واکنشی دیگر به اظهارات آیت الله جنتی
انصاریراد گفت: امام در وصیتنامه خود می نویسند: آنچه به من نسبت داده شده یا مىشود مورد تصدیق نیست، مگر آنکه صداى من یا خط و امضاى من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیماى جمهورى اسلامى چیزى گفته باشم.
به گزارش انصاف نیوز، حجتالاسلام والمسلمین حسین انصاریراد، در گفتوگو با جماران، در واکنش به سخنان آیتالله جنتی در برنامه شناسنامه، که گفته است «زمانی که ما در دادگاه انقلاب فعالیت میکردیم، بعضی را شک میکردیم که باید اعدام کنیم یا نه، امام (ره) میفرمودند درخصوص کسی که جرم او مسلم است نباید معطلش کرد»، گفت: اولین مسئله ای که در ارتباط با نقل قول از امام همه باید به آن قائل باشند، رعایت امانتداری است. ایشان در وصیتنامه خودشان نوشتهاند اکنون که من حاضرم، بعض نسبتهاى بىواقعیت به من داده مىشود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لذا عرض مىکنم آنچه به من نسبت داده شده یا مىشود مورد تصدیق نیست، مگر آنکه صداى من یا خط و امضاى من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیماى جمهورى اسلامى چیزى گفته باشم.
وی افزود: با این وصف، نقل قولهایی که مستند و عین گفتههای ایشان نیست، میتواند مصداق عدم رعایت امانت در نقل قول از شخصیتی مثل امام خمینی باشد. استناد به حرفهای ایشان، بدون سند در وهله اول قابل قبول نیست. از سوی دیگر، بر فرض اینکه ایشان مطلبی را فرموده باشند و در صحیفه هم آمده باشد، نمیشود آن را مطلق و بدون قید و شرط مورد استفاده قرار داد؛ چون بخشی از بیانات و پیامهای امام، موضعگیریهای مقطعی و محلی در موضوعاتی خاص است که اصول محکم امام نیست و لزوما استراتژی امام را شامل نمیشود و نمیتوان در هر زمانی به همه جا و هر موضوعی تسری داد. در استفاده از کلام حکیم یا حتی در قوانین هم باید همه موارد جمع و بررسی شود تا تعارضی بین آن نبوده و قیدی برای آن نباشد. ممکن است مطلقی در جایی دیگر با قیدی آمده باشد. با توجه به استناد فقها، این هم در قرآن و هم در حدیث و هم در علم و آیین استنباط است. این درست نیست که یک مورد خاص را به همه جا تسری دهیم.
رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس ششم شورای اسلامی، ادامه داد: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در سال 67 در پاسخ به سؤال بعضی از نمایندگان، نامهای با این عنوان دارند: مطلبى که نوشتهاید کاملاً درست است. ان شاء اللَّه تصمیم دارم در تمام زمینهها وضع به صورتى درآید که همه طبق قانون اساسى حرکت کنیم. آنچه در این سالها انجام گرفته است در ارتباط با جنگ بوده است. مصلحت نظام و اسلام اقتضا مىکرد تا گرههاى کور قانونى سریعاً به نفع مردم و اسلام بازگردد. (جلد 21 صفحه 203 صحیفه امام). بنابراین تمام موضعگیریها و بیانات امام قبل از این نامه مقید به مطالب این نامه است. اینجا امام میفرمایند همه ما باید بر اساس قانون اساسی عمل کنیم. حتی هر حرفی از امام که در تعارض با قانون اساسی باشد، طبق فرموده خود حضرت امام حجت و قابل استناد نیست.
انصاری راد با اشاره به مجازات و رسیدگی به اتهامات متهمان در قانون اساسی گفت: در قانون اساسی و فقه مجازات و رسیدگی به اتهامات متهمان، دارای شرایط خاصی است. طبق نص صریح قانون اساسی و فتوای خود امام، هیچ کس مجرم نیست مگر اینکه جرمش در دادگاه صالح ثابت شده باشد. هرگونه مجازاتی باید بعد از محاکمه و بر اساس قانون انجام پذیرد. هر کسی نمیتواند مجازات را تعیین کند حتی اگر طبق قانون این مجازات وجود داشته باشد در تعارض با قانون اساسی است.
نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی درباره تأکیدات همیشگی رئیس دستگاه قضا مبنی بر عدم دخالت و عدم اعمال فشار افراد و گروه ها بر دستگاه قضا، گفت: تعیین تکلیف کردن برای قوه قضاییه که خود در برابر مردم و مجلس و اصل 90 مسئول و پاسخگوست، به هیچ وجه قابل قبول نیست. اسم بردن از از اعدام یا هرگونه مجازات دیگری بدون محاکمه، خلاف قانون محسوب میشود. هر متهمی تا 24 ساعت بعد از بازداشت باید تفهیم اتهام شود و حق دسترسی به وکیل داشته باشد و با حضور در دادگاه از خود دفاع کند و وقتی حکمی صادر شد آنگاه مجازات او تعیین می شود. وقتی کسی را محاکمه نکرده اید و قاضی حکمی در مورد اتهام کسی صادر نکرده است، صحبت از مجازات اعدام خلاف قانون و اخلاق است و چنین حرفی اصلا نباید بیان شود به خصوص از زبان دبیر شورای نگهبان که شأن آن، رعایت قانون و نگهبانی از آن است.
انصاری راد با اشاره به تأثیر فشارها بر آرای صادره از هر دادگاه احتمالی افزود: قضات نباید تحت تأثیر فشارهای بیرونی باشند. حتی اگر دبیر شورای نگهبان قدرت اعمال چنین فشاری را نیز داشته باشد. ضمن اینکه، ایجاد چنین فشارهایی از سوی دبیر شورای نگهبان که در درجه اول خود باید قانون را رعایت کند به هیچ وجه قانونی و صحیح نیست.
وی با انتقاد از مقایسه دیکتاتوری مثل موسولینی با یاران امام خمینی(س) افزود: چنین بازیای با کلمات برای خدشهدار کردن حیثیت افراد خلاف قانون و اخلاق است. باید حیثیت و حقوق افراد محترم شمرده شود. وقتی محاکمهای انجام شود و حکمی صادر و ابرام شده باشد، آنگاه میشود در مورد جرم و مجازات افراد گفتوگو و سخنرانی کرد.
انتهای پیام