انتشار نامه‌ی مرحوم پرویز کلانتری به آیدین آغداشلو
افشین پرورش، ضمن انتشار یادداشتی درباره‌ی آیدین آغداشلو، نامه‌ای منتسب به پرویز کلانتری خطاب به آغداشلو را نیز در صفحه‌های مجازی خود منتشر کرد؛ متن یادداشت افشین پرورش به همراه تصاویر نامه‌ی پرویز کلانتری به آیدین آغداشلو در ادامه می‌آید:
خبر دادند که یکی از خانم‌هایی که بخشی از ایمیل‌های پورنوگرافیک منتشره از #آیدین_آغداشلو خطاب به او بوده، از من شکایتی قضایی خواهد کرد. از قرار معلوم، فرد شاکی در ازای دریافت تسهیلاتی از آغداشلو -از جمله اخذ اقامت کشور کانادا- قرار است مرا به اتهام نشر مکاتبات شخصی(ایمیل‌های پورنوگرافیک)به دادگاه فرا بخواند. ادعایی عجیب و کذب که خود نقیض ادعاهای پیشین این مدرس نقاشی و اطرافیانش مبنی بر جعلی بودن آن ایمیلهاست.
در هرصورت همانطور که بارها تاکید کرده ام انتشار ایمیلها کار من نبوده اما بر حقیقی بودن تک تک آنها صحه می گذارم و البته که شخصا مسئولیت تمام مطالب منتشره در صفحات مجازی خود را هم می پذیرم و آماده ی پاسخگویی در دادگاههای داخل و خارج از کشور هستم. قطعا بسیار خوشحال خواهم شد اگر هر یک از پرونده های مطروحه به دادگاه کشیده شود و روند قضایی رسیدگی به تک تک آنها به درستی انجام گردد.
در ضمن جای بسی خوشحالی است که آقای آغداشلو پس از سه سال تهدید و تطمیع و اعمال فشار بر من و دوستان و اطرافیانم، دست از رفتارهای غیرقانونی کشیده و حالا دست به دامان کسی شده تا از طریق او، مرا به دادگاه کشاند. با اشتیاق و با دست پر، چشم انتظار برگزاری دادگاه مذکور خواهم ماند. شاید این بهترین فرصتی باشد که در آن بتوان اسناد و مدارک مربوط به پرونده ی استثمارجنسی جناب نقاش را در دادگاههای امریکا مطرح کرد و به جریان انداخت.
لازم به ذکر است که کماکان منتظر انتشار گزارش گروه تحقیق و تفحص سازمان بازرسی کل کشور از موزه ی رضا عباسی هستم. گزارشی که بر جعلی و بی ارزش بودن اکثر آثار این موزه تاکید دارد و بر همین اساس، شخص آغداشلو باید بعنوان یکی از متهمان اصلی حیف و میل و تاراج آثار موزه به دادگاه فراخوانده شود.
اما حالا که صحبت به نامه های خصوصی کشید تصور می کنم فرصت خوبی باشد برای رونمایی از یک دردنامه از مرحوم پرویز کلانتری که در دوازدهم مهرماه ۱۳۷۹ خطاب به آغداشلو نوشته شده و برای اولین بار است که پس ازهجده سال از زمان نوشتن آن توسط مرحوم‌کلانتری، در دسترس عموم قرار می گیرد.
این نامه ی سه صفحه ای، اگرچه در نگاه اول نامه ای شخصی می نماید اما پرویز کلانتری به نکات و رویدادهایی در آن اشاره کرده که بی شک پیگیری هریک از آنها می تواند از رازهای مهم تاریخ هنر معاصر ایران پرده بردارد.
انتهای پیام
