«آیا خدا شبیه دستگاه قضایی ایران عمل می‌کند؟»

خیلی به فکر فرو رفتم که مبنای این گونه ادعاها چیست و با کدام تعریف و عملکردی، دستگاهی ، خود را در جایگاه خدایی بر ملت می‌نامد.  دعواهای اقتصادی و بی‌آبرو کردن دختری ۱۷ ساله را نمی‌دانم با کدام یک از صفات الهی می‌توان تطبیق داد، من دارم به همه شنیده‌ها و خوانده‌هایم در مورد خداوند شک و تردید می‌کنم آیا واقعا خداشبیه دستگاه قضایی ایران عمل می‌کند؟ آیا خدا را پیش از این به ما خوب نشان داده بودند و امروز گونه دیگری معرفی‌اش می‌کنند!

آقای قاضی! ملت ایران خدایی شما را نخواهد، باید چه کند؟ ما خدایی داریم بی‌همتا و تمام نیازهای مادی و معنوی ما را مدیریت می‌کند نیازی به خدایی شما نداریم. شما سعی کنید قاضی خوبی باشید و به همان قانونی که خود نوشته‌اید عمل کنید از شما بیش از این انتظاری نیست و دل خود را با این جملات خوش نکنید که مراجعه فراوان مردم به دستگاه قضایی، نشان‌دهنده اعتماد مردم به دستگاه قضایی است. به نظرم ادعای خدا بودن هم از همین نوع گفته‌ها نشأت می‌گیرد. همه علاقه‌مندان به سربلندی ایران آرزویشان این است که مردم به دستگاه قضایی اعتماد کامل داشته باشند اما چه بگویم که نگویم راحت‌ترم!

روزی بر مسند دستگاه قضای ایران‌زمین، مردی بزرگ و شهید و فقیه کم‌نظیر بهشتی عزیز نشسته بود که نه تنها برای خود بلکه برای تمامی روحانیون مقام و مرتبه خاصی قائل نبود و حتی در دفاع از حقوق فقرا با صدای زیبا و پر صلابتش فریاد می‌زد جامعه‌ای که یک طرف فقر و طرف دیگر آن اشرافیت باشد فضای آن جامعه لجنزار است، حتی اگر با قرآن آن کشور را بپوشانید. چقدر دلم برای دیدن جمالش و شنیدن صدای عدالت‌گونه‌اش تنگ شده است. سال‌هاست سرزمینم دیگر چنین صداهایی را به خود نمی‌شنود، او که اجازه نمی‌دهد همسر سرسخت‌ترین مخالفانش «بنی‌صدر» به جهت نسبت همسری با وی، در زندان بماند و دستور آزادی وی را صادر می‌کند.

آری عزیز برادر!

خدا نباش که نمی‌توانی باشی، ولی قاضی باش که خدای این مردم از حکمت نرنجد، قاضی باش که زر و زور و تزویر بر حکمت اثر نگذارد. قاضی باش که در موارد حق‌الله سعی کن متهم را با شکیبایی و هدایت، راهنمایی‌اش کن که از بند مجازات رهایی پیدا کند و در حق‌الناس با حفظ بی‌طرفی حکمی صادر کن که افراد به حق قانونی‌‌شان برسند. آن وقت است که مردم از سر کنجکاوی به این فکر می‌کنند که آیا این قاضی عادل و حکیم شهرمان انسان است یا خدا! نیازی نیست شما مدعی خدابودن باشید.

خدایا

چه می‌خواستیم و چه شد و چه فکر می‌کردیم و چه دیده شد. خوشا به حال نسل ما که جلوه‌ای از عدالت علوی را در رفتار و فریاد شهید بهشتی دیدیم و شنیدیم و از سر دلتنگی یادش می‌کنیم اما نسل های بعد از ما نمی‌دانم به چه صدایی دل‌خوش هستند و خوشی‌شان در چه است!»

انتهای پیام