تحول تئاتر ایران در 40 سال پس از اتقلاب
سیدحسین رسولی در “ستاره‌ها” نوشت:
این روزها تئاتر ایران دستخوش پوست‌اندازی گسترده‌ای شده است. جوانان و پیشکسوتان هم حضور چشم‌گیری در سالن‌های تئاتری دارند. در این سال‌ها شاهد افزایش ۲۰ برابری اعتبارات تئاتر در چند سال گذشته در کنار رشد ۱۳ برابری تعداد سالن‌ها هستیم. این موارد نکات برجسته‌ای هستند که متاسفانه رسانه‌ها از بازتاب آنها غافل بوده‌اند. جالب است که در سال 1357 تنها ۸۰ سالن نمایشی در سراسر ایران فعال بودند اما در سال 1397 بیش از ۱۰۵۰ سالن نمایشی فعالیت می‌کنند.
رژیم پهلوی سانسور وحشتناکی در زمینه فرهنگی در دهه 1350 اعمال می‌کرد و با دولتی کردن بخش‌های گوناگون فرهنگی جلوی رشد و توسعه مردمی حوزه فرهنگ را گرفت؛ شرایط به گونه‌ای بود که تمام سالن‌های خصوصی تعطیل شدند و کنترل قدرتمندی هم روی مراکز فرهنگی اعمال شد. جالب است بدانید که این روزها تنها ۴۲ سالن نمایش خصوصی فقط در شهر تهران فعالیت می‌کنند. اگر یک منتقد تئاتر بخواهد هر شب یک نمایش تماشا کند نمی‌تواند تمام آثار را ببیند. گاهی اوقات در شهر تهران بیش از 100 عنوان نمایش روی صحنه می‌رود. توسعه مؤسسات آموزشی بخش خصوصی از صفر به ۲۰۲ رسیده است. در زمینه نشر کتاب و چاپ مقالات علمی هم رشد گسترده‌ای شکل گرفته است، مثلا ناشرانی مانند قطره، نمایش، بیدگل، سمت، مرکز، ققنوس و… کتاب‌های فراوانی در زمینه تئاتر منتشر کرده‌اند که تعداد آن اصلا قابل مقایسه با پیش از انقلاب اسلامی نیست. در ادامه به جدول آماری رشد و توسعه تئاتر توجه کنید.
انتهای پیام
