ظفرقندی: کربلای چهار تنها عملیاتی بود که تیم پزشکی از درمان مجروحان عقب افتاد

محمدرضا ظفرقندی،  فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: کربلای چهار تنها عملیاتی بود که تیم پزشکی از صحنه و درمان مجروحان عقب افتاد، چون تیم اضطراری را دیر به صحنه بردند و وقتی هم رسیدند عملیات شروع شده بود و باید بیمارستان را تجهیز می کردیم.

به گزارش ایسنا، محمدرضا ظفر قندی در بیست و ششمین مجمع عمومی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران با گرامی داشت یاد شهدای عملیات کربلای ۴ اظهار کرد: این سخت ترین عملیاتی بود که تیم پزشکی اضطراری با آن مواجه شد و تنها عملیاتی بود که تیم پزشکی از صحنه و درمان مجروحان عقب افتاد، چون تیم اضطراری را دیر به صحنه بردند و وقتی هم رسیدند عملیات شروع شده بود و باید بیمارستان را تجهیز می کردیم.

وی ادامه داد: مجروحان این عملیات عمدتا غواصانی بودند که سرتا پا آغشته به گل و با لباس غواصی باید آنها را درمان می کردیم. در آن عملیات مجروحان را براساس جراحت اولویت بندی می کردیم که این تصمیم بسیار سخت و علمی  بود و آنهایی که شانس کمتری برای زنده ماندن داشتند بیرون می ماندند.

دبیر کل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران افزود: عملیات کربلای چهار تنها عملیاتی بود که هم گریه و هم درمان می کردیم. در عملیات کربلای ۵ با آنکه شمار مجروحان بیشتر از کربلای ۴ بود اما آمادگی داشتیم و تیم های اضطراری بیش از پنج شبانه روز نخوابیدند و سرپا بودند.

وی با اشاره به نزدیک شدن به ایام رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: سوم خردادماه سال ۸۹ به همراه دوستان خدمت وی رسیدیم و خواستیم در جلسه ای که در سالروز آزادسازی خرمشهر برگزار کردیم حضور یابد، مرحوم هاشمی در آن شرایط سخت پذیرفت و گفت دلیل آنکه می آیم این است که به عنوان فرمانده جنگ به جامعه و گروه های پزشکی احساس بدهکاری می کنم، قصد داشتم در نخستین فرصت از آنها سپاسگزاری کنم.

دبیرکل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران ادامه داد: اساسا هدف از تاسیس این انجمن، ادامه این راه ها بود. هدف از تشکیل این انجمن حفظ آرمان ها، اهداف و ارزش های شهدا و نیز مبارزه با شواهدی از تغییر مسیر پس از رحلت امام (ره) است. هدف حفظ استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی و رشد و تعالی و پیشرفت و توسعه همه جانبه، رفاه و آسایش و سربلندی ایران و اجرای بدون تنازل قانون اساسی و راه امام راحل و به رسمیت شناخته شدن حق حاکمیت مردم است.

ظفرقندی افزود: قرار بود پس از رهایی از استبداد و انحصار طلبی، آزادی گفت‌وگو، احزاب و اجتماعات و مطبوعات مستقر شود اما امروز پس از گذشت ۴۰ سال از این اهداف و آرمانها فاصله گرفته ایم.

وی سپس ادامه داد: در بسیاری از صحنه ها نفاق، ریا، رانت خواری، بداخلاقی و خرافات سکه رایج است و دروغ در ابعاد وسیع، سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را به محاق برده است. مجموعه این رفتارها باعث آسیب های جبران ناپذیری بر سرمایه و روحیه اجتماعی و نگاه جوانان به آینده و خروج تاسف بار این سرمایه های عظیم از کشور شده است.

ظفرقندی همچنین خاطرنشان کرد: در این چهارچوب، مسیر اصلاحات به عنوان روزنه امید به آینده که از معبر انتخابات گوناگون می گذرد همچنان تنگ و غیرقابل عبور شده است که بزرگان و دلسوزان اصلاح طلب را در دوراهی ادامه راه داوطلبی انتخابات یا انتخاب مسیرهای مدنی قرار داده است.

وی افزود: شرایط حاضر کشور در زمینه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آن چنان سخت شده که بدون اصلاح ساختارهای غلط که گریبانگیر نظام شده است و همچنین ادامه حضور غیرقانونی نهادهای موازی و دولت پنهان و غیرپاسخگو در تمام عرصه ها چشم انداز روشنی برای کسی متصور نیست.

دبیر کل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران گفت: به عنوان فردی دانشگاهی، پس از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، فلسفه تحدید گفتمان سازی مستقل وزارتخانه ها و دانشگاه ها را نمی دانم. هرز رفتن بودجه های فرهنگی و مسیرهای متکثر و غیرشفاف و نپرداختن به مشکلات اصلی مردم و نهادهای اقتصادی رانتی و تصمیم سازی سیاسی خارج از دولت و … مانع استقرار قانونمندی و رفتار مدنی و قابل پیش‌بینی در کشور شده است.

وی ادامه داد: امروز اردوگاه اصلاح طلبی و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در پی یافتن پاسخ صحیح و درخور این پرسش هستند که چه باید کرد؟ مهم این است که پاسخ روشنی برای نسل جوان، فرزندان و دانشجویان و همه دلسوزان ارائه شود. یقینا تبلیغ یأس، ایستایی، بی تحرکی و منفی بافی به ویژه در فضای مجازی درمان درد امروز ما نخواهد بود.

طفرقندی تصریح کرد: اساسا هدف اصلی انحصارگران، تخریب امید و زمین گیر کردن کنشگران اجتماعی و سیاسی است لذا نخستین وظیفه روشنفکران، احزاب و طبیبان ایران تقویت امید اجتماعی و ارائه راهکارهای مناسب برای خروج از این بن بست های سیاسی و اجتماعی است.

انتهای پیام