«مسوول مذاکرات قطعنامه۵۹۸ یک متخصص اطفال بود و تخصصی در کارش نداشت»

چون مغالطات و خطاهای زیادی در سخنان ایشان وجود دارد محض رضای خدای متعال برای رفع مغالطه و روشن شدن حقایق، سوالات و نکاتی را به عرض می‌رسانم:

اولا بر فرض غلط ایشان که مذاکرات قطعنامه را موفق‌ترین بدانیم جای خوش‌وقتی دارد که ایشان به وجود متخصص و ارزش تخصص در تیم خود اعتراف کردند این را بفال نیک می‌گیریم ولی این حقیقت تلخ را چگونه پنهان کنیم که خود وزیر خارجه ما که در راس دستگاه سیاست خارجی و مسئول این مذاکرات بود در آن زمان یک متخصص اطفال بوده و تخصصی در کار خودش (سیاست خارجی) نداشت! و اگر نبود حماقت صدام در حمله به کویت و حمله متقابل امریکا به او، چه بسا ما حتی اسرا و سرزمین اشغال شده آخر جنگ خود را نمی‌توانستیم آزاد کنیم!

ثانیا ایشان در طول هشت سال جنگ تحمیلی صدام چهار بار به روسیه (حامی اصلی صدام) سفر کردند، بفرمایند چه تاثیری مذاکرات ایشان در تقلیل حمایت‌های نظامی روسیه از صدام داشت؟ هیچ ! بلکه روس‌ها غیر از بمب اتمی، هر سلاح پیشرفته‌ای را به صدام دادند. آن‌ها وسط جنگ پس از پایان پیمان ده ساله روسیه با عراق در سال 62 ش، مجددا پیمان 25 ساله همکاری نظامی با صدام بستند اما حتی خبر آن در داخل پخش نشد، زیرا تبلیغات داخلی ما (که دست چپی‌ها بود) سخت در گیر خصومت با امریکا و اسرائیل بود و همگی به‌جای این واقعیت تلخ، جنایات و خصومت‌های آمریکا و اسرائیل را هوار می‌کرد، به طوری که مردم ایران خیال می‌کردند امریکا به صدام اسلحه می‌دهد! و وزارت خارجه که باید در این باره خط و هشدار دهد ساکت بلکه موید آن بود. این تبلیغات مثل آن است که شما درحال جنگ با بنی‌عباس بر ضد بنی‌امیه (خصم بنی‌عباس) شعار بدهی! و متاسفانه ایشان به عنوان وزیر خارجه، فریاد نکشید و به مسئولین و مردم نگفت: حامی اصلی تسلیحاتی صدام، روسیه است آن هم با وجود روابط دیپلماتیک با ما، هفتاد در صد سلاح‌های صدام را تامین می‌کند. هویت دشمن تابع خواست ما نیست، بلکه واقعیت خارجی است که بسا خلاف خواست و تحلیل‌های ماست. گاهی شما می‌خواهی با بنی‌امیه بجنگی ولی می‌بینی منصور دوانیقی مقابل شماست، باید سیاستت را مطابق واقع کنی.
ثالثا تحریم‌های ضد ایران سه لایه داشت (تروریستی، حقوق بشری، هسته‌ای) و بهانه‌های دو لایه اول از سه لایه تحریم، در دوران وزارت فخیمه ایشان ریخته شده است. عفی‌الله‌عنه. سر بسته بگذریم. ایشان بفرمایند چه تلاشی برای جلوگیری از کارهای موجب تحریم کردند و چه هنری برای تصویب نشدن این تحریم‌ها در مجامع بین‌المللی انجام دادند؟

رابعا این طبیب بزرگوار، نخبگان و علمای مستقل و آگاه ما که قائل به عدم اعتماد به روسیه و طرفدار رابطه مساوی با شرق و غرب هستند، را مورد لطف قرار داده و جاهل و غرب‌زده نامیدند و سپس با شعار لزوم نگاه به شرق، از ملت ایران می‌خواهد به روسیه اعتماد کرده یا لااقل به آن خوش‌بین باشند! عجبا روسیه‌ای که حامی اصلی صدام و حامی تجزیه آذربایجان به‌دست پیشه‌وری در 1320 شمسی بوده و قبل از آن صد و هفتاد سال پیش، تحمیل‌کننده عهدنامه گلستان و ترکمن‌چای، و جدا‌کننده بخش‌های زیادی از ایران بوده است! آیا ما بیاییم مثل کشورهای فعلی ترکمنستان و ارمنستان و تاجیکستان، زیر چتر روسیه برویم تا از شر غرب راحت شویم؟ این پیشنهاد خطرناکی است. من خواهش می‌کنم نخبگان در باره این پیشنهاد نظر دهند. این سخن چه فرقی با سخن توده‌ای‌ها دارد؟

خامسا رابطه مفهوم مشکوک و دارای درجات بسیاری است از رابطه برابر چین و امریکا تا رابطه ذلیلانه شاه پهلوی و شیوخ ذلیل خلیج فارس با امریکا را در بر می‌گیرد و مطلوب ما رابطه برابر با شرق و غرب است ولی با اعتماد و خصومت زیاد با یک طرف مخالفیم.»

انتهای پیام