نامه صادق زیباکلام به الگوی توسعه ایرانی-اسلامی
به گزارش انصاف نیوز، صادق زیبا کلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، در نامه ای نمادین خطاب به الگوی توسعه ایرانی – اسلامی، نکاتی در مورد این موضوع را عنوان کرده است. نامه دکتر زیباکلام به شرح زیر است:
باسمه تعالی
الگوی محترم توسعه ایرانی-اسلامی،
با سلام و تحیات و قرار گرفتن در هفته دولت مصدع اوقات شدم.مستحضر هستند که یکی از الزامات دولتهای مدرن مقوله “مسئولیت مدنی”آنها می باشد. یقینا آن مقام منیع نیز به این امر اذعان دارند. با این پیش فرض،پرسشی که مدتها می شده ذهن بنده را درگیر کرده آن است که در تفکر “الگوی توسعه ایرانی- اسلامی”، مواردی که شامل “مسئولیت مدنی” دولتهای بر آمده از این الگو می شوند شامل چه مواردی می شوند؟ و آیا برخی مواردی که در ذیل آورده ام شامل مسئولیت های مدنی دولت در الگوی ایرانی- اسلامی توسعه می شوند یا خیر؟
1- گفته می‌شود که خشکی دریاچه ارومیه از اواخر دهه 1370 یعنی بیش از یک دهه است که شروع شده.باتوجه به اینکه گویا این دریاچه دارد نفس‌های آخر را می‌کشد، آیا جلوگیری از خشک شدن این دریاچه در الگوی توسعه ایرانی-اسلامی جزء وظایف دولت تعریف می‌شود یا اینکه خود مردم می‌بایستی ظرف 10 سال گذشته در این خصوص اقدام می‌کردند؟
2- با توجه به اینکه ما کشور کم‌آبی هستیم و آب ارزش حیاتی برای کشور دارد ( حالا هم خشکسالی قوز بالاقوز شده) و با توجه به اینکه نزدیک به 80 درصد مصرف آب کشور صرف کشاورزی می‌شود که به دلیل فقدان سرمایه‌گذاری در این بخش نزدیک به 70 درصد این آب هدر می‌رود، بعلاوه به دلیل فرسودگی لوله‌کشی‌های آب آشامیدنی شهرستان های بزرگ مقدار قابل توجهی از این آب هم به هدر می‌رود و برخلاف کشورهای توسعه‌یافته ما سیستم بازیابی فاضلاب‌های صنعتی و شهری را نداریم و اینها هم همه هرز می‌روند، پرسشم از حضرتعالی این است که در خصوص داشتن برنامه های زیربنایی و بلند مدت در جهت تامین آب کشور، آیا الگوی ایرانی-اسلامی وظیفه‌ای بر عهده دارد یا اینکه این وظیفه هم همچون جلوگیری از خشک شدن دریاچه اورمیه بر عهده خود مردم بوده و آنان غفلت کرده اند.
