آیا چینی‌های مسلمان، مسلمان نیستند؟!

حجت الاسلام مجتبی لطفی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «آیا چینی‌های مسلمان، مسلمان نیستند؟!» نوشت:

به این چند سطر خبر توجه کنید:

بازداشتگاه هوتان، یکی از بازداشتگاه‌های در حال گسترش در منطق شین چیانگ چین است که در آن حدود یک‌میلیون مسلمان بازداشت شده‌اند و مجبورند دین و زبان خود را تعییر دهند و تحت آموزش‌های سیاسی باشند. آنها مجبور به کار می‌شوند و هیچ پولی دریافت نمی‌کنند و با آنها مانند یک برده برخورد می‌شود.

در شهر کاشغر واقع در منطقه مسلمان‌نشین سین‌کیانگ، یکی از کارمندان، دو زن را در خیابان متوقف می‌کند و کارت ملی آنها را برای ثبت اسم‌شان درخواست می‌کند. تنها گناه این دو زن، داشتن حجاب است.

محدودیت‌های جدید شامل ممنوعیت برگزاری عقد عروسی مذهبی و استفاده از عنوان «حلال» برای اغذیه است.

چین هرگونه تبلیغ آزادانه و غیرقانونی دین را در فضای مجازی سرکوب می‌کند. همچنین تبلیغ مذهبی آنها خارج از طرح و زمینه اینترنتی مشخص شده خود، ممنوع است. نیروهای امنیتی دائما موبایل افراد در مناطق با اکثریت مسلمان را بازرسی می‌کنند و هرکس داده‌های مذهبی داشته باشد که به تأیید حکومت نرسیده مجازات می‌شود.

گذاشتن اسامی اسلامی بر روی نوزادان، پوشیدن برخی لباس‌های مذهبی و ریش بلند نیز ممنوع است.

دولت تدابیر سختی علیه دانش آموزان و دانشجویان  ماه مبارک رمضان به کار گرفته و علیه آنان تجسس می کند تا روزه نگیرند. تمام مدارس منطقه «تکسی» توافق نامه ای امضا کردند که در اثر آن حق روزه گرفتن از تمام کارمندان آن ها سلب شد.

نیروهای امنیتی به درون خانه‌های مسلمانان وارد و به آنان میوه و نوشیدنی می‌دهند و آنان را مجبور می‌کنند که این مواد را در حضور مسوولین مصرف کنند و هر کس از چنین دستوری سرپیچی کند به جرم غیرقانونی روزه گرفتن متهم خواهد شد.

✍️گزارش‌های فوق نه از زبان خبرنگاران مسلمان بلکه توسط خبرگزاری‌های غربی مانند: اکسپرس، آسوشیتدپرس، رویترز، گاردین، و همچنین سازمان حقوقی آمریکایی خانه آزادی «فریدوم هاوس» منتشر شده است!

بر اساس آمار، از جمعیت یک میلیارد و 300 میلیون نفری چین، 39 میلیون نفر مسلمانند که 3 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد که شامل 36 میلیون نفر سنی مذهب و بیش از سه میلیون شیعه‌مذهب است. حدود 9 میلیون مسلمان ایگور در منطقه شین کیانگ زندگی می‌کنند که از نظر دینی و فرهنگی دارای محدودیت‌های زیادی هستند، با وجود آن که این منطقه نفت خیز است اما از نظر اقتصادی بسیار عقب مانده است.

بر اساس اصل 152 قانون اساسی و مشی جمهوری اسلامی دفاع از حقوق همه مسلمانان جهان استوار است. حمایت‌های معنوی و مادی دست دل بازانه در حمایت از مسلمانانی که در برخی کشورهای غربی و خاورمیانه مورد ظلم قرار می‌گیرند هماره وجود داشته است اما در یک تبعیض غیرقابل توجیه، کشورهای بلوک شرق چون چین و روسیه که گاه خشن ترین اقدامات ضد انسانی را علیه مسلمانان اعمال می‌کنند، به دلیل مصلحت اندیشی از اعتراض استثنا شده‌اند. با اینکه ظلم کشورهایی چون روسیه با پرونده ضد حقوق بشری در منطقه‌ی چچن و چین با اویغورها بر جمعیت مسلمان، کمتر از ظلمی نیست که در بالکان از سوی صرب‌ها، غزه از سوی اسرائیل، یمن و بحرین (از سوی برخی کشورهای با حکومت مسلمان)، بر مسلمین روا داشته شده است!

ریشه‌ی این دوگانگی در حمایت‌های معنوی و مادی  از سوی ج.ا.ا چیست؟! آیا مسلمانان چچن در روسیه و اویغور در چین، مسلمان نیستند؟! آیا دفاع از مسلمین در یک منطقه مطابق منافع و جای دیگر مخالف آن است؟! اگر در نگاه به حقوق بشر، منافع و سیاست دخیل است سرزنش دیگرانی که چنین روشی در سیاست خارجی خود دارند بی معنا نیست؟!

انتهای پیام