زجر بینوا و تمسخر مدیر و خنده‌ی حضار

مهدی اسفندیار، فعال حوزه بهداشت و درمان در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «زجر بینوا و تمسخر مدیر و خنده‌ی حضار» درباره‌ی رفتار اخیر حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، نوشت:

«دو روز تمام در حیرتم و در تلخ کامی عجیبی به سر می‌برم؛ باورش سخت است که چه در میان این دولتمردان در حال گذر است؛ روزی در دهه‌ی شصت؛ عمل بود و با مردم زیستن و هنوز پژواک صدای شهید بهشتی که در آن زمان با شگفتی می‌گوید «۱۵ ماه از انقلاب ما گذشته و هنوز فقرا وضعیت مطلوبی ندارند»؛ خوشا به سعادتش که رفت و ندید اکنون ۴۸۰ ماه گذشته است و اشرافیت به یک ارزش تبدیل شده که پوست و استخوان ارزش‌های انقلاب را دریده… وقاحت از حد و مرز می گذرد و کار به جایی می رسد که نه تنها دیگر صدایی از بهشتی ها و رجایی ها در نمی آید ؛ بلکه مولتی میلیاردر های بعد انقلاب چنان بر سکان امور تکیه زده اند که در برابر استیصال یک بازنشسته با بدترین ادبیات ممکن که شاید حتی در جمع خصوصی هم افراد متشخص بکار نبرند؛ مرد آبرومند را مورد طعنه و تمسخر قرار داده و اسباب خنده ی بنده وارانه ی حضار و همراهانی را فراهم می کنند که شاید اگر کمی تعمق داشتند می بایست خون می گریستند. از دویچه ی المان تا کانال های معاند و دوست و دشمن به این زشتی پرداختند و این کلیپ ۵۵ ثانیه ای بازتاب بسیار گسترده ای در میان مردم داشت؛ البته مردم شاید اهانت لخت این وزیر مدعی اخلاق را تازه دیده باشند؛ اما پرستاران و همکاران نزدیک این وزیر که پشت نمایش تلویزیونی آقای تلویزیونی کابینه را قبلها با تمسخر تعرفه ی پرستاری و خیابونی خواندن معترضان و … دیده بودند؛ خیلی زودتر از افکار عمومی به وجوهاتی از شخصیت این مولتی میلیاردر بعد از انقلاب پی برده بودند. اما به راستی چه کسانی مسبب جری شدن مسئولان را فراهم می کنند؛ پاسخ قطعا در درجه ی اول به خود ما بر می گردد؛ تنها کمتر از دو سال پیش بود که همین فرد فرماندار دولت را که نماینده ی عالی دولت است در یک بازدید؛ بی شعور خطاب کرد و متاسفانه پرچمداران ادبی چون “مهدی خزعلی” ؟! به دفاع از ادبیات بی ادبانه ی این وزیر در این ماجرای بسیار زشت و نادر پرداختند. تنها کمتر از دو هفته پیش’ سخنان دیگر این وزیر رو نمایی شد که “خودتان رای دادید؛ فعلا مدیریت همینه” باز هم نخبگان و نمایندگان خنثی مجلس سکوت کردند و کسی نگفت که این سخنان در بطن خود چه اهانتی را به مردم که ولی نعمتان این حضرات هستند دارد؛ بلکه شیرین هایی بودند که رسانه ها را به بی اخلاقی متهم کردند؟!

اما به راستی؛ چرا حضار می خندند؟! به چه خندیدند’ به نداری مرد بازنشسته؟! به پاسخ بی ربط و غیرمسئولانه ی یک وزیر ؟! باید به حال تک تک این حضرات خندان نیز خون گریست که به جای تاثر و اعتراض خندیدند؟! این خنده ها؛ نمادی از سطح مسئولیت پذیری اجتماعی ما در برابر زشتی هاست؟! برای جامعه ای که در ایام عاشورای حسینی و بلند کردن پرچم امر به معروف و نهی از منکر به سر می برد؛ چه منکری بالاتر از مزاح با درد یک مستاصل؟!

امروز حق می دهم به بازنشستگانی که در برابر انتقال منابع تامین اجتماعی به وزارت بهداشت در جلوی این وزارتخانه تجمع کردند؛ زیرا آنچه مجلس نشینان از این روزها ندیده بودند را آن بازنشسته ها در خشت خام دیده بودند؛ برخورد “یک وزیر” یک استاد دانشگاه” با یک پیر مرد بازنشسته ی دردمند در یک بازدید سرزده؟!
کاش او هم بلد بود تا لااقل به حال مردم بگرید…. کاش او می دانست که فلسفه ی “ادب مرد به از دولت اوست” چقدر برازنده ی این وزیر و این رفتار است.

شاید امروز به جاست که علما؛ نمایندگان؛ نخبگان؛ تا عزل این وزیر بی تفاوت ننشینند و حداقل برای سپهر سیاست ایران زمین درسی باشد تا بدانند “قرار نیست چون رای داده ایم همین باشد”»

انتهای پیام