عبدالله نوری ، قربانی اختلافات بهشت!

روزنامه‌ی آرمان در گزارشی با عنوان «عبدالله نوری ، قربانی اختلافات بهشت!» نوشت:

شهرداری ملک شخصی گروه یا جریانی نیست. شهرداری غنیمت انتخاباتی هم نیست؛ یعنی چنان نباید تصور داشت که با اعتماد مردم به جریان اصلاحات باید سبد سهم‌خواهی در دست گرفت و به جمع‌آوری غنیمت که همان کرسی‌های قدرت است برای هم‌طیفان و هم‌حزبی‌های خود پرداخت که اولین نتیجه آن شکست و خداحافظی طولانی با رأی و اعتماد مردم است. برخی رفتارها در پروسه استعفای نجفی رخ داد که تداعی‌کننده اتفاقات تلخ شورای شهر اول بود. شورای شهر اول بر اساس همین اختلافات درون شورایی به وضعیتی دچار شد که سال‌هاست برای ذکر عواقب اختلاف و تفرقه از آن شورا به‌عنوان یک نمونه ذکر می‌شود، همان اختلافاتی که سبب شد اصلاح‌طلبان سال‌ها کارت ورود به شورای شهر را از مردم دریافت نکنند. در روزهای گذشته هم شرایط شورای شهر تهران به‌نحوی بود که دلسوزان با جدیت بیشتری اختلافاتی را یادآوری کنند که منجر به انحلال شورای شهر اول و ثبت یک کارنامه منفی در پرونده اصلاحات شد.

گام اول: انتخاب نجفی

پروسه تعیین محمدعلی نجفی برای معرفی به‌عنوان شهردار تهران پیچیدگی زیادی داشت. او مدت‌ها قبل، به‌گفته خودش 10 سال پیش، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران بوده است و در هنگام بررسی افراد دارای صلاحیت برای جلوس بر کرسی شهرداری تهران چنین شایع شد که کارگزاران مخالف انتصاب اوست و تمایل بیشتر به جلوس محسن هاشمی بر این کرسی داشتند اما اعضای دیگر شورا یادآوری کردند که طبق آنچه مقرر شده، اعضای شورای شهر نباید کاندیدای شهرداری شوند که محسن هاشمی بر این عهد ماند و شهردار نشد اما مشخص بود که کارگزاران هم از شهردار شدن نجفی چندان خوشحال نیست، هر چند در عالم سیاست این حزب معروف به رو‌نکردن دست خود در بازی سیاست است و شاید عدم رضایت از شهردار شدن نجفی هم تنها پوششی بر رضایت آنها از جلوس عضو سابق خود بر این کرسی بوده باشد.

گام دوم: رفتن نجفی

در طی مدتی که نجفی بر کرسی شهرداری تکیه زده بود دو حزب سیاسی موثر یعنی اعضای احزاب کارگزاران و اتحاد همکاری خوبی در پیشبرد برنامه‌های شورای شهر داشتند و از تصمیمات جمعی عدول نمی‌کردند تا اینکه بحث استعفای نجفی مطرح شد و نگاه‌ها به سمت این اعضا چرخید. در حالی که بسیاری از سیاسیون طرح موضوع نجفی را دلیل اصلی استعفای او نمی‌دانستند غلامحسین کرباسچی در جایگاه دبیرکل حزب کارگزاران گفت: «اینکه آقای نجفی اعلام کرده که کسالت دارد، عین واقعیت است. در این شرایط فشار کاری برایش مناسب نیست. همچنین کار شهرداری بسیار سنگین است. به خصوص با توجه به زیاد‌بودن حجم کارهای عقب مانده و گرفتاری‌های مالی شهرداری تهران مشکلاتی برای آقای نجفی رخ خواهد داد.» سیدحسین مرعشی دیگر عضو شاخص کارگزاران هم همین موضع را به این نحو بیان کرد: «وقتی ایشان بیماری دارند و آمادگی ندارند تا مسئولیتی را بپذیرند چرا باید ایشان را اذیت کنیم؟» این جملات یعنی موافقت علنی با خداحافظی نجفی از شهرداری! اعضای احزاب اتحاد و اعتماد ملی دو حزب دیگری که بیشترین اعضا را در شورای شهر دارند سعی کردند در مواجهه با استعفای نجفی، در گام اول او را از این تصمیم منصرف کنند و در گام بعدی بر اساس نظر جمعی تصمیمی بگیرند.

