پیام موسوی اردبیلی به مناسبت آغازسال تحصیلی

“مراکز علمی نه تنها باید ارزش‌های عمومی اخلاقی را پاس بدارند و تقویت کنند و در جامعه ترویج نمایند بلکه باید اهتمام ویژه به اخلاق تعلیم و تحقیق داشته باشند؛ امری که با کمال تأسف گاهی با بی‌اعتنایی مواجه می‌شود و افت تحصیلی و کم‌مایگی مقالات، پایان‌نامه‌ها‌ و رساله ها و سرقت علمی و ادبی و رونق بازار پایان‌نامه فروشی و ضعف کلاسهای درس از عوارض و نشانه‌های آن است.”

به گزارش انصاف نیوز به نقل از شفقنا، آیت الله موسوی اردبیلی به مناسبت آغز سال تحصیلی جدید مدارس و دانشگاهها پیامی صادر کرد که متن آن در پی می آید:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین

آغاز پاییز و برگ ریز مهر، بهار اهل دانش و زمان حضور در بوستان تحصیل است. هر سال این ایام ارزشمند شور و حرکتی گسترده را در همة جامعه به ارمغان می‌آورد که می‌توان آن را عید تعلیم و تربیت نامید.

گشوده شدن مراکز علمی و شروع فعالیت آموزشی و پژوهشی و پرورشی در آموزشگاه ها و مدارس حوزوی و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقی از سویی نویدبخش است و امیدآفرین، و پدیده مبارکی است که در همین فرصت آن را به همة عالمان، معلمان، پژوهشگران، دانشجویان، طلاب و محصلان تبریک عرض می‌کنم و از سوی دیگر عنایت و التفات به ظرایف امر تعلیم و تربیت و دقایق پیگیری رشد علمی جامعه و کشور را طلب می‌کند.

تردیدی نیست که رشد و ارتقاء دانش، ابزار توفیق و تعالی انسان در امر دنیا و آخرت است و عالی‌ترین مراتب کامیابی دنیا و سعادت آخرت منوط و موکول به معرفت و به‌کارگیری آن است. ارزش  و نجات بخشی معرفت و نقش آن در نیل به قرب الهی و سعادت جاودان امری است که از سطور نورانی کلام وحیانی و کلمات اهل عصمت (علیهم السلام) چنان آشکار شده است که احدی را در آن تردید نیست. نقش بی‌بدیل دانش در زندگی این جهانی نیز جای انکار و تردید ندارد.

اگر جامعة امروز بخواهد بر مشکلات و موانع فائق آید و مسیر پیشرفت را بپیماید باید فرهنگ، سیاست، اقتصاد، مدیریت و در یک کلام همة ابعاد و شئون آن دانش بنیان و معرفت محور شود؛ بر این اساس، مراکز علمی و آموزشی، قلب تپنده و موتور محرک همة جامعه خواهد بود. پیداست که این منزلت، اهتمام ویژه در همة شئون تعلیم و تربیت را مقتضی است، امری که با همة تلاش ها و پیشرفت ها، هنوز در کشور ما به نقطه رضایت‌بخشی نرسیده است.

نکتة بسیار مهم دیگری که در این مجال باید به عرض برسانم تأکید و اصرار بر لزوم حاکمیت و سیادت ارزش های اخلاقی بر همة جامعه خصوصاً بر جامعة علمی؛ حوزوی و دانشگاهی است. همة خیر و برکتی که در دانش و معرفت می‌جوییم و می‌خواهیم، در دانش اخلاق مدار یافت می‌شود و اگر دانش از تزکیه نفس و اخلاق جدا افتد، نه تنها عامل نجات و نیکبختی جامعه نخواهد بود که می‌تواند به ابزاری برای سقوط و انحطاط جامعه تبدیل شود.

دانشگاه، حوزه و مدرسه اسلامی و خداپسندانه محیطی است که علاوه بر تلاش بی‌وقفة علمی برای کشف و درک حقایق، محیط فضیلت نیز باشد. محیطی که در آن صدق و صفا حاکم است، محیطی که در آن حرمت و کرامت آدمیان و رضایت حق تعالی مراعات می‌شود، محیطی که در آن روابط سالم و انسانی میان استاد و شاگرد و میان محصلان و دانشجویان و میان کادرهای اداری و اجرایی و دیگران برقرار است، محیط دوستی، اعتماد، احترام و همکاری متقابل و پایدار.

مراکز علمی نه تنها باید ارزش‌های عمومی اخلاقی را پاس بدارند و تقویت کنند و در جامعه ترویج نمایند بلکه باید اهتمام ویژه به اخلاق تعلیم و تحقیق داشته باشند؛ امری که با کمال تأسف گاهی با بی‌اعتنایی مواجه می‌شود و افت تحصیلی و کم‌مایگی مقالات، پایان‌نامه‌ها‌ و رساله ها و سرقت علمی و ادبی و رونق بازار پایان‌نامه فروشی و ضعف کلاسهای درس از عوارض و نشانه‌های آن است.

دانشگاه‌ها، حوزه های علمیه و مراکز پژوهشی آینة تمام نمای سعادت و شقاوت ملت است. اگر در دانشگاه‌ها رونق علمی و تعالی اخلاقی پدید آید، می‌توان آیندة ملت را کامیاب دانست و هر خلل و خطایی در این مراکز به معنای تباهی و انحطاط در جامعه است.

در آخر باید این نکته را بیافزایم که هر چند مسائل جاری و اجرایی و مدیریتی و سیاسی جامعه اموری بسیار مهم و سرنوشت‌ساز هستند که دانشگاهیان باید از آن ها اطلاع و حتی در آن ها حضور و مداخله داشته باشند و مسائل را به دقت مورد بررسی و مراقبت قرار دهند، اما شأن دانشگاهیان ورود در منازعات و دسته بندی های غوغاسالارانه سیاسی و کشمکش بر سر قدرت نیست. محیط علمی باید عرصة همکاری همة علاقمندان به سعادت و اعتلای این مردم و مرز و بوم باشد و چالشها و مخالفتها در محیط علمی باید فقط بر سر نظریه ها و دیدگاههای علمی و مبتنی بر روش و نگرش علمی درست باشد و بس.

از همة کسانی که در این موسسات علمی و در مراکز بالادستی آنها به توفیق و رشد و سلامت علم و پژوهش در ایران عزیز اهتمام داشته و دارند قدردانی می‌کنم و چنانچه در مواردی زحمات خدمتگزاران مورد بی‌مهری واقع شده یا بشود، یادآور می‌شوم که خداوند حکیم و علیم بر همة اعمال و نیات ما احاطه دارد و چیزی از ساحت آگاهی حضرتش دور نیست. ملت شریف و همه اهل تحقیق و تحصیل هم، قدر و ارزش خدمتگزاران خود را می‌دانند. چه باک اگر اغراض سیاسی یا مطامع گروهی در شرایطی خاص امور را به گونه‌ای دیگر رقم بزند.

از خداوند عزیز و حکیم سعادت همگان و توفیق و تعالی تمامی حوزویان و دانشگاهیان را مسئلت دارم.

والسلام علیکم ورحمة الله

سید عبدالکریم موسوی اردبیلی

شهر مقدس قم   31/6/93

انتهای پیام