+ نقد و انتقاد آری اما فقط برای دولت؛ این خنده دار نیست؟
الیاس عادل در ایمیلی به انصاف نیوز نوشت:
تعدادی از جریان های سیاسی و خطبا علی الدوام بر طبل نقد و نقادی می کوبند و این طرف و آن طرف دولت را و حتی شخص رییس جمهور را دعوت به مدارا با ناقدان و منتقدین می کنند.
دعوت به نقدی می کنند که خود هشت سال تمام به بهانه های مختلف راه را بر آن بسته بودند. حالا ما فرض را هم بر این می گیریم که دلواپسان، دلشان برای ملت و اسلام عزیز می سوزد و نه معاذاله برای قدرت!
مجبوریم دوباره فرض کنیم که این منتقدین از احزاب و گروه های مردمی اند! و اساسا در خرابی های هشت سال گذشته و آن همه فساد و سوء مدیریت فلج کننده که داد مراجع عظام را هم درآورد بی تقصیر بوده اند!
مرا ببخشید اما مجبوریم دوباره فرض کنیم که اپوزسیون دولت نهادهای غیرملی اند و قدرت و نفوذی هم ندارند. حال مگر می شود جامعه ای بی نقد و نقادی پویا و زنده بماند؟ مگر بزرگان نفرمودند که نقد تقوای سیاست است و صاحبان قدرت به آن محتاج تر؟
اگر انتقاد و تذکری نباشد، پیشرفتی هم در کار نیست. اگر ناقدان مورد عتاب قرار گیرند دیگر سیاست رنگ تقوا به خود نخواهد دید.
این رییس جمهوری که امروز از این به اصطلاح منتقدین فغانش به آسمان بلند شد شهردار و سرهنگ نبوده است، بلکه شانزده سال دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده است. اما کجای کار خنده دار است؟ اینان می گویند نقد و انتقاد آری اما فقط برای دولت، فقط برای دولت برآمده از خواست ملت!
آخر یکی نیست به این دوستان بگوید که این کشور مگر فقط دولت دارد؟! مگر شما که می گویید انتقاد و نقد خوب است آیا خودتان به آن احتیاجی ندارید؟! انتقاد و نقد فقط برای دولت ساخته شده است؟! آن هم دولتی که به اندازه ی چند دولت مصائب و مشکلات دارد و وارث خرابه هایی است که شما آن ها را به وجود آوردید. خدایا نمیدانیم چه کنیم؟ بخندیم یا اشک بریزیم؟!
انتهای پیام
