مرتضوی باید به فشافویه می‌رفت نه اوین!

یک وکیل دادگستری ضمن ارایه توضیحانی درباره‌ی زندان‌های تهران گفت: اوین، بازداشتگاه است نه ندامتگاه و بیشتر مربوط به امور بازداشتی‌هاست و کسانی که محکومیت‌شان قطعی است، بعد از قرنطینه به زندان مرکزی تهران منتقل می‌شوند و آقای مرتضوی نیز باید به زندان فشافویه می‌رفت.

مصطفی ترک همدانی در گفت و گو با خبرنگار انصاف نیوز گفت: معمولا افرادی که زندانی‌ می‌شوند، به مدت 2 تا 7 روز در قرنطینه نگه داشته می‌شوند. قرنطینه از این بابت است که افرادی که دارای بیماری‌هایی هستند مشخص شوند و بعد از آن، زندانی‌ها به بندهای مربوط به خودشان فرستاده می‌شوند.

وی افزود: در تهران زندان‌ها و بازداشتگاه‌های متفاوتی داریم. اوین نیز بازداشتگاه است نه ندامتگاه که هر دوی این‌ها متفاوت هستند. به این معنا که بازداشتگاه بیشتر برای نگهداری افرادی هست که به دلیل عجز از پرداخت وثیقه به بازداشتگاه معرفی می‌شوند اما آن چیزی که در تهران وجود دارد، 3 ندامتگاه یا زندان است. یکی زندان عمومی مردان معروف به زندان بزرگ مرکزی تهران در حسن آباد فشافویه، یکی زندان زنان معروف به زندان خورین در قرچک ورامین و دیگری هم ندامتگاه یا مرکز اصلاح و تربیت کودکان هست که در خود شهر تهران است، مابقی جاها هم تحت عنوان بازداشتگاه‌ها انجام وظیفه می‌کنند. اگر به اوین رفته باشید بیشتر مربوط به بازداشتی‌ها است؛ کسانی که محکومیتشان قطعی است به زندان مرکزی تهران منتقل می‌شوند.

ترک همدانی که وکیل جمعی از کارگران در پرونده‌ی تامین اجتماعی نیز هست، درباره‌ی ادامه‌ی روند این پرونده در وضعیتی که مرتضوی در زندان است، گفت: اگر رای دادگاه پرونده‌ی تامین اجتماعی قطعیت پیدا کند، مجازات‌ آن با مجازاتی که این فرد در حال حاضر سپری می‌کند، تجمیع می‌شود و بالاترین مجازات را متحمل می‌شوند اما اگر آن رای نقض بشود، همین حکم ادامه پیدا می‌کند.

این وکیل دادگستری که مدتی پیش مرتضوی از او به خاطر مواضعش شکایت کرده بود، در پاسخ به اینکه «چرا تا پیش از این، به صراحت از آقای مرتضوی یاد نمی‌کردید یا کمی محافظه کارانه‌تر عمل می‌کردید؟» گفت: نه اصلا. در حال حاضر درباره‌ی فردی صحبت می‌کنیم که محکومیت قطعی دارد. اگر درباره‌ی پرونده‌ی تامین اجتماعی از من بپرسید می‌گویم مدیرعامل سابق تامین اجتماعی. اما کسانی هستند که از آنها اظهار نظرهایی می‌شنوم که قبل از زندانی شدن آقای مرتضوی گویی زبان نداشتند ولی الان انگار شیر شده‌اند.

وی ادامه داد: ما دعوایمان با آقای مرتضوی از سال 87 است. از زمان پرونده‌ی آقای پالیزدار، اختلافاتی داشتیم و از همان زمان کم یا بیش از این دست گفتگوها می‌کردیم. اما هستند کسانی که در سکوت کامل بودند، اما وقتی می‌بینند که آقای مرتضوی در بند و گرفتار شده انتقاداتی می‌کنند. آن‌ها اگر انتقادی به این بنده خدا داشتند باید زودتر می‌گفتند نه اینکه الان که گرفتار شده است و به درستی نمی‌تواند از خودش دفاع کند که این شرط انصاف نیست.

انتهای پیام