تغییر موضع نمایندگان دربارهی لایحه ممنوعیت ماهواره پس از سخنرانی رهبری
غلامرضا انصاری میگوید: وقتی در دوره چهارم مجلس لایحه ممنوعیت ماهواره توسط آقای علی لاریجانی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیم مجلس شد، حدود صدنفر از نمایندگان مجلس آمدند و در برای سخنرانی به عنوان موافق این لایحه ثبت نام کردند. تعداد نماینده هایی که برای صحبت در مخالفت با این لایحه نام نویسی کردند بسیار کم بود. اما فردای روزی که مقام معظم رهبری علیه ماهواره سخنرانی کردند، بسیاری از این افراد از سخنرانی علیه این لایحه انصراف دادند وبه عنوان موافق ثبت نام کردند. فقط دو سه نفر همچنان مخالف این لایحه ماندند. من و مرادی نماینده چناران و یک نماینده دیگر که نامش خاطرم نیست.
ایرنا نوشت: انصاری، نماینده مردم مشهد و کلات در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی و رییس سازمان بهزیستی کشور در دولت اول خاتمی بوده و مدتی هم سفیر ایران در ترکمنستان بوده است. عضویت در شورای چهارم شهر تهران دیگر مسوولیت او بود. قائم مقامی حزب اتحاد ملت ایران نیز مهمترین فعالیت سیاسی غیردولتی انصاری است.
ایرنا: چه شد که به فکر نامزدی در انتخابات مجلس افتادید؟
انصاری: جمله ای از امام در ذهنم مانده بود. ایشان سال 42 گفته بود یاران من در گهواره ها هستند.
من به جد اعتقاد داشتم که نسل جوان می تواند کاری کارستان انجام دهد. در مجلس سوم من هنوز یک دانشجوی یک لاقبا بودم. مشهد هم یکی از کانون های اصلی سیاسی کشور بود و همچنان هست.
وقتی برای مجلس سوم از مشهد نامزد شدم رقبایم آقایان سیدمحمد خامنه ای و هادی خامنه ای برادران رییس جمهور وقت بودند. هر دو سابقه مبارزاتی و زندان قبل از انقلاب داشتند. آقای فردوسی پور سخنگوی امام در نجف و سیدمهدی طباطبایی که استاد اخلاق بود و پارسال مرحوم شد هم دو رقیب دیگرم بودند. این چهار نفر در فهرست نامزدهای حزب جمهوری اسلامی بودند.
من هم با این که پولی نداشتم و آشنایانم می گفتند تو در برابر این یل های سیاسی چه طور می توانی عرض اندام کنی نامزد شدم.
معتقد بودم اگر ما جوانان بخواهیم شدنی است. آن سال ها نیروهای چپ و منافقین از صحنه خارج شده بودند و دعوا بین چپ و راست طرفدار امام بود. ذهنیت مردم این بود که ما به هر کسی رای دهیم فرقی نمی کند چون در نهایت لیست مورد توافق جریان راست که مورد تایید آیت الله واعظ طبسی باشد از صندوق بیرون خواهد آمد.
آن زمان دوره تبلیغات نامزدها بیش از یک ماه بود. ما در هفته آخر توانستیم به یک ائتلاف چهارنفره برسیم. آقایان هادی خامنه ای، طه عبدخدایی که برادر کوچک آقای عبدخدایی دبیرجمعیت فداییان اسلام است جز این فهرست قرار گرفتند. طرف مقابل هم آقایان سیدمحمدخامنه ای، فردوسی پور، طباطبایی و بنی هاشم بودند. البته من رای نیاوردم.
ایرنا: تا اینکه در انتخابات مجلس چهارم بالاخره به پارلمان راه یافتید؟
انصاری: بله. انتخابات مجلس چهارم نقطه اوج درگیری بین دو جناح چپ خط امامی با راست سنتی بود. برای اولین بار نظارت استصوابی اجرا شد. قلع و قمع خیلی جدی بود. در مشهد همه نیروهای شاخص چپ را رد صلاحیت کردند. حتی صلاحیت سیدهادی خامنه ای را هم رد کردند. البته ایشان اعتراض کرد و در فاصله کمی به انتخابات تایید صلاحیت شد. اما تعدادمحدودی نیروهای خط امام تایید شدند که من هم جزو آنها بودم.که درحد تنظیم لیست پنج نفره مشهد نبود.
ایرنا: دلیل رد صلاحیت ها چی بود؟
انصاری: همان دلایلی که الان می آورند. هنوز که هنوز است شورای نگهبان جواب نداده که آن افراد چرا در انتخابات مجلس چهارم رد صلاحیت شدند.
