اقدامات و چالشهای وزارت ورزش در سالی که گذشت
در سال ۱۳۹۶ وزارت ورزش و جوانان با چالشهای بسیاری مواجه بود که برخی از آنها با مدیریت مطلوب به فرصت تبدیل شد اما همچنان مشکلات بسیاری باقی است که قطعا حل آنها از اولویتهای سال جدید این وزارتخانه خواهد بود.
به گزارش ایسنا، ورز ش ایران در سالی که گذشت روزهای خوب و بد بسیاری را پشت سر گذاشت. وزارت ورزش و جوانان نیز در سال ۱۳۹۶ با چالشهای زیادی مواجه بود که از جمله آن می توان به برگزاری انتخابات فدراسیونهای ورزشی و کمیته ملی المپیک، موضوع حضور زنان در ورزشگاهها، گرفتن میزبانیها برای باشگاههای ایرانی در جام ملتهای آسیا و استعفای رسول خادم، اشاره کرد.
*باز شدن درب آزادی در مسابقات بسکتبال به روی خانوادهها
بحث حضور خانوادهها در ورزشگاهها یکی از پررنگترین موضوعاتی که در سالهای اخیر در حاشیه رودادهای ورزشی مطرح شد. پس از کش و قوس های فراوان بالاخره درب سالن آزادی به روی خانوادهها در مسابقات بسکتبال باز شد و خانوادهها در فضایی شاد و به دور از هرگونه تنش توانستند علاوه بر حمایت از تیم ملی ساعاتی را در کنار هم در شادی به سر برند.
باز شدن درب آزادی در مسابقات بسکتبال در حالی اتفاق افتاد که وزارت ورزش و جوانان در بحث حضور خانوادهها در مسابقات فوتبال همچنان در تلاش برای ایجاد زیر ساختهای مطلوب است.
*مشکل میزبانی ایران از عربستان در فوتبال
یکی دیگر از چالشهای پیش رو وزارت ورزش و جوانان سیاسیکاری و عدم حضور تیم عربستانی در ایران برای برگزاری دیدارهای جام ملتهای آسیا بوده است به طوریکه باشگاههای ایرانی نمیتوانند در کشور خود میزبان تیمهای عربستانی باشد و باید در کشور سوم این مسابقات برگزار شود. پیش از حضور اینفانتینو در ایران، وزیر ورزش اعلام کرد به دنبال رایزنی با رئیس فیفا برای حل مشکل هستیم. این در حالی است که فوتبال ایران در انتخاب کشور سوم برای بازی در زمین بی طرف هم با مشکلات زیادی درگیر بود. با این حال بعد از رایزنی با مرد اول فوتبال جهان و تاکید رئیس جمهور بر حل مسائل ورزشی به دور از حواشی سیاسی امید می رود این موضوع هر چه سریعتر حل شود.
*خروج پدرخوانده ها از ورزش
با تصویب قانون عدم به کارگیری بازنشستگان، ریاست چند دههای در برخی از فدراسیونهای ورزشی به پایان رسید و بهترین زمان برای اعتماد به مدیران جوان فراهم شد. ناطق نوری، مصطفی میرسلیم و محمود مشحون پس از چند دهه از ریاست فدراسیون های ورزشی بوکس، نجات غریق و بسکتبال کنار رفتند و جای خود را به جوانتر ها دادند با این حال همچنان جای خالی استفاده از مدیران جوان بیشتر حس می شود.
*آفت زدایی ورزش از سرپرستان
یکی از نکات قوت و مثبت سلطانی فر در زمان حضورش در وزارت ورزش، آفت زدایی ورزش کشور از مدیریت سرپرستی بود، وعده ای که پس از روی کار آمدنش در وزارت ورزش داد و به آن نیز عمل کرد. به طوری که انتخابات فدراسیون های ورزشی با هر سختی تقریبا به موقع انجام شد تا عملا دوران سرپرستی در فدراسیون ها شکل نگیرد. البته روند برگزاری انتخابات، طولانی شدن فرآیند تائید صلاحیتها و همچنین حضور پرشمار کارمندان وزارت ورزش در انتخابات ریاست فدراسیون از مهمترین نقدها به روند انتخابات فدراسیون های ورزشی بود.
