دیدار انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران با خاتمی
اعضای شورای عمومی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در آستانۀ اردوی تشکیلاتی انجمن اسلامی و آغاز سال تحصیلی جدید با سیدمحمد خاتمی دیدار کردند.
به گزارش رسیده به انصاف نیوز، جمعی از اعضای شورای عمومی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در این دیدار به بیان نقطه نظرات و مطالبات خود پرداختند که مشروح آن بدین شرح است:
یکی از اعضای شورای عمومی با اشاره به آنچه «ضعف تئوری میان اصلاح طلبان» خواند، فعالیتهای صرف سیاسی و خلاء نظری را از مشکلات موجود در پیشبرد گفتمان اصلاح طلبی دانست. وی با مبهم خواندن اصلاح طلبی به عنوان یک متد یا یک جریان فکری، وضعیت فعلی را به شکل حفظ وضعیت موجود ترسیم کرد و اصلاح طلبی را نیازمند یک تحول بنیادی دانست.
عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، امکان مشارکت سیاسی با وجود نظارت استصوابی را مورد تردید قرار داد و آنچه را «انسداد قانونی موجود» خواند، مانعی برای نقشآفرینی درست سیاسی برشمرد. وی شکل گیری دولت خصولتی پنهان را منجر به آسیب زدن به تمامی سطوح جامعه از جمله به احزاب اصلاح طلب دانست و آن را بازتولید پوپولیسم تبیین کرد.
یکی دیگر از اعضای شورای عمومی، بیتفاوتی و اغفال از مسالۀ محیط زیست را توسط مدیران جناحهای مختلف غیرقابل قبول خواند و عدم نگاه علمی نسبت به محیط زیست و تبدیل آن به مسالهای سیاسی را از آفتهای جدی رفع مشکلات زیست محیطی برخواند. وی در ادامه از کمکاری شوراهای شهر در انتخاب مدیران با نگاه به توسعۀ پایدار گلایه کرد و نیروهای حزبی و غیر متخصص را برای این کار نامناسب دانست.
عضو شورای عمومی انجمن اسلامی، نبود نگاه نقادانه در دانشگاه را موجب از بین رفتن حیات دانشگاه دانست و بزرگان سیاسی را یکی از مقصران ناامیدی موجود برشمرد. وی با انتقاد از تدوین نادرست لیستهای انتخاباتی، حضور افراد ناکارآمد و به دور از شاخصهای اصلاح طلبی را بیثمرکردن رأی مردم بیان کرد.
عضوی دیگر از شورای عمومی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، عدم موضع آقای خاتمی نسبت به نامۀ آقای کروبی را محل سؤال دانسته و خواستار توضیحی در این رابطه شد. وی از آنچه «انفعال موجود در واکنش به احکام سنگین قضایی» خواند گلایه کرد و خواستار موضع گیری بیشتر اصلاح طلبان نسبت به این موارد شد.
عضو انجمن اسلامی دانشجویان، عدم کار تشکیلاتی در حوزۀ اسلامی از سوی اصلاح طلبان را موجب افول نهاد دین در جامعه دانست و کم کاری در زمینۀ تعلیم و تربیت اسلامی توسط نیروهای روشنفکر را از نقصهای جدی موجود بیان کرد. او همچنین کمکاری در حوزۀ زنان را منجر به پیشرفت کند در زمینۀ عدالت جنسیتی دانست.
بخشهای مهم سخنان میزبان این دیدار نیز در پی میآید:
در کنار ابرچالشهای اقتصادی باید ابرچالشهای فرهنگی، سیاسی و امنیتی نیز مطرح شود.
تحریمهای آبانماه، با وجود ضعفهای ماممکن است منشاء مشکلات بیشتری شود که البته غیرقابل حل نیست.
بخشی از مشکلات کشور مربوط به وجود قدرتهای موازی است.
نظام باید خود را اصلاح کند؛ وگرنه با مشکلات جدی و بزرگی مواجه خواهد شد.
اصلاحات باید در ساختار خود بازنگری کند.
امروز تقابلی حاد میان انسداد طلبان و کسانی که میخواهند نسبت به بهبود امور امید داشته باشند پیش آمده است.
آنچه مرا نگران میکند، این است که لحظه به لحظه امید در نخبگان و جامعه کمتر شود.
آنچه در جامعۀ ما سبب دلگرمی و امید به آینده خواهد شد، این است که احساس کنیم حکومتگران به نقدها و حرفها گوش میدهند.
فضای گفت وگو در جامعه بسته شده است.
خشونت فقط به خاطر نبود گفتوگو نیست بلکه به خاطر برآورده نشدن برخی نیازهای جامعه و ناامیدی از برآورده شدن نیازها هم هست.
الان در این موقعیت حساس، فراتر از مسالۀ اصلاح طلبی و اصولگرایی، مسالۀ نجات ایران و وحدت و انسجام ملی مطرح است.
آزادی بیان و امنیت بعد از بیان، عامل مهمی برای تفاهم در جامعه است.
اصلاحطلبان باید برنامهریزی قویتری دربارۀ محیط زیست، عدالت و حقوق شهروندی و… داشته و نهادهای نظارتی برای نظارت بر کار منتخبان و همچنین نهاد مبارزه با فساد ایجاد کنند.
امروز مطبوعات آزاد و نه مچگیر، می توانند نقش مؤثری داشته باشند.
براساس معیارهای مشترک اصلاحطلبی با برخی جریانهای جهانی طرفدار حقوق بشر، گروههای مخالف بنیادگرایی و خشونت، گروههای مخالف تخریب محیط زیست و متجاوزان بین المللی میتوانیم در این زمینهها با دنیا ارتباط برقرار کنیم.
ما باید بتوانیم گفتمان خود را جهانی کنیم و سنگینی فضایی که اصلاح ستیزان در داخل و خارج کشور ایجاد کردهاند را بشکنیم.
مصداق دموکراسی، ژن خوب نیست؛ بلکه آدم توانا و شایسته و رأی مردم است.
باید بگذاریم مخالفان دین صحبت کنند تا فکر تولید شود. نتیجه برخوردهای بسته، میدانداری بعضی از مداحها است.
انتهای پیام
در امریکا رییسان جمهور پیش اگر اندک سرمایه اجتماعی داشته باشند، آن را در راه منافع حزب و بالاتر از آن سیاست های نظام خرج می کنند. این جا عملا با خانه نشین کردن کسانی که روزی سرمایه اجتماعی داشتند، هزینه مضاعف ایجاد می کنیم. مقصر اصلی این ماجرا البته مردم جو زده و نظام غیر حزبی است.