در آن انتخابات ازجناح راست در مشهد آقایان فردوسی پور و طباطبایی و سیدمحمدخامنه ای نامزد شده بودند. بنی هاشم و عبدخدایی و من هم از این طرف تایید شده بودیم. آقای دکتر فتاحی و خانم علوی هم که نیروهای مستقل بودند ولی گرایششان بیشتر به سمت خط امامی ها بود هم تایید شده بودند.
باز دوستان به من گفتند با کدام پول و پشتوانه می خواهی برای خودت تبلیغ کنی؟
پاسخ دادم در مجلس سوم هم یک ریال خرج تبلیغات نکردم و دانشجویان و هیات مذهبی برایم تبلیغ کردند.
گفتند: آن موقع فرق می کرد. این دوره داری آب در هاون می کوبی!
فضا بسیار ناامید کننده بود. بحث تحریم انتخابات به طور جدی از سوی خط امامی ها مطرح بود. دوستان گفتند لااقل به خاطر تحریم شرکت نکن.
من گفتم ما اصل نظام را قبول داریم و باید نشان دهیم که صحنه را خالی نمی کنیم. اگر واقعا خط امامیم از رد صلاحیت و زندان نباید بترسیم و نامزد شویم. حال که تایید شده ام دیگر چرا میدان را خالی کنم؟
انتخابات برگزار شد و من و خانم علوی و آقای فتاحی از نیروهای متمایل به خط امام و آقای بنی هاشم و عبدخدایی از آن سو رای آوردند. یعنی اگر چه جریان ما را رد صلاحیت گسترده کرده بودند ولی باز هم هیچ کدام از چهره های اصلی فهرستشان رای نیاوردند. آقای فتاحی از شاگردان مقام معظم رهبری بود و خانم علوی هم فرزند صاحب همان دبیرستان علوی معروف بود.
هسته اولیه خط امامی های مجلس چهارم حدود 12 نفر بود. من و آقایان الیاس حضرتی، قمی نماینده ورامین که الان هم نماینده مجلس است و آقای مهندس غریبانی و چند نفر دیگر. البته خیلی های دیگر از نمایندگان هم گرایش خط امامی داشتند، اما جرات نمی کردند مواضعشان را اعلام کنند.
اما هسته اول که شکل گرفت به مرور جرات بقیه هم بیشتر شد. طولی نکشید که هسته دوم خط امامی های مجلس به وجود آمد که حدود 40 نماینده داشت. تعداد هسته سوم به 60 نفر رسید و هسته های چهارم و پنجم به 150 نماینده رسید. یعنی با کار تشکیلاتی و حساب شده خود در مجلسی که اکثریت آن دست راست ها بود و قرار بود آقای ناطق نوری حرف اول را در آن بزند و بسترهای لازم برای نامزدی خود در انتخابات 76 را بچیند ریاست دو کمیسیون اجتماعی و بهداشت را گرفتیم. سال دوم آقای حسین هاشمیان را نایب رییس دوم مجلس کردیم.
خود آقای هاشمیان هم باورش نمی شد با آن برخوردها و چوب لای چرخ گذاشتن های جناح راست چنین موفقیتی به دست آورد.
ایرنا: میانه تان با دولت هاشمی چطور بود؟
انصاری: وقتی دولت دوم ایشان در سال 1372 شکل گرفت جریان راست می خواست چند تن از وزرای کلیدی آقای هاشمی را بزند از جمله آقای عبدالله نوری وزیر کشور و مصطفی معین وزیر آموزش عالی. ما نزد آقای هاشمی رفتیم و گفتیم شما این دو وزیر را به مجلس معرفی کن ما رایشان را تضمین می کنیم. حتی فهرست اسامی نماینده هایی را که قول داده بودند به نوری و معین رای دهند را هم نشانش دادیم. اما گویی آقای هاشمی مجبور شده بود از معرفی این دو وزیر کابینه قبلش خودداری کند. در نهایت هم آقایان بشارتی و گلپایگانی را به عنوان وزیر کشور و بهداشت به مجلس معرفی کرد.
در دوره چهارم مجلس برای نخستین بار یک جریان مستقل در مجلس حول آقای حسن روحانی شکل گرفت. حواریون ایشان آن موقع دور ایشان جمع شدند. آقایان نوبخت و هاشمی میانه و رحمانی فضلی و … .
آقای روحانی دبیرشورای عالی امنیت ملی بود و جلساتش را در همان شورا با این افراد تشکیل می داد. بعد از کنار گذاشته شدن آقای موسوی خویینی ها از ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری آقای روحانی تصدی این مرکز را در اختیار گرفت و این افراد با او به این مرکز رفتند.
