امیرانتظام نه جاسوس بود و نه خائن

«علی نظری» نماینده‌ی اصلاح طلب مجلس ششم در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی مرحوم عباس امیرانتظام نوشت:

روز پنج شنبه 21 تیر 1397 پرونده زندگی بزرگمردی از تبار پیروان دکترمحمد مصدق بسته شد.

عباس امیر انتظام پس از یک دوره‌ی طولانی بیماری در سن 86 سالگی به لقای رب پیوست.

سال 1333 هنگامی که 22 ساله بود به نهضت مقاومت ملی پیوست. در دانشکده فنی دانشگاه تهران افتخار شاگردی و ملازمت با مرحوم مهندس بازرگان را پیدا کرد.

دانش آموخته‌های نخبه‌ی دانشکده فنی افرادی مانند چمران، عزت سحابی، علی اکبر معین فر و عباس امیر انتظام هسته‌ی اولیه‌ی نخستین انجمن اسلامی دانشجویی ایران بودند.

امیر انتظام در دوران حکومت پهلوی مسوولیت نهضت آزادی در اروپا را پذیرفت.

در بهار 57 به تهران آمد و در کنار مراد و مقتدایش مرحوم بازرگان به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و پس از پیروزی انقلاب به عنوان سخنگوی دولت موقت منتصب شد.

یکی از اقدامات ماندگار امیر انتظام مذاکره‌ی تاریخی وی با شاهپور بختیار بود که با اذن بازرگان این مذاکرات را انجام داد و توانست بختیار را متقاعد نماید که از سمت نخست وزیری شاه استعفا دهد.

در سال 1358 بر اثر توطئه‌ی طراحی شده در حالیکه سفیر ایران در سوئیس بود به تهران فرا خوانده شد و بدون هیچ دلیل و مدرکی به اتهام جاسوسی برای بیگانگان دستگیر و زندانی شد.

حمایت‌های بی‌دریغ مهندس بازرگان راه به جایی نبرد و بازداشت امیر انتظام سرفصلی برای هجوم به دولت موقت شد.

اگرچه در 2 دهه بعد مشخص شد پروژه‌ی پرونده سازی امیر انتظام، نیرنگ حزب توده بود که تندروهای انقلابی در دام تله توده‌ای‌ها گرفتار شدند.

مرحوم بازرگان با شجاعت مثال زدنی در دادگاه امیر انتظام حاضر شد و خطاب به آیت الله محمدی گیلانی با صراحت عنوان کرد در جریان مذاکره با برژینسکی این‌جانب اشراف کامل داشته‌ام و امیر انتظام در این مذاکرات تابع دستور نخست وزیر بوده و هیچ گناه و قصوری مرتکب نشده است.

هرچند مهندس بازرگان تا زمان مرگ اعتقاد داشت امیرانتظام بی گناه است و پرونده سازی برای وی به منظور تسویه حساب با دولت موقت بوده است.

امیرانتظام از سال 58 تا 75 بیش از 19 سال بی‌گناه در حبس به سر برد. این مرد بزرگ، طولانی‌ترین دوره‌ی محکومیت را میان زندانیان سیاسی تحمل کرد.

محمدی گیلانی نخستین رییس دادگاه انقلاب اسلامی در آخرین سال حیات این فرصت را پیدا کرد که امیرانتظام را به منزل خویش دعوت نماید و با انصاف وصف ناپذیری عنوان کرد:

«آقای امیر انتظام! ما در حق شما ظلم کردیم، حلالم نمایید».

ابراهیم اصغرزاده سخنگوی دانشجویان پیرو خط امام هم دومین فردی بود که توفیق حلالیت از سخنگوی دولت موقت را پیدا کرد.

اما برای آقای کروبی واقعاً متاسفم که نتوانست از امیرانتظام کسب حلالیت نماید.

جناب آقای کروبی به نوشته‌ی روزنامه‌ی جمهوری اسلامی در مورخ پانزدهم مهر 1361 صریحاً خواستار محاکمه‌ی بازرگان و همه‌ی اعضای نهضت آزادی بخاطر جرائم امیرانتظام شد.

خوشا به حال آنانی که در زمان حیات این آزادیخواه مظلوم از وی حلالیت طلبیدند.

آخرین ملاقات بنده با عباس امیر انتظام در شب تشییع جنازه مرحوم دکتر یزدی بود.

توفیقی دست داد در آن شب، کنار وی نشستم. از امیر انتظام پرسیدم آیا افرادی چون محمدی گیلانی و اصغرزاده را بعد از حلالیت طلبی بخشیده است؟ با سماحت و بزرگواری گفت: بخشیدم چون بخشندگی از کمالات پروردگار است.

اینجا به عظمت روحی این عبد خالص خدا پی بردم.

او آزاد مردی بود که به راحتی از افرادی که درحقش اجحاف نمودند، گذشت تا نشان دهد در سیره‌ی مردانی چون بازرگان، یزدی و امیر انتظام کینه توزی، حقد و انتقام‌جویی وجود ندارد.

امیرانتظام یکی از مظلوم‌ترین رجل ملی و مذهبی تاریخ معاصر بود که در عین دیانت و وطن پرستی متهم به خیانت و جاسوسی شد.

اما حلالیت طلبی آیت ا… محمدی گیلانی رییس دادگاهش اثبات کرد که امیرانتظام نه خائن است و نه جاسوس.

برای علو درجات آن اسوه صبور و استقامت از پیشگاه یگانه داور منصف جهان دست به دعا می‌برم و به روح آن آزاد مرد جوانمرد درود می‌فرستم.

انتهای پیام