ابن‌سینای ایرانی، ابن‌سینای ترک و آتش‌بیاران معرکه

در این قسمت ابتدا چند سوال از “آذری بازان” می پرسم سپس به سراغ شاعران تورک زبان می رویم تا ببینیم خودشان را تورک معرفی می کنند یا آذری؟ زیرا هر کس خودش را بهتر از دیگران می شناسد.

زبان مردم آزربایجان کی و چند بار عوض شده؟
تعداد این قبایل مهاجم چند نفر بودند و تعداد مردم بومی چند نفر؟
یعنی مردم بومی ماندند و بعد از آمیزش با نو آمدگان فقط زبانشان عوض شد؟

یعنی مغول ها، غزنویان، سلجوقیان زبان تورکی را به ایران آوردند؟

مراحل دگر گشت زبان چگونه بود؟

می توانید درباره جزئیات سیاسی و اجتماعی این تغییر زبانی اطّلاعات بدهید؟
چرا بعد از اسلام، زبان پهلوی آزربایجان (به قول آذری پندارها) توانست در برابر زبان عربی دوام بیاورد اما مغلوب تورکی شد؟
نژاد تغییر کرده یا زبان؟
یعنی تورک زبان بودن دال بر نیاکان و تبار و نژاد نیست؟ اسم جغرافیا (آزربایجان) دلیلی بر آذری زبان بودن مردم آزربایجان است؟

مولانا شاعر سه زبانه تورک : 

چه رومی چهرگان دارم چه تورکان نهان دارم
چه عیب است گر هلاوو را نمی دانم نمی دانم

رها کن حرف هندو را ببین تورکان معنی را
من آن تورکم که هندو را نمی دانم نمی دانم

تورکی همه تورکی کند تاجیک تاجیکی کند
من ساعتی تورکی شوم یک لحظه تاجیکی شوم

گه تاج سلطانان شوم، گه مکر شیطانان شوم
گه عقل چالاکی شوم گه طفل چالیکی شوم

مولانا دوست دارد تمام عمرش تورک بماند حتی دوست نداره یکه لحظه تاجیک باشد تورکان را به سلطان و  تاجیکان را به شیطان تشبیه کرده.
تورکان را با عقل و چالاک و تاجیکان را طفل بی عقل خطاب می کند؛

من تورکم و سر مستم تورکانه سلح بستم
در ده شدم و گفتم سالار سلام علیک

نظامی گنجوی شاعر سه زبانه تورک:

پدر بر پدر مر مرا  تورک بود
به فرزانگی هر یکی گرگ بود

گفت : من تورک نازنین اندام
از پدر تورک دارم نام و نشان

گفتم: از همدمی و هم کیشی
نامها را به هم بود خویشی

گفت: تورکتاز است نامت ای عجب است
تورک تازی مرا همین لقب است

خیز تا تورک وار در تازیم
هندوان را در آتش اندازیم

ملا محمد فضولی دیگر شاعر سه زبانه تورک:

ای فیض رسان عرب و تورک و عجم
قیلدین عربی افصح اهل عالم

ائتدین علمای عجمی عیسی دم
من تۆرک زبان دان ائیلمه کم

خاقانی:
جهان داران که تورکان نام دارند
به خدمت هندویی بر بام دارند

ای تورک دلستان ز شبستان کیستی
خوش دلبری و ندانم جانان کیستی

حکیم هیدجی فیلسوف سه زبانه تورک:

تورک دانا ایله داش داشی
تانی ایچمه نادان آیله سرد آشی

بو تۆرکه مثلدیر دئییر بر خطا
کیچیک دن کم اولماز بؤیۆک دن عطا

بو تۆرکه مثل دیر گلیر باشینا
هر اوْل کس ائدر هر نه یولداشینا

ائیلمز فرق اصل معنادا
گر اولا لفظ تورکی و تاتی

میرزا علی اکبر صابر:
تاکی ملت مجمعین تهراندا ویران ائتدیلر
تۆرکلر ستّارخان ایله عهد و پیمان ائتدیلر

میرزاعباس علی خان افشار:

بو گلن کیمدی گؤرۆن خمسه نی حیران ائیله دی
شهره آشوب سالیب خلقی پریشان ائیله دی

تۆرک و تاجیکه عراق ایچره غزل یازدیردی
خمسه اتراکینه گلدی غزل خوان ائیله دی

استادشهریار :
تۆرکۆن دیلی تک سئوگیلی ایستکلی دیل اولماز
اؤزگه دیله قاتسان بواصیل دیل اصیل اولماز

