فقر و فساد در یک کشور از کجا پمپاژ میشود؟
حجتالاسلام هادی سروش در یادداشتی تلگرامی با عنوان “فقر و فساد در یک کشور ازکجا پمپاژ میشود؟” نوشت:
“آیا مشکلات اقتصادی مردم را باید فقط از چشم فقط دستگاه اجرائی دید؟
آیا میتواند فساد و فقر و مشکلات در جائی دیگر که فکرش را نمیکنیم ، ریشه داشته باشد ؟
امام علی (ع) ، در نامه ۵۳ نهج البلاغه که به مالک اشتر است ؛ در تحلیل زیبایی ، ریشه فقر و فساد سرتاسری یک جامعه را مشخص نموده و آدرس انواع فسادهای سیاسی و اقتصادی و اخلاقی را به “مسئولین ناباب” داده است .
شاگرد مکتبش ؛ امام خمینی هم ، باورش را که از نهج البلاغه گرفته ، در مورد یکی ازنهادهای بالادستی یعنی؛ “حوزه علمیه” اینگونه ظاهر نمود :
《اگر – خدای نخواسته – در حوزه علیمه فسادی به وجود آید -ولو در دراز مدت – درسرتاسرایران آن فسادپیدا میشود.》
جمله مورد نظر این مقاله از حضرت علی این جمله است :
« … وانما یوتی خراب الارض من اعواز وانمایعوز اهلها لاشراف انفس الولاة علی الجمع و سوء ظنهم بالبقاء و قلة انتفاعهم بالعبر».
توضیح وتبیین اش در سه بخش است:
اول ؛ فساد اقتصادی
اولین عامل فقر وفساد و پلشتی در جامعه از دیدگاه امیرالمومنین ؛ فساد اقتصادی در رجال حاکمیت است.
میفرماید :
《 لاشراف انفس الولاة علی الجمع… – روح و روان حاکمان و دولتمردان بر کسب و ذخیره و استفاده از امکانات مالی ، قرار گیرد!》
در اینکه فساد اقتصادی در میان بالائی ها ریشه درخت حکومت را به تمام معنا نابود میکند ، در شرق و غرب عالَم ،کسی تردید ندارد.
فساد اقتصادی ؛ فقط این نیست که از امکانات عمومی ، فردی برای زندگی خود بهره گیرد.
بلکه فساد اقتصادی این است که با عنوان اینکه “من از مقامات بالاتر اختیار دارم ” ، از بیت المال به مواردی که صلاح شخصی میداند ، پرداخت کند.
و یا با توجیه اینکه همه آنچه گرفته ام بعنوان وام بوده و استرداد میشود ، دست در پول کشور کند.
امام علی (ع) ؛ دادن گردنبدی برای استفاده یک روز دخترش ، یعنی فقط روز عید قربان ، فساد اقتصادی تعریف میکند و تهدید به “قطع ید” میکند!
امام علی با این غضب مقدسش و حرکت درخشانش ؛ خط بطلان بر خویشاوندسالاری برای همیشه کشید.
خوب ؛
اگر چنین است بفرمایید :
املاک نجومی و حقوق نجومی و وام نجومی و کمک نجومی به ، به اصطلاح خیریه ی همسو و… نامش چیست ؟!
فساد در ؛ کوه خواری ، دریا خواری ، بیابان خواری ، جنگل خواری ، معدن خواری ، هوا وفضا خواری ، و… که مربوط به عموم شهروندان کشور است ، چگونه فسادی است ؟
اگر این حق عمومی ، به عده ای خاص سپرده شود، چه نام دارد ؟
پس واژه “اختلاس” برای کجاست؟!
اجازه دهید دیگر از “رشوه و اخاذی ” چیزی مطرح نکنیم !
دوم ؛ فساد سیاسی و تبعات آن
فساد سیاسی خلاصه نمیشود در ؛ دیکتاتوریت و چکمه بر گلوی آزادی خواهان و نقّادان ، نهادن .
بلکه از دیدگاه امام علی (ع) ؛ برنامه ریزی در راستایِ “ماندن در قدرت” ، فساد سیاسی یک مسئول ، در حاکمیت است .
امام میفرماید ؛ 《سوء ظنهم بالبقاء… – ترس برآنان چیره میشودکه نکنددرآینده درقدرت نمانند!》(این واهمه به برنامه ریزی برای ماندن وادارشان میکند).
امروزه در سیستم های سیاسی دنیا ؛ برای بقاء یک شخص یا یک تفکر و یا یک جناح ، از قوای مختلف کمک میگیرند ؛
مقننه ، قوانین حذفی رقیب را میگذراند !
و در قضائیه ، اگر حکم انفصال از خدمت ندهد ، براساس گزارشات نهادهای امنیتی ، برای فرد و یا افراد پرونده سازی میشود !
واقعا چرا ؟؟
چون میخواهند ” درقدرت بمانند” !
نتیجه این پروژه از دیدگاه امام علی (ع) ؛ تباهی جامعه و فساد اقتصادی میشود.
سوم ؛ فساد اخلاقی
فساد اخلاقی که از ناپاکی در دامن شروع میشود تا انواع بی تعهدی ها ، دروغ ها ، بد دهنی ها ، اهانت ها ، حق و باطل کردن ها خصوصا در سیاست های جناحی و باندی و نیز استفاده ابزاری از مفاهیم دینی و دوگانگی های رفتاری و نفاق و پرونده سازی ها و تخریب ها چهرها و …جملگی ؛ فساد و آلودگی اخلاقی است .
امیرالمومنین در ادامه چنین فرمودند : 《..قلة انتفاعهم بالعبر.. – فساد آنجاست که حاکمان و مسئولان چنان غرق دنیای خود شوند که دیگر اخلاق برای شان، بی معنا شود..》
وقتی دنیا خواهی وقدرت طلبی در سطوح بالای یک کشوردیده شود ،آنگاه نبایدانتظار داشت که دختروپسر جوان ، درخیابان وپارک به شئون اخلاقی احترام گذارد.
فساد اخلاقی ،حتی به رقیق ترین شکل آن که بی ادبی درتریبون های رسمی باشد ،به مثابه آب آلوده ای است که در لوله کشی یک شهر جریان پیدا کندو همگان از آن استفاده کنند ،آیا کسی در شهر ،سالم باقی میماند؟
به قول قرآن؛درجاست که فسادهمه دریاوصحراراخواهدگرفت؛ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ(روم۴۱).
اگرواقعادنبال ریشه ی فسادهایی مانند آلوده دامنی،برهنگی،عرق و ورق،کم فروشی و…هستیم،آدرس درست را امام علی داد.”
انتهای پیام