روزگاری پول نداشتیم اما آرامش داشتیم!

کانال تلگرامی «نه به عوام فریبی» درباره‌ی مشکلات نظام سلامت کشور نوشت:

آنچه مشاهده‌ی این روزهای نظام سلامت مایه‌ی حیرت هر تحلیل‌گر منصفی است این است که واقعا سوء مدیریت تا کجا ممکن است ادامه یابد؟! چهار سال پیش کل بودجه‌ی وزارت بهداشت و درآمد مستقیم و غیر مستقیم آن کمتر از ۲۰ هزار میلیارد تومان بود اما اکنون از رقمی حدود 70 هزار میلیارد تومان صحبت می‌شود. توقع می‌رفت که وزارت بهداشت چالش‌ها و مشکلات نظام سلامت را دقیق رصد کند و متولی طرحی شود که بتواند به داد مردم و کشور و کارکنان نظام سلامت برسد. منتهی سوال این است که اکنون در کدام نقطه ایستاده‌ایم؛

1 – دفترچه‌ی بیمه‌ی سلامت همگانی اعتبارش را در بخش خصوصی از دست داده است.

2 – تامین اجتماعی زیربار قرض و بدهی غرق شد.

3 – دستیاران پزشکی دچار کثرت کار شدند، وضعیت معیشت آنها به بحران رسید.

4 – متخصصین طرحی جوان از یک سو از مطب محروم شدند و از دیگر سو با طرح عجیب پلکانی درآمدشان نصف شد و از آن بدتر با یک سال تاخیر مطالبات خود را می‌گیرند!

5 – با صدور بخشنامه‌ی خودارجاعی چالش بزرگی برای برخی رشته‌ها و سرخوردگی متخصصین پدید آوردند.

6 – دروازه‌ی کشور به روی تجهیزات پزشکی باز شد… و چندین میلیارد دلار ارز بابت دستگاه‌ها و دارو خارج شد و هیچ وقعی به اقتصاد مقاومتی نهاده نشد.

7 – پرستاران و پیراپزشکان بارها به نشانه‌ی اعتراض از انبوهی از مشکلات جلوی وزارت بهداشت تجمع کردند و هنوز بحران ادامه دارد.

8 – تجمع پاتولوژیست‌ها؛ رادیولوژیست‌ها؛ متخصصین بی‌هوشی و اخیرا نیز صحبت از اعتراض پزشکان طرحی است.

براستی عاملان معترض تراشی برای کشور چه کسانی هستند؟ کسانیکه تصمیمات آنها هیچ وقت منافع آنها را هدف قرار نمی‌دهد اما موج اعتراض را در کشور به راه می‌اندازند در چه سمتی هستند؟!

کارشناسان بر این باورند که مشکل نظام سلامت ما پول نیست؛ بلکه تعارض منافع در نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی و… در وزارت بهداشت است.

انتهای پیام