تۆرکۆ اولموش قدغن دیوانیمیزدن ده خبر یوخ
شهریارین دیلی ده وای دیه دیوان ایله گئتدی

چرا هیچکدام از این شاعران هیچ آشنایی با واژه آذری ندارند و خودشان را تورک اندر تورک معرفی می کنند حتّی با نام فارسی هم بیگانه هستند و از لفظ تاجیک و هندو استفاده می کنند! این ها و اشعار دیگر شعرای تاجیک و دری زبان که ذیلاََ خواهد آمد گفته های مرا در سرخط مقاله که غربی ها برای اهداف خاص برای تاجیک های ایران هویّت جعلی فارسی و برای تورکان ایران  هویت جعلی آذری ساختند را تائید نمی کند؟!

اکنون اقوال شاعران غیر تورک زبان را در این خصوص مرور کنیم؛
از سعدی اوّلین شاعر فارسی گوی شیراز شروع می کنیم:
زین سبب خلق جهانند مرید سخنم
که ریاضت کش محراب دو ابروی توام

دست موتم نکند میخ سرا پرده عمر
گر سعادت بزند خیمه به پهلوی توام

تو مپندار کز این در به ملامت بروم
که گرم تیغ زنی بنده بازوی توام

سعدی از پرده عشاق چه خوش می گویی
تورک من پرده بر انداز که هندوی توام

حضرت حافظ لسان الغیب :

اگر آن تورک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

بیا که تورک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دوْر قدح اشارت کرد

تورکان پارسی گوی بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت پیران پارسا را

آن تورک پریچهره که دۇش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت

تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چها رفت

مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تاخواجه می خورد به غزلهای پهلوی

بلبل برشاخ سرو و گلبانگ پهلوی
می خواند دوش درس مقامات معنوی
ویا
به شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه
که لطف طبع سخن گفتن دری داند

ببین دوست عزیز اینجا حتی نامی از ایرانو ایرانی وجود نداره بلکه حرف از هندو تاجیکی و تورک هست
شماها انقدر غرق توهم رضاخانی شدید که از پذیرفتن واقعیت وحشت دارید
واقعیت تاریخ اینه که حتی زبانی که الان منو شما داریم با هم مکاتبه میکنیم پارسی نیست و تاجیکیه که بعد از سامانیان در ایران گسترش یافت زبان شما پهلویه که در پستوهای تاریخ فراموش شد ولی زبان ما تورکیه و آنقدر قدرتمنده که تا به امروز بدون تغییر باقی مونده
ما تورکها نژادپرست نیستیم ولی یه ضرب المثل داریم که میگه اوستورانین قاباغینا سیچماسان فیکیر الییر گوتون یوخ
مفهوم ضرب المثل اینه حالا که شماها همچین ادعاهایی مطرح کردین ما هم باید جواب بدهیم این شماها بودین که شروع کردین که نمیدونم تاریخ شما فلان استو بهمان
برو سرچ کن خایدالو ببین گوگل و ویکی پدیای خودتون بهت چی میگه
وقتی ادعا میشه تورک در ایران سابقه ی ده هزار ساله داره با دانش رضاخانی تون که بیسواد بود جواب میدین
میگی شاعران تورک اشعار تورکی ندارن
نسیمی خیلی ایرانی تر از مولوی هست که اتفاقا شاعر بسیار بزرگی ام هست که زاده ی اطراف تبریزه تو اشعار اونو نگاه کنی اشعار تورکی هم هست ولی اصلا اسمی از نسیمی تو ایران نیست بیشتر ایرانیا حتی اسمشم نشنیدن
یا فضولی ،شما که ادعای ایرانی بودن بخارارو داری عراق هم جزوی از این خاک بوده در دورانی پس باید ادعای ایرانی بودن فضولی رو هم داشته باشی ولی چون اشعار تورکی ایشون باقی مونده اصلا نامی ازش برده نمیشه
اینکه میگه شاعران تورک اشعار تورکی نداشتن اول اینکه نشان از سواد کم شماست که آنقدر احاطه نداری که بدانی چرا از قضا شاعران تورک اشعار تورکی هم گفتن ولی خب کتابها و دیوانهایی که از این شاعران در جغرافیای کنونی ایران وجود داشته قطع به یقین از بین رفته
گذشته از این شما که ادعا میکنی ابوعلی سینا هم کتابی به فارسی ننوشته تو به این سوال جواب بده که چرا؟؟
شماها از دم دچار تو هم رضاخانی هستین اگه نه تاریخ تورک خیلی باشکوهتر از شماهاست