واکنش شرکت ملی نفتکش به ادعای “گروگان گرفته شدن سرنشینان سانچی”
در روزهای اخیر تماس‌های مشکوکی با چند خانواده شهدای حادثه نفتکش سانچی گرفته شده و در این تماس‌ها ادعا شده است که خدمه سانچی زنده بوده و گروگان گرفته شده‌اند. در این راستا، رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش ایسنا، علیرضا نوذری امینی در توضیح مساله تماس‌های مشکوک با گروهی از خانواده شهدای سانچی و ادعای زنده بودن و گروگان گرفته شدن خدمه کشتی گفت: اولاً هدف گروگانگیری چه چیزی می‌تواند باشد؟ دوم این‌که چرا بعد از گذشت یک سال از سانحه، هیچ خبر، نشانه و علائمی از گروگانگیران وجود ندارد و هیچ درخواستی عنوان نشده است؟ سوم این‌که مطابق بررسی‌های دقیق اطلاعات جعبه سیاه سانچی، جعبه سیاه کشتی کریستال و حتی جعبه‌های سیاه کشتی‌های اطراف سانحه و جست‌وجوی وسیع محل سانحه تا ابعاد وسیع هیچ نشانه‌ای از خروج خدمه کشتی وجود ندارد، پس چگونه ممکن است این خدمه به گروگان گرفته شده باشند؟ نکته چهارم این است که چرا اکثر خانواده‌ها که با موضوع شهادت عزیزانشان کنار آمده‌اند، این ادعاها را مطرح نمی‌کنند و هیچ تماسی با آن‌ها گرفته نمی‌شود و این موضوع فقط از سوی چند خانواده مطرح می‌شود؟
وی بررسی موضوعات گروگانگیری و ابعاد امنیتی و پلیسی این مساله را به ارائه نظرات کارشناسی مراجع ذی صلاح امنیتی و انتظامی موکول کرد و گفت: طبیعی است که با این حجم از شایعاتی که درباره سانحه سانچی به وجود آمده بود، پرداختن به موضوعاتی از قبیل گروگانگیری نیز باید با لحاظ کردن مسائل، ابعاد فنی و کارشناسی و استناد به شواهد موجود، سانحه بررسی شود و اظهارنظر در این باره با توجه به مستنداتی که از روزهای وقوع سانحه و هشت روز سوختن کشتی در دمای ۹۰۰ درجه‌ای وجود دارد، انجام شود.
رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش درباره برگزاری جلسات کارشناسی و توجیهی برای خانواده‌هایسانچی اظهار کرد: ما از روزهای اول سانحه تاکنون مرتباً جلسات کارشناسی و اطلاع‌رسانی در زمینه پاسخ به سوالات خانواده‌ها را در دستور کار داشته و داریم. اکثر خانوادها با توجه به توضیحات موجود و ارائه نتایج به دست آمده از تحقیقات، در این زمینه قانع شدند و فقط چند خانواده حاضر به پذیرش شهادت عزیزانشان نشدند.
نوذری اضافه کرد: آخرین جلسه‌ای که داشتیم، همین دو ماه پیش بود که در آن همه ارگان‌ها، نهادها، افراد، تیم‌ها، کارشناسان و مسئولین حاضر در سانحه سانچی و روزهای وقوع و غرق شدن سانچی را گرد هم آوردیم و نشست جامعی در این زمینه برگزار کردیم. ما برای این نشست، هیچ سقف زمانی قائل نشدیم و طی این جلسه ۱۰ ساعته به همه سوالات و ابهامات خانواده‌های محترم پاسخ گفته شد. در این جلسه صوت جعبه سیاه سانچی نیز به درخواست خود خانواده‌ها پخش شد. علی رغم دعوت گسترده و برگزاری این جلسه کارشناسی به صورت جامع، این چند خانواده که ادعای گروگان گرفته شدن خدمه سانچی را دارند، حاضر به حضور در این نشست و دریافت پاسخ سوالات و ابهامات خود نشدند.
رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش، درباره موضوع غواصی و تفحص پیکر شهدا نیز تصریح کرد: از همان ساعات اولیه وقوع این سانحه، به تمام شرکت‌های معتبر دنیا اعلام کردیم که هر شرکتی که می‌تواند بحث غواصی و تفحص را انجام دهد؛ ما بدون هیچ محدودیتی در هزینه با آن‌ها قرارداد خواهیم بست. با مجرب‌ترین تیم‌های داخلی و بین‌المللی قرارداد بستیم و کارشناسان سابق شرکت اسمیت، به‌عنوان بهترین شرکت امداد و نجات دریایی دنیا را به استخدام خود درآوردیم.
نوذری افزود: تیم‌های غواصی و عملیات زیر آبی بیش از ۵۰ روز در محل سانحه به انجام عملیات غواصی و ارسال ربات زیر آبی به منظور تصویربرداری از لاشه کشتی و بررسی ابعاد مختلف مربوط به انجام عملیات تفحص شهدا، برش زدن کشتی، ورود به کشتی و.. پرداختند.
وی تصریح کرد: در نامه مکتوبی که از سوی “هانس وان رویج” و “جیکوب هاگن دراپ” اعضای سابق تیم عملیات شرکت اسمیت به شرکت ملی نفتکش ارسال شده است، پس از بررسی همه جانبه و انجام مطالعات تخصصی اعلام شده است که امکان انجام عملیات تفحص و یا بالا کشیدن لاشه کشتی سانچی وجود ندارد.
نوذری در پایان تاکید کرد: تیم‌های مجرب کارشناسی داخلی و بین‌المللی به ما اعلام کردند که طبق بررسی کلیه تصاویر دریافتی و با لحاظ تمام شرایط و جوانب حادثه و مدت هشت روزی که سانچی در آتش با درجه حرارت بیش از ۹۰۰ درجه سانتیگراد سوخت و ذوب شدن آن بر اثر حرارت و فشار ناشی از غرق شدن، نمی‌توان به یافتن نشانه‌ای از پیکر شهدا امیدوار بود. به عبارت دیگر در شرایط فعلی این کشتی، احتمال موفقیت در یافتن نشانه‌ای پیکر شهدایسانچی غیرممکن است.
به گزارش روابط عمومی شرکت ملی نفتکش ایران، سانچی که متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران بوده و در پاناما به ثبت رسیده بود، حامل ۱۳۶ هزار تن میعانات گازی، به ارزش حدود ۶۰ میلیون دلار متعلق به شرکت ملی نفت ایران بود. این میعانات قرار بوده به شرکت هانوا توتال کره جنوبی تحویل داده شود. مبدا حرکت این نفتکش عسلویه بود و هم نفتکش و هم محموله توسط یک شرکت بیمه معتبر بیمه شده بودند. محموله این نفتکش نیز به صورت FOB (تحویل در بندر) به شرکت کره‌ای فروخته شده بود.
این نفتکش ١٦دی ماه سال گذشته در آب‌های چین با کشتی فله برچینی برخورد کرد که بر اثر این حادثه آتش گرفت و بعد از ٩ روز در دریا غرق شد. در این حادثه از ٣٢ خدمه سانچی تنها پیکر سه خدمه پیدا شد.
انتهای پیام
