معاون روحانی: چشممان از صداوسیما آب نمی خورد

معاون رییس جمهور در امور زنان با اشاره به پخش گزارشی درباره ی او در تلویزیون، پرسیده است: پرسش برمی‌گردد به داستان همیشگی و تکراری تقابل صداوسیما با دولت و سیاستی که این رسانه ملی در پاشیدن بذر ناامیدی در میان جامعه در پیش گرفته است؛ و این که آیا می‌توان با این وصف پایان خوشی را برای انتهای این داستان متصور شد؟ ما که چشممان آب نمی‌خورد.

به گزارش انصاف نیوز، شهیندخت مولاوردی در صفحه ی فیسبوک خود نوشت:

با نام و یاد خدا. اخیراً مصاحبه کوتاهی با روزنامه آرمان در مورد افتخارآفرینی‌های زنان و دختران عزیزمان در بازیهای آسیایی داشتم و در پایان مصاحبه سؤال کوتاهی در مورد مشارکت سیاسی زنان در دولت تدبیر و امید مطرح شد، که من هم اظهار امیدواری کردم زمینه‌های لازم برای سازماندهی زنان در قالب تشکل‌های سیاسی برای فعال شدن زنان جهت شرکت در انتخابات آتی و ورود بیشتر زنان به مجلس فراهم شود. روزنامه هم به‌قول مادربزرگهایمان نه گذاشت و نه برداشت! با انتخاب عبارت «آماده‌باش انتخاباتی به زنان» به عنوان تیتر اول به مصداق آش نخورده و دهان سوخته ما را درگیر حواشی کرد. 

دیشب که در فرودگاه اصفهان بعد از شرکت در برنامه سنگین آیین افتتاح اجلاس و جشنواره بین‌المللی میراث فرهنگی ناملموس عازم تهران بودیم، خبر رسید که چه نشسته‌اید برنامه‌های 20:30 و صرفاً جهت اطلاعِ سیما معاونت را با خاک یکسان کردند و با مستمسک قرار دادن تیتر یک آرمان به جامعه و زنان تلقین کرده‌اند که تا یک سال و نیم دیگر که انتخابات مجلس برگزار می‌شود توقع فعالیت و برنامه دیگری از معاونت و دولت در حوزه زنان و خانواده نداشته باشند، چون معاونت دغدغه‌های دیگری دارد و در جای دیگری سرگرم است! حتی طوری وانمود کرده‌اند که من این آماده‌باش را در روز جهانی کودک و در جمع دانش‌آموزان ابتدایی اعلام کرده‌ام و دانش آموزان را در حالت خنده به این حرفها نشان داده‌اند!

این که دوستانمان در آرمان از کجای اظهارات کوتاه من چنین تیتری را برداشت کرده‌اند خود جای سؤال دارد که بهانه به دست کسانی می‌دهد که به‌قول معروف «نزده خوش‌رقصی می‌کنند». اما سؤال دیگر برمی‌گردد به داستان همیشگی و تکراری تقابل صداوسیما با دولت و سیاستی که این رسانه ملی در پاشیدن بذر ناامیدی در میان جامعه در پیش گرفته است؛ و این که آیا می‌توان با این وصف پایان خوشی را برای انتهای این داستان متصور شد؟ ما که چشممان آب نمی‌خورد.

انتهای پیام