«راه و چاه» دلواپسان نیویورکی برا ی دولت
اعتماد نوشت:
«دلواپسان» دیروز صحنه را برای حضور منتقدان دولت آب و جارو کرده بودند تا تریبون جدیدی برای آنها راهم شود. اسمش کنفرانس خبری «کمیته صیانت از منافع ایران» بود، همان‌ها که یک روز قبل از رفتن روحانی به نیویورک از مجلسی‌ها خواسته بودند تا در صورت تماس رییس‌جمهوری با همتای امریکایی‌اش «طرح عدم کفایت» او را به جریان بیندازند.
مثل همه برنامه‌های‌شان برای این کنفرانس خبری هم نامی گذاشته بودند؛ «راه و چاه». کنفرانس خبری این مجموعه تریبون جدیدی بود برای کسانی که گهگاه هم تریبون‌های کمی ندارند؛ حمید رسایی، محمدحسن آصفری، سعید زیباکلام و محمدعلی رامین. خیلی‌ها آمده بودند تا درباره خود این کمیته بپرسند، سوال از اینکه چه شد که یک‌باره «دلواپس» منافع ایران شدند و سال‌های دولت احمدی‌نژاد کجا بودند؟ یا سوالاتی درباره شبهه ارتباط آنها با برخی ستادهای انتخاباتی سال 92 و منابع تامین مالی و ارتباط‌شان با جریان‌های منتقد دولت و مسائلی از این دست.
اما باز هم کسی از «کمیته صیانت از منافع ایران» پاسخگو نبود، باز هم مثل همیشه آنها بیشتر وظیفه‌شان آماده کردن جایی و هماهنگ کردن برنامه‌یی برای سخن گفتن چند نفر از «بزرگ‌ترها» بود. شاید با این وضعیت آنها را بیشتر بتوان «کمیته» تدارکات سیاسیون منتقد دولت دانست. ساختمانی در یکی از خیابان‌های مرکزی تهران را برای کنفرانس خبری‌شان انتخاب کرده بودند.
جایی که اسمش را «پاتوق مطبوعات» گذاشـــــته‌اند، البته مطبوعات منتقد دولت. سر و شکل مکان با آن روزنامه‌ها و مجله‌های دست راستی که در تمام قفسه‌ها و تاقچه‌ها چیده شده بودند چیزی جز این حکایت نمی‌کرد. حیاتی 60، 70 متری با حوضی کوچک که این روزها غنیمتی بزرگ در مرکز پایتخت محسوب می‌شود، جای دنجی برای این «پاتوق مطبوعاتی» محسوب می‌شود. اما باز هم بر و بچه‌های «کمیته صیانت از منافع ایران» از این جایی که داشتند خیلی راضی نبودند.
زمانی که بعد از سخنان ابتدایی سعید زیباکلام برق ساختمان برای چند دقیقه‌یی قطع شد، اعتراض خود را به وضعیت‌شان نشان دادند. با قطع برق یکی گفت که «دولتی‌ها» این کار را کردند. یکی دیگر هم در تایید حرف اولی گفت که نمی‌خواهند بگذارند صدای مخالف به گوش کسی برسد. مجری مراسم هم از همین جا گله‌هایش رو به چهار مهمان نشست خبری را آغاز کرد، گله از اینکه جای خوبی در اختیار آنها نمی‌گذارند و مرتب جلوی کارهای‌شان را می‌گیرند. می‌گفت که کلی پرونده برای‌شان ساخته‌اند. بعد هم تاکید کرد که چون این نشست خبری «کوچک» بوده مخالفتی با برگزاری آن انجام نشده است. به هر حال بعد از همه همایش‌ها و برنامه‌های رنگارنگی که در پنج ماه گذشته برگزار کرده‌اند باز هم شاکی بودند. البته خیلی طولی نکشید تا مشخص شود که قطع برق کار «دولتی‌ها» نبوده و فقط «پریدن فیوز» ساختمان باعث این اتفاق شده.
اما باز هم همین باعث ادامه شکایت‌های‌شان شد، شکایت از اینکه مجبورند با «امکانات فرسوده» کار کنند. به هر حال هر‌طور که بود برق ساختمان وصل شد و مراسم ادامه پیدا کرد. هر سخنران قبل از شروع سوالات 15 دقیقه از نظراتش درباره مذاکرات هسته‌یی و آنچه در سفر نیویورک پارسال گذشت و آنچه امسال باید اتفاق بیفتد، گفت. آصفری معتقد بود که روحانی باید در نطق امسالش بان کی مون را «استیضاح» کند.
سعید زیباکلام مثل همه آنچه در پنج ماه گذشته گفته بود، اعتقاد داشت «همه‌چیزمان» را داده‌ایم و «هیچ چیز» هم نگرفته‌ایم. رسایی تاکید می‌کرد که «تریبون سازمان ملل برای شکستن تحریم رسانه‌یی» است و نهایتا محمدعلی رامین هم بر تاثیر انقلاب اسلامی بر خارج کردن «ایران» از زیر استعمار امریکا تاکید داشت، چیزی که او می‌گفت امریکایی‌ها را عصبانی کرده است. در حین سخنان چهار مهمان این نشست خبری، اعضای «کمیته صیانت از منافع ایران» بیانیه سرگشاده یک روز قبل خود خطاب به نمایندگان مجلس را هم بین خبرنگاران حاضر پخش کردند، همان بیانیه‌یی که درخواست «طرح عدم کفایت» روحانی در صورت دیدار وی با باراک اوباما در آن مطرح شده بود. گویا آنها تاکید زیادی بر این کار خود داشتند. تعریف و تمجید مهمانان از این کمیته و فعالیت‌های یک سال اخیر آن هم از گوشه‌های قابل توجه نشست خبری دیروز آنها بود.
مخصوصا سعید زیباکلام که چند باری با تاکید فعالیت‌های این گروه را ستایش کرد. خوش‌و‌بش‌های صمیمی اعضای این مجموعه با چهار مهمان نشست هم خودش حکایت از آن داشت که دو طرف ماجرا احتمالا زود به زود با هم تجدید‌دیدار می‌کنند. ساعت چند دقیقه‌یی از 15 گذشته بود که مهلت سوال به خبرنگاران رسید. جایی که در پاسخ سوالات این خبرنگاران خط و نشانی نرم اما واضح برای دولتی‌ها کشیده شد. البته این‌بار یک چیز در نشست خبری منتقدان دولت هویدا بود و آن اینکه گزینشی برای رسانه‌های حاضر در این نشست انجام نشد؛ هم اصلاح‌طلبان بودند، هم اصولگرایان و هم خارجی‌هایی مثل لس‌آنجلس‌تایمز.
انتهای پیام