*موضوع تعلیق، استعفا و آینده کشتی
بعد از حاشیههایی که کشتی علیرضا کریمی داشت و باخت مصلحتی او برای ممانعت از رویارویی با ورزشکار رژیم صهیونیستی، کشتی ایران از سوی محافل بین المللی تحت فشار زیادی قرار گرفت و تا پای تعلیق پیش رفت اما حضور موثر رسول خادم در هیات رئیسه فیلا این خطر را از سر ورزش ایران گذراند. با این حال خادم و جمعی از اهالی کشتی نسبت به تعیین تکلیف موضوع عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی و یا عدم شرکت در مسابقات رسمی پرسشهایی را طرح کردند. واکنش مسئولان بویژه وزارتی ها اما نتوانست این حواشی را جمع کند تا کار به استعفای خادم از ریاست فدراسیون کشتی کشید. حالا باید دید در حالی مجمع با این استعفا مخالفت کرده و عملا فدراسیون توسط نائب رئیس اداره می شود چه آینده ای در انتظار کشتی ایران است.
*پیگیری خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس
یکی از مهمترین اهداف وزارت ورزش در دولت تدبیر و امید پیگیری بحث خصوصی سازی اماکن و مجموعه های ورزشی بود. در این راستا بارها بحث خصوصی سازی دو باشگاه پرطرفدار و البته پرهزینه استقلال و پرسپولیس مطرح شد اما در پایان سال ۱۳۹۶ همچنان این موضوع حل نشده باقی ماند.
*اهتمام به حمایت از ورزش های پایه و پرمدال
با توجه به در پیش بودن بازی های آسیایی در سال نو یکی زا برنامه وزارت ورزش و جوانان حمایت از رشته های پایه و پرمدال در سال ۱۳۹۶ بود. به طوری که جلساتی به طور منظم با حضور شخص وزیر و روسای فدراسیون های ورزشی مربوطه برگزار شد. البته باید دید خروجی این جلسات عملا چه تاثیری در اختصاص ردیف بودجه بالاتر به این رشته ها خواهد داشت. با این حال صرف توجه وزارت به ورزش های پایه که از مقبولیت افکار عمومی هم برخوردار نیستند، در نوع خود حائز اهمیت است.
*تلاش در جهت اصلاح یک قانون
اصل 44 قانون درباره خصوصیسازی تاثیرات مثبت و منفی زیادی در ورزش داشت. از کاهش هزینه های جاری دولت در بحث مدیریت اماکن ورزشی تا تخریب این اماکن توسط بخش خصوصی مهمترین مواردی است که در این میان طرح می شود. اما یکی از اصلی ترین چالش ها در سالهای گذشته در اختیار نداشتن این اماکن توسط فدراسیون ها و هیات های استانی و اختصاص آن ها به بخش خصوصی بود که عملا اجازه فعالیت تیم های حرفه ای را نمی داد. وزارت ورزش در سال 96 تلاش کرد تا با استناد به قوانین موجود برای هیات های ورزشی تبصره ای قائل شود تا اماکن ورزشی در استان ها با قیمت کارشناسی در اختیار هیات های فعال قرار بگیرد.
* کاهش۳۰۰ میلیاردی بودجه عمرانی ورزش ایران
بودجه عمرانی وزارت ورزش در سال بازیهای آسیایی ۲۰ درصد کاهش داشته و بودجه کمیته ملی المیپک اما ۱۱ درصد رشد داشته است. بودجه در نظر گرفته شده برای وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک رشد چشمگیری نداشته است. هرچند با وجود این که ورزش ایران سال پرکاری را پیش رو دارد اما بودجه در نظر گرفته شده برای وزارت ورزش نسبت سال ۱۳۹۶ کاهش ۲۰ درصدی داشته است و در بخش بودجه عمرانی حدود ۳۰۰ میلیارد تومان از بودجه ورزش کم شده است.
این اتفاق در حالی رخ داده که ورزش ایران بازی های آسیایی ۲۰۱۸ و المپیک نوجوانان را پیش رو دارد، همچنین کار برخی رشتهها برای گرفتن سهمیه المپیک ۲۰۲۰ هم آغاز میشود. بودجه کمیته ملی المپیک هم تنها ۱۱ درصد رشد داشته اما بودجه پارالمپیک ۴ درصد کاهش یافته است.
البته وزارتیها در تلاش هستند تا با اختصاص سهمی از ارزش افزوده مالیاتی به ورزش کسری بودجه مطلوب را برای سال پرکار آینده جبران کنند.
انتهای پیام