چند نکته درباره‌ی حمله به کنسولگری چین در کراچی
علی قلی‌زاده در توییتر نوشت:
“چند نکته درمورد حمله به کنسولگری چین در کراچی وحمله به بازار شیعیان در کلیا از منطقه اورکزی پاکستان.
پاکستان برای چین اهمیت استراتژیک و برای شی جین‌پینگ اهمیت سیاسی دارد. حملات امروز به طرح «یک کمربند،یک جاده» چین بود.
ارتش آزادیبخش بلوچستان(BLA) مسئولیت دستکم یکی از حملات جمعه را پذیرفت. عمران خان نخست وزیر پاکستان: «حملات از «خارج» و برای ناامن کردن کشور و ضربه به طرح کریدور اقتصادی چین – پاکستان CPEC طراحی شده.» اشاره به عربستان بعنوان حامی گروههای جهادی و تجزیه‌طلب در بلوچستان و اورکزی.
پاکستان در قلب طرح استراتژیکOBOR و بندر گوادر کانون سرمایه‌گذاری ۶۲ میلیارد دلاری چین در ایالت بلوچستان واقع شده. این بندر نقطه اتصال راههایی زمینی و دریایی در OBOR است. طرحی که بدنبال کاهش وابستگی چین به مسیر دریای چین جنوبی و تنگه مالاکا است که درکنترل نیروهای آمریکا است.
اهمیت کریدور اقتصادی چین-پاکستانCPEC و گوادر، در تامین امنیت انرژی چین با ایجاد تنوع در مسیر های انتقال انرژی‌ست. این آلترنیتیو برای تنگه مالاکا بویژه وقتی اهمیت پیدا میکند که با طرح ایران- هند- روسیه برای کریدور شمال جنوبINSTC بعنوان آلترنیتیو کانال سوئز همزمان و همراه شده.
همچنین گوادر اهمیت نمادین برای بلندپروازی های شی در تبدیل چین به ابرقدرت سیاسی – اقتصادی و اهمیت استراتژیک برای ترانزیت کالا از مسیر ارومچی-کاشغر (جاده قراقروم) به آبهای آزاد دارد. حمله امروز بیسابقه در شش دهه اخیر وبرای ناامن‌کردن این مسیر استراتژیک و پیامی سیاسی به چین بود.
از طرفی محبوبیت و وجهه سیاسی عمران خان رهبر جریان سوم پاکستان که از حمایت طبقه متوسط برخوردار است و برخلاف نواز شریف بر گسترش روابط با ایران تاکید دارد، هدف دیگر این حمله بود. گرایش او به ایران در حدی است که برخی پیروزی او در انتخابات را پیروزی ایران در منطقه تعبیر کردند.
حمله تروریستی به بازار شیعیان درشهر کلیا منطقه اورکزی که تاکنون به کشته شدن ۳۱ نفر منجر شده همزمان با حمله به کنسولگری چین، تلاش برای کشاندن درگیریهای فرقه‌ای به پاکستان، تحریک ایران، واکنش عربستان بعنوان حامی گروههای جهادی به شکست در انتخابات و درواقع دامی برای ایران است.
و کلام آخر اینکه نتیجه احتمالی این حملات در میان مدت: – تضعیف نسبی جایگاه سیاسی عمران خان – تسریع در حضور امنیتی-نظامی چین در منطقه – و احتمالا گسترش همکاری‌های چین-پاکستان-ایران با محوریت طرحهای گوادر، چابهار، کریدور اقتصادی CPEC و کریدور شمال-جنوب خواهد بود.”
انتهای پیام
