“۱۰ نفر از معلمان را دار بزنید؛ تا حساب کار دست بقیه بیاید”

مهدی اسفندیار ، فعال رسانه‌ای حوزه درمان، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان “۱۰ نفر از معلمان را دار بزنید؛ تا حساب کار دست بقیه بیاید” نوشت:

جناب اقای روحانی؛ بنده معلم نیستم؛ بلکه فرزند یک فرهنگی هستم؛ برادر یک معلمم؛ برادرزاده ی یک معلم؛ پسردایی یک معلم و برادر شوهر یک معلم، داشتم به این فکر می کردم که با حقوق یک میلیون و اندی؛ تورم سیصد درصدی’ مدرسه های کپری و زاغه ای؛ دیوارهای ترک گرفته؛ با سنوات معوق مانده؛ با حق اضافه کاری های عقب افتاده با …. بازهم این معلمان سر کار می روند و دست از تعلیم فرزندان ما بر نمی دارند؛ این حقیر گمان می کنم هدف تعطیلی آموزش و پرورش است؛ اگر چنین باشد؛ ده نفر از معلمان را دار بزنید تا حساب کار دستشان بیاید.

اقای روحانی از وقتی جناب اقای نوبخت بر معاونتی بالاتر از صدارت نشست؛ روزگار معلمان روی خوش ندیده؛ چرا؟!

اقای روحانی مفهوم توسعه یکنواخت چیست؟! به راستی چرا با وجود تاکیدات سند چشم انداز به حوزه ی اموزش؛ با توجه به سیاست های کلان رهبری انقلاب؛ دولت شما اینچنین از حوزه ی اموزش مانده است؟!

اما ای برادر و همکار خبرنگار و نویسنده ی عزیز که انتشار ویدیوی تنبیه یک دانش اموز مایه ی روشنفکری و ادای تکلیف برای شما شده است؛ رنگ خجالت و شرم اگرچه از تنبیه بی ملاحظه ی کودکان پیداست؛ اما ریشه اش در فیش های حقوقی معلمانی پیداست؛ که بیشتر از انکه بشود به ان حقوق نام نهاد یک کمک هزینه است.

کاش نمایندگان مجلس در این روزهای بودجه درک کنند که یک میلیون نفر از ارزشمندترین ادم های این مملکت به جای تکریم ؛ تحریم شده اند.

انتهای پیام