چرا مردم بر نمایندگان مجلس نظارت ندارند؟
حسن آذری کارشناس ارشد مدیریت اجرایی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
همانطور که در شرح وظایف نمایندگان مجلس شورای اسلامی آمده است نمایندگی منصبی است که از طریق انتخابات و رأی مردم فعلیت مییابد و دارای چند ویژگی است،
اول اینکه مقامی ملی است.
اینکه مقامی ملی است، نمایندگان مجلس هر یک منتخب حوزه ی انتخابیه ی معینی هستند، اما نمایندگی آنان عام و از سوی همه ی ملت ایران است؛ چون بر اساس اصل ۶۷ قانون اساسی، نمایندگان به گونهای سوگند یاد میکنند که به معنای نمایندگی از طرف همه ی مردم کشور است نه حوزه ی انتخابیهای خاص.
البته این به معنای نفی ارتباط نمایندگان با مردم حوزه ی انتخابیه ی خود نیست.
دوم اینکه نمایندگی، امری کلی است.
اینکه نمایندگی، امری کلی است که و نمایندگان هم در حدود اختیاراتی که به گونه ی فردی به آنها داده شده است و هم در حدود وظایف و اختیاراتشان به گونه گروهی تحت عنوان مجلس شورای اسلامی به وظایف خود عمل میکنند.
سوم اینکه نمایندگی غیر قابل عزل است.
اینکه نمایندگی غیر قابل عزل است، یعنی انتخابکنندگان (بر خلاف وکالت در حقوق خصوصی)، نمیتوانند هر وقت لازم بدانند، نماینده ی خود را عزلکنند، و نماینده میتواند تا پایان دوره ی نمایندگی خود، بدون اجبار برای پاسخگوی به موکلین به طور مستقل مشغول انجام وظیفه شود.
اما موضوع صحبت و این مقال مربوط به قسمت سوم این وظایف یعنی “نمایندگی غیر قابل عزل است”می باشد و سوال بزرگ اینجاست که:
چرا مردم نظارتی بر نمایندگان مجلس خود نمی توانند داشته باشند؟ نماینده در طول دوره ی نمایندگی خود اگر هیچ قدمی نیز در حوزه ی انتخابی خود برای آبادانی و رفع مشکل آنان برندارد نیز می تواند بی هیچ دغدغه ای به زندگی خود در پایتخت ادامه دهد و از مزایای آن به نحو احسن استفاده کند و حتی به این بیاندیشد که قانونی تصویب کند که این مزایا و امتیازات ویژه مادام العمر همراه او باشد.
چرا همچون وزرا نمی توان به دلایل انجام ندادن صحیح امور مربوط به حوزه ی انتخابی خود و نداشتن کارایی و اخذ تصمیمات نا صواب نماینده ی محترم مجلس شهر خود، ایشان را استیضاح کند؟
چرا شورایی برای نظارت و تشخیص با کفایت و بی کفایتی بودن نماینده ی مجلس در طول دوره ی نمایندگی در شهرستان با قدرت اجرایی بالا در حوزه ی انتخابی خود مرجع نظارتی وجود ندارد؟
مگر نه اینکه نماینده ی مجلس در تصمیم گیری های کلان کشوری مانند رای اعتماد به صلاحیت وزرای دولت که آینده ی مردم شهر خود نیز در گرو آن تصمیم است از نظر بزرگان و شورای شهر مردم در حوزه ی انتخابی خود نیز مشاوره بگیرد؟
چرا مردم فقط در زمان انتخاب ایشان مهم جلوه داده می شوند و در صورت عدم کارایی نماینده، ایشان استیضاح نمی شوند و مردم بالاجبار باید چهار سال از عمر گرانمایه ی خود را تحمل کنند تا دوره ی ایشان پایان یابد.
آیا نقص در قانون است؟ اگر در قانون دیده نشده است می توان انتظار داشت نماینده پیگیر این نقص نیز نشود چرا که “سری که درد نمیکند دستمال نمی بندند” تا خود ایشان مجبور به پاسخگویی به مرجعی محلی باشند…؟
انتهای پیام
