شعری برای ارامنه
علیرضا بهرامی، شاعر در اینستاگرام نوشت: چند هفته پیش به دعوت نهاد جهانی صدزندگی، به همراه جمعی از اهالی فرهنگ و هنر و رسانه از یادمان کشته شدگان نسل کشی ارامنه در یروان ارمنستان دیدن کردیم و شاخه گل هایی را زیر باران شدید نثار انسان هایی کردیم که صد سال پیش تنها به خاطر نژاد و دین شان قتل عام شدند.
بعد از آن، شعری گفتم که امروز در شماره شب ژانویه روزنامه آلیک، به همت آدیس عیسی قلیان عزیز، به زبان فارسی و ارمنی منتشر شده است.
در چشم های آقای اردوغان زل می زنم و این شعر را نه تنها به ارمنی ها و کردها و شیعیان ترکیه، که به حرمت کرامت انسان تقدیم می کنم:
**کوچ**
غازهای خوش رنگ
دسته جمعی پرواز می کنند
مثل ابر
از جنگل ها رد می شوند
از دریاچه ها رد می شوند
از دودکش کلبه های باران خورده
رد می شوند
من یک غاز جوان بودم
– در مه –
که در تور مردهای خشن گیر کرد
من
یک غاز وحشی هستم
که می خواستند سرش را جدا کنند
اما حالا
این سو و آن سو می پرد و
روی برف ها
نقاشی می کند
خونِ روی برف
جیغ ترین رنگ هاست
با رفتن زمستان هم
پاک نمی شود
بهار که از راه برسد،
خون
از زمین می گذرد
از درخت می گذرد
برگ می شود
برگ ها دسته جمعی پرواز می کنند
از جنگل ها رد می شوند
از دریاچه ها رد می شوند
از فراز دودکش کلبه های باران خورده
رد می شوند…
/ پاییز 2015 یروان – تهران /
* دبیر جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران، مدیر انتشارات آرادمان، مستند ساز و مدرس رسانه
** ترجمه ی ارمنی شعر کوچ، به قلم واراند، شاعر ارمنی – ایرانی، همزمان در صفحه ی شعر شماره ی امروز روزنامه ی آلیک منتشر شده است.
انتهای پیام