زیر قول زدن؟

آرای دیروز به استعفای نجفی گواه عدم تصمیم جمعی برای این مقوله بود البته ظاهرا این بار تصمیم جمعی برای رأی دادن یا ندادن به این استعفا اتخاذ نشده بود. عدم اتحاد در رأی به استعفای نجفی البته یک شب زودتر از آنچه در ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران منتشر شد، عیان بود، متنی که طی آن کارگزاران چنین گزارش داد که اعضای حزب اتحاد به دیدار عبدا… نوری رفته‌اند و از او درباره نحوه مواجهه با استعفای نجفی به مذاکره بنشینند که البته تصمیم نادرستی نبود چرا که عبدا… نوری ریاست شورای شهر اول را برعهده داشت، بنابراین می‌تواند توصیه‌های راهگشایی داشته باشد اما آنچه از سوی کارگزاران منتشر شد این بود که «برخی سران حزب اتحاد در ماجرای استعفای محمدعلی نجفی، زیر قول خود زدند» و چنین مدعی شد که در این دیدار در 4 بند به توافق رسیده است. از جمله اینکه «توافق بر این امر استوار بود که هر دو جریان از حیثیت آقای نجفی حمایت کنند.» بند دوم توافقنامه این بود «هم حزب کارگزاران و هم حزب اتحاد، موضوع کسالت و بیماری نجفی را بپذیرند و از نقل قول‌های دیگر و حاشیه‌ای پرهیز کنند. توافق سوم دو طرف که خواست عبدا… نوری بود، بحث جانشینان احتمالی نجفی است که نوری از دو طرف خواست هیچ‌کس جانشینان احتمالی نجفی را تخریب نکند. بند چهارم توافق نیز بحث بر سر شهردار شدن یا شهردار نشدن محسن هاشمی بود که نوری تاکید کرد چون هیچ‌چیز در این‌باره قطعی نیست، دو طرف نیز شهردار نشدن یا شهردار شدن محسن هاشمی را قطعی ندانند. ممکن است شرایطی پیش بیاید که جز او گزینه بهتر و موثرتری نداشته باشیم. پس از هم‌اکنون اعلام نکنیم که او نباید شهردار شود و ممکن است شرایط به‌گونه‌ای پیش برود که فرد دیگری را برای شهرداری پیدا کنیم پس مطالبات را با این که محسن باید شهردار شود، افزایش ندهیم و دامنه اختلافات را بیشتر نکنیم.» جالب آنجاست که کارگزاران در ادامه تاکید کرده است که «هر دو طرف وعده دادند که پایبند این توافقنامه بمانند اما اتحاد زیر قولش زد». نکته قابل تامل آنجاست که گزارش حزب کارگزاران به‌نحوی آغاز شده که گویی تنها حاضران در جلسه اعضای حزب اتحاد بودند اما در میانه گزارش آمده که کارگزارانی هم در این دیدار حضور داشتند. از سوی دیگر طرح شهردار شدن محسن هاشمی هیچ‌گاه از سوی اعضای حزب اتحاد مطرح و پیگیری نشده است. بنابراین این موضوع از سوی کارگزاران مطرح شده که در توافق قرار شد در مورد آن بحثی صورت نگیرد.

جلسه‌ای نداشتیم

آرمان برای کسب جزئیات بیشتر از دیداری که کارگزاران مدعی است با حضور اعضای حزب اتحاد و با محوریت تصمیم‌گیری درباره شهردار تهران انجام شده است، با یکی از اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تماس گرفت که او پس از شنیدن ادعای کارگزاران با تعجب گفت: «جلسه‌ای با آقای نوری برگزار نشده که کارگزاران گزارشی از آن منتشر کرده است». تکذیب ادعای کارگزاران از سوی عضو اتحاد بر ابهامات افزوده است.

گلایه نعیمی‌پور

البته اعضای حزب اتحاد در برابر کارگزاران سکوت نکردند چنان‌که دیروز محمد نعیمی‌پور اظهار داشت: «متاسفم که برخی همراهان قبلی دکتر نجفی به مسائل شخصی ایشان ورود پیدا می‌کنند و چون به خواست خودشان نرسیدند مطالب ناروایی را در محافل و مجالس بیان می‌کنند. متاسفانه دکتر نجفی با تاکید بر بیماری و عوامل تشدید‌کننده آن، تمام آنچه گذشته است را بیان نکردند، ازجمله رفتار ناپسند بازپرس دادستانی و دلایلش برای اجبار به استعفای شهردار! شاید مصالحی وجود داشته اما یقینا اینگونه خبر‌ها هرچند با تاخیر اما دقیق در جامعه مطرح خواهد شد. تاسف دیگر آنکه برخی از مجموعه‌های قدرتمند که برای رأی و نظر مردم ارزشی قائل نیستند همواره با سرسختی و مایه گذاشتن از مسئولان ارشد، برنامه‌ها و منویات خود را به پیش می‌برند و این پیام را به نخبگان، مسئولان و مردم یادآور می‌شوند که بدون اراده ما کاری انجام نخواهد شد، هرچند این اراده در مقابل اراده مردم باشد.»

بگومگو نکنید

دبیرکل حزب کارگزاران البته شاید پیش‌بینی چنین واکنش‌هایی را داشت چرا که به ایسنا گفت: «وقتی تحلیل می‌شود که این استعفا به‌دلیل فشارها بر شهردار تهران است، ‌بگومگو پیش می‌آید که من با این بگومگوها در میان جریان اصلاحات و خارج آن موافق نیستم، زیرا نه چیزی به کشور داده می‌شود، نه مساله‌ای را حل می‌کند و نه مردم حوصله این حرف‌ها را دارند. نجفی مدتی شهردار بوده و کار کرده است و اکنون مشکلی برایش پیش آمده و دو بار به خاطر بیماری استعفا داده است. هر کس بگوید دلیل این استعفا مساله دیگری بوده است، وقت بیهوده تلف کرده است. بیان این اظهارات موجب ایجاد بگومگو با قوه قضائیه یا سایر دستگاه‌ها می‌شود».

انتهای پیام