3- ظرف یک دهه گذشته ده‌ها تن روغن پالم با مجوز متخصصین بهداشت و درمان کشور وارد می‌شود و در تولید مواد غذایی و لبنیات مورد استفاده قرار می گیرد. اما همان متخصص بهداشت و درمان که مجوز ورود و مصرف روغن پالم را صادر کرده بودند حالا می فرمایند که روغن پالم ضرر دارد. پرسشم از جنابعالی این است که آیا در قبال سلامت مردم، الگوی ایرانی-اسلامی وظیفه‌ای دارد یا خیر؟
4- در راستای مورد “3”، به دنبال تحریم‌ها و جلوگیری از واردات بنزین، مسئولین در سال 91 اعلام کردند که در زمینه تولید بنزین ما در دهان استکبار کوبیده‌ایم و خودکفا شده‌ایم. همه ما خوشحال شدیم و خداوند را شکر کردیم که تحریم‌ها باعث شد که مجبور شویم روی پای خودمان بایستیم و خودکفا شویم. اما امروزه مسئولین می‌گویند که آن همه بنزین که در واحد های تولید پتروشیمی در نهایت افتخار، وجد و سرور و سربلندی تولید می‌کردیم مملو از ترکیبات ممنوعه ای بوده که باعث سرطان، سقط جنین، آلودگی هوا و… می‌شده.سوالم از الگوی محترم ایرانی-اسلامی توسعه آنست که آیا دولت در قبال سلامتی مردم مسئولیت مدنی دارد یا خیر؟
5- اگر نگفته باشیم هر هفته، دست کم هر ماه در رسانه ها خبری از آتش‌سوزی بخشی از جنگل‌های‌مان چاپ می شوند. علی‌رغم حیاتی بودن جنگل و علی‌رغم کاهش غم انگیز آن ظرف دهه‌های اخیر، هنوز که هنوز است اداره های محیط زیست ما مجهز به هلیکوپترهای آب پاش نیستند و وقتی جنگل آتش می گیرد از شیر و خورشید سابق تقاضای هلیکوپتر می کنند. البته از حق نمی بایست گذشت که تغییر نام هلیکوپتر به “چرخ‌بال” اقدام بسیار انقلابی بود. بنده البته قیمت هلیکوپتر آب پاش و مجهز به اطفاء حریق را نمی‌دانم. ایضا نمی‌دانم که قوای مسلحه مان اعم از زمینی، هوایی و دریایی چند هزار فروند هلیکوپتر دارند.
سوالم این است که در الگوی نظام اسلامی-ایرانی آیا میان تعداد هلیکوپترهای نظامی و تعداد هلیکوپتر های در خدمت محیط زیست چه نسبتی می‌بایست معمولا برقرار باشد؟
6- بیش از سه سال است که تمامی صاحبنظران و مسئولین اقتصادی، مالی و صنعتی کشور از تعیین قیمت خودرو عاجز مانده اند.
ده‌ها بار مسئولین تشکیل جلسه داده اند، صدها ساعت گفتگو کرده اند اما همچنان معضل قیمت فروش اتومبیل‌های ساخت داخل حل نشده است. از قیمت یا قیمت‌هایی که ظرف سه سال گذشته بوده هیچ کس راضی نیست. نه مصرف‌کننده، نه تولیدکننده، نه مجلس، نه دولت، نه سازمان حمایت از مصرف‌کننده و نه هیچ بنی بشر دیگری. البته تعیین نرخ اتومبیل‌های ساخت داخل در همه نظام‌ها و الگوهای اقتصادی جزء مسائل لاینحل بوده و تا آنجا که می‌دانم هیچ کشور و هیچ اقتصادی تاکنون نتوانسته این معضل را حل کند. ممکن است روزی متخصصین ایرانی بتوانند با حل این معضل که سال‌هاست گریبان صنایع خودروسازی ما و دنیا را گرفته، جایزه نوبل در اقتصاد را از آن ایران نمایند. پرسشم آن است که الگوی موفق توسعه ایرانی-اسلامی که همه مسائل دیگر را مثل آب خوردن حل کرده، چرا نتوانسته هنوز بعد از سه سال مشکل قیمت‌گذاری خودرو را در ایران حل کند؟( البته عرض کردم این مشکل جهانی است و کشورهایی چون آلمان، فرانسه،ژاپن،آمریکا،انگلستان و ….هم همچون ایران از تعیین قیمت خودرو عاجز بوده اند) البته پرسش‌های دیگری هم هست در خصوص “مردمسالاری دینی”. از جمله اینکه در این نظام رییس جمهوری که 40 درصد آراء واجدین شرایط را در انتخابات کسب کرده، در تعیین سیاست‌های اجرایی بیشتر حق دارد یا نمایندگانی که بین 5 تا 10 درصد آراء واجدین شرایط را بیشتر نتوانسته اند کسب نمایند؟
منتهی چون این مسائل سیاسی هستند در فرصت دیگری مصدع خواهم شد.
با تقدیم احترامات فائقه
جان‌نثار
صادق زیباکلام
هفتم شهریورماه یکهزاروسیصدونودوسه
انتهای پیام
