حرمت امام زاده

هادی جمالیان در یادداشتی با عنوان «حرمت امام زاده» در کانال تلگرامی «نگارها و نگاشته‌ها» نوشت:

آیت الله یزدی خطاب به آیت الله شبیری زنجانی از مراجع تقلید، نامه‌ی سرگشاده‌ای نوشته‌اند و بابت دیدار اخیر ایشان با سید محمد خاتمی، ایشان را نکوهش کرده و با ادبیاتی که به باور برخی وهن مقام مرجعیت شیعه است از ایشان خواسته اند «این گونه رفتارها دیگر تکرار نگردد!»

سؤال‌هایی که به ذهن من می‌رسد:

۱- دیدار با سید محمد خاتمی (خاتمی به دیدار استاد پیشین خود رفته است) با کجای شرع مقدس در تعارض است؟ حتی اگر فرض کنیم سید محمد خاتمی مجرمی است که در دادگاه صالحه محکوم شده باشد که البته این گونه نیست.

۲- فرض کنیم دیدار با سید محمد خاتمی خلاف شرع است و مرجع تقلید شیعه به تشخیص شیخ محمد یزدی مرتکب خلاف شرع شده‌اند، روش تذکر و نهی از منکر مرجع تقلید با نامه‌ی سرگشاده است؟

۳- فرض کنیم هم دیدار با خاتمی خلاف شرع است و هم روشی جز نامه‌ی سرگشاده مؤثر و میسور نیست در این صورت نامه را باید شخصی بنویسد که اجل از مرجعیت و یا دست کم هم طراز مرجع است یا شخصیتی سیاسی و نه علمی با کارنامه‌ی مخدوش یک دهه مدیریت بر ویرانه‌ای به نام قوه قضاییه؟

۴- فرض کنیم هم خلاف شرعی رخ داده، هم روشی جز نامه‌ی سرگشاده ممکن نیست و هم شخصی مناسب‌تر از شیخ محمد یزدی در این مملکت وجود نداشته است. در این صورت ادبیات نامه باید به گونه‌ای باشد که کوچکترین احتمال تأثیر در مرتکب منکر بدهیم یا برعکس جمع کثیری از خوانندگان را نیز با آیت الله شبیری همراه سازد؟

۵- آیا ارتباطی بین «تکرار نشودِ» این نامه و «تکرار می‌کنمِ» سید محمد خاتمی که منجر به بیرون ماندن شیخ یزدی از مجلس خبرگان شد وجود دارد؟

۶- آیا کسانی چون شیخ محمد یزدی که این چنین در برابر حرمت و جایگاه مرجعیت شیعه «باد می‌کارند» چیزی جز «طوفان» برداشت خواهند کرد؟ طوفانی که می‌تواند چپ و راست، جامعی و مجمعی، اصلاح طلب و اصولگرا، خودی و غیرخودی را یکجا با خود ببرد.

پی نوشت: هنوز امیدوارم نامه‌ی مذکور توسط دفتر آیت الله یزدی تکذیب گردد.

انتهای پیام