فواید گفتگو برای جامعه | مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان، در سخنرانی خود با موضوع گفتگو در تاریخ 3 اسفندماه 1396، که متن آن در کانال تلگرامش منتشر شده است، گفت:

1. در جامعه‌ی اهل گفتگو، موقعیت هر فرد را قوت سخن او تعیین می‌کند، نه اینکه موقعیت او، قوت سخنش را مشخص کند! در جامعه‌ای که اهل گفتگو نیست، عده‌ای بر صدر می‌نشینند و آن گاه هر آنچه که آن‌ها بگویند باید بر صدر باشد. متاسفانه در جوامع ما، موقعیت شخص است که قوت سخن او را مشخص می‌کند. وقتی اسم شخص خاصی به سخنی پیوند می‌خورد، این سخن پر قوت می‌شود، چرا که گوینده‌ی این سخن دارای موقعیت خاصی است. در جوامعی که گفتگو وجود ندارد، هر فرد اول باید موقعیتی برای خود پیدا کند، آن گاه هر تُرَّهاتی را بگوید پذیرفته می‌شود.

2.  وامعی که اهل گفتگو هستند، دشمنی‌های نابجا وجود ندارد. در دوره‌ی مصدق و کاشانی (فارغ از برحق بودن یا نبودن هر یک)، نیروی اجتماعی عظیمی طی دو دهه از بین رفت. چرا که مریدان هر طرف، تمام سخنان رهبر خویش را درست، و سخنان طرف مقابل را تماماً نادرست می‌دانستند. در صورتی که اگر این دو طیف اهل گفتگو بودند، وفاق و همزیستی اجتماعی در شرایط بهتری قرار می‌گرفت. اگر دو طرف این مناقشه، با یکدیگر گفتگو می‌کردند، مریدان هر طیف نیز نسبت به طرف مقابل موضع نرم‌تری اتخاذ می‌کردند و در مجموع شرایط بسیار مطلوب‌تری ایجاد می‌شد. در صد سال اخیر، منازعات بسیاری در کشور ما رخ داده است که فقدان گفتگو، عامل آن‌ها بوده است.

3. واج گفتگو در جامعه، انسان‌ها را متوجه این امر می‌کند که همه‌ی آن‌ها سرشت و سرنوشت مشترک دارند، فلذا به حال یکدیگر رأفت پیدا می‌کنند. انسان‌ها وقتی متوجه می‌شوند که کس دیگری غیر از خودشان، به دادشان نمی‌رسد، نسبت به یکدیگر مهربان می‌شوند. اگر مشکلی به وجود بیاید، همه‌ی اعضای این جامعه، تلاش می‌کنند تا آن را رفع کنند، چرا که آن را مشکل خود می‌دانند.

در کشور ما، هیچ یک از فوایدی که نام برده شد وجود ندارد، چرا که اصلاً فضا، فضای گفتگو نیست. اشخاص، به پشتوانه‌ی موقعیتی که دارند، هر چه می‌خواهند می‌گویند. همبستگی و احساس سرنوشت مشترک در مردم وجود ندارد و هر فرد تلاش می‌کند تا گلیم خود را از آب بیرون بکشد.

انتهای پیام