درباره «ریچارد» آخرین اثر «حمیدرضا نعیمی»
«فتح الله نیازی» برنده دو دوره جایزه جشنواره تئاتر دانشجویی در یادداشتی ارسالی برای انصاف نیوز درباره نمایش «ریچارد» به کارگردانی «جمیدرضا نعیمی» نوشت:
حمیدرضا نعیمی این بار سراغ نمایشنامهای از شکسپیر رفته که ببشترین رنگ و بوی سیاسی را در آثار شکسپیر با ازدحامی از شخصیتها را شامل میشود.
در این بازنویسی و یا اقتباس از ریچارد سوم شکسپیر؛ زندگی و حکومت منفور ریچارد سوم که با تخیلات شکسپیر و اطلاعات میدانی که از مردم جمع آوری شده بود؛ ریچارد حمیدرضا نعیمی نیز به همان شکل تخیل شکل گیری ریچارد شکسپیر، ریچارد انگلستان را به شکلی امروزی و با وفاداری به شکسپیر خلق کرده که عینیترین بخش این خلق شخصیت با نگاه امروزی؛ اشاره کردن کتاب شهریار اثر ماکیاولی در دست ریچارد؛ فساد و منفور بودن یک حکومت استبدادی را پیرنگ داستانی خود قرار میدهد.
در حقیقت ماکیاولی شیوههای خقه کردن صدای مردم، فریب و نیرنگ و قتل و غارت را از زبان شهریار بیان میکند و شخصیت ریچارد حمیدرضا نعیمی این کتاب را مقدس و حرف خدایان میداند.
ریچاردی که با کشتن اقوامش به راحتی به تاج و تخت رسید و در میدان نبرد کشته میشود. یعنی همان نگاه ماکیاولی در شهریار که با فریب و نیرنگ به قدرت میرسد و جمله زیبای شکسپیر در نمایش ریچارد سوم که ریچارد در زمان مرگش میگوید: یک اسب…همه پادشاهیام در برابر یک اسب که حمیدرضا نعیمی به خوبی در زمان مرگ ریچارد به این دیالوگ وفادار مانده است.
کارگردان نمایش با بهره گیری از طراحی صحنه قرینه و با شکل معماری گوتیک در یک فضاسازی ساده؛ توانسته بازیگران را در حرکات آلترناتیو طراحی شده به راحتی رهبری کند ولی زاویه قرارگیری دیوارههای طراحی شده نقاط کوری را در کنارههای سالن ایجاد کرده بود که ریتم صحیح حرکات بازیگران این ضعف را کمرنگ کرده بود.
در طراحی بازیهای شخصیتهای نمایش که سرآمد آن شخصیت ریچارد با بازی خوب و ستودنی حامد کمیلی و شخصیت قاتل با بازی باور پذیر و منطقی کامبیز امینی، کارگردان با طراحی لباس و جزییات آن از قبیل پای آهنی و قوز ریچارد و لباس قصاب گونه چرم قاتل؛ شخصیت پردازیها را با نگاهی جدید به مخاطب نشان داده است.
بی شک طراحی لباس ادنا زینلیان و طراحی نور رضا حیدری، مستر بودن یک اجرای نمایش در یک سالن قاب عکسی را بیش از پیش معنادار و زیبا کرده است.
هر چند طراحی لباس کت و شلوار شکل بیانی ریچارد را کمی نامآنوس کرده بود اما با جزییاتی زیبا مثل جورابها و دستمالهای قرمز این نامانوسی را پوشانده بود.
در پایان باید به گروه بازیگران از جمله شقایق فراهانی؛ بهناز نازی؛ یعقوب صباحی و…. بازی درخشان حامد کمیلی و کامبیز امینی و ترکیب بازی دلقک گونه خیاطها و حضور شیرین رضا جهانی در نقش پیک که یک گروه منسجم و رهبری شده قابل قبول توسط حمیدرضا نعیمی ایجاد کرده است؛ خسته نباشید جانانه گفت.
هر چند با توجه به نگاه منطقی کمدی تراژیک در نمایشهای سقراط و شوایک در این نمایش این نگاه کمرنگتر شده بود ولی دوباره یک اثر فاخر در این وانفسا بر صحنه تئاتر شکل گرفت.
انتهای پیام