و برای صباحی مدیریت  آقای مالکی، ای بسا کردستان عراق تجزیه شود و یا اینکه داعش و تروریست ها بخش هایی از عراق را در چنبره ی خود داشته باشند.

پینوشت مهم: تجربه ی تاریخی ثابت کرده است که روس ها دوستان خوبی برای همسایگان و متحدین خود نبوده اند و اگر از حوادث اکراین و چشمداشت سرزمینی روس ها به این دوست قبلی خود بگذریم، به هیچ وجه نخواهیم توانست قراردادهای ننگین گلستان و ترکمانچای را فراموش کرده باشیم، ضمن اینکه دوستان روسیه هیچ وقت مقتدر نبوده و همواره با ملت خود درگیر شده اند، فلذا شایسته است، آقای مالکی به جای دوستی با پوتین در راستای فرمایش آیت الله سیستانی گام برداشته و به عراق یکپارچه به جای قدرت محلی خویش اندیشه کرده باشد.

انتهای پیام