ایرنا: یعنی مواضع آقای روحانی در مجلس چهارم مستقل بود؟ میانه اش با دولت هاشمی چطور بود؟
انصاری: خیر. ایشان جز نیروهای اصلی راست بود ولی پشت پرده داشت سازمانی را دور خود شکل می داد. ایشان از کاندیداهای اصلی جناح راست بود اما ذات مستقل خود را خیلی کمرنگ داشت بروز می داد.
روحانی در حمایت از هاشمی هم زیاد مواضع خود را علنی نمی کرد. البته شاید تحرکاتی پشت پرده به نفع ایشان داشت.
در واقع هسته اصلی مدافعان اصلاحات و خاتمی در مجلس چهارم شکل گرفت. ائتلاف ما در مجلس و از بیرون مجلس هم اشخاصی چون بهزادنبوی، ابراهیم اصغرزاده، نجفقلی حبیبی، مصطفی تاجزاده و … بودند. ما جلسات بسیار فشرده ای را به صورت هفتگی و حتی هفته ای دو یا سه بار با طیف نیروهای خط امام بیرون مجلس برگزار می کردیم. نمایندگان دفتر تحکیم وحدت هم می آمدند. جمع بندی دوستان این بود که آقای میرحسین موسوی نامزد شود اما من نظرم بر این بود که یک چهره فرهنگی مثل خاتمی می تواند موثرتر باشد.
حتی برای آقای موسوی همایش بزرگی هم توسط آذربایجانی ها و خانه کارگر برگزار کردند. اما همان صحبتی که به تازگی آقای تاجزاده مطرح کرد رخ داد. یعنی از بیت مقام معظم رهبری با آقای موسوی تماس گرفته بودند و گفته بودند به مصلحت نیست ایشان نامزد شوند. بعد از این نامزدی آقای خاتمی جدی شد.
آن موقع جریان کارگزاران سازندگی که در مجلس پنجم شکل گرفته بود دنبال نامزدی حسن حبیبی بود. آقای هاشمی رفسنجانی معتقد بود جریان خط امام دوسه میلیون رای بیشتر ندارد. دوستان خط امامی ما هم بر این باور بودند که اولا خاتمی رای کافی ندارد، ثانیا رقابت ایشان با ناطق نوری که زمین و زمان در اختیارش هست، آب در هاون کوبیدن است.ولی ورود جدی نیروهای خط امام وجوانان،روشنفکران واقشارتأثیرگذارورأی هوشمندانه مردم معادلات رابهم زد.
ایرنا: یکی از لوایح مهم مجلس چهارم لایحه ممنوعیت استفاده از ماهواره بود ، در مجلس چه رخ داد؟
انصاری: وقتی این لایحه توسط آقای علی لاریجانی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیم مجلس شد، حدود صدنفر از نمایندگان مجلس آمدند و در برای سخنرانی به عنوان موافق این لایحه ثبت نام کردند. تعداد نماینده هایی که برای صحبت در مخالفت با این لایحه نام نویسی کردند بسیار کم بود.
اما فردای روزی که مقام معظم رهبری علیه ماهواره سخنرانی کردند، بسیاری از این افراد از سخنرانی علیه این لایحه انصراف دادند وبه عنوان موافق ثبت نام کردند.
فقط دو سه نفر همچنان مخالف این لایحه ماندند. من و مرادی نماینده چناران و یک نماینده دیگر که نامش خاطرم نیست.
صندلی من و محمد جواد لاریجانی کنار هم بود. روز قبل ایشان جزو مخالفان این لایحه ثبت نام کرده بود. فردای فرمایش مقام معظم رهبری ایشان رفت و جزو موافقان این لایحه نامش را نوشت و سخنرانی غرایی هم کرد.
اما من رفتم و در مخالفت با این لایحه سخنرانی کردم و گفتم با تکنولوژی باید برخورد علمی کرد. مثال ویدئو را زدم که سال ها ممنوع بود اما در خانه تمام ایرانی ها موجود بود و سرانجام وزارت ارشاد خود آقای لاریجانی ممنوعیت آن را برداشت. گفتم در مالزی ماهاتیر محمد آمده 50 ، 60 کانال ماهواره ای را مجاز دانسته است و با چند دقیقه تاخیر و پس از حذف محتوای مستهجن آنها آنها را پخش می کند. ماهواره نباید ممنوع شود، بلکه استفاده از آن باید کانالیزه و محدود باشد.
بعد از نطقم آمدم نشستم.
جوادلاریجانی به من گفت: متاسفم برایت که عقل نداری؟
گفتم: چطور؟
گفت:این چه صحبتی بود کردی؟!
گفتم: مگر تو ماهواره نداری؟
گفت: هم در دفترم ماهواره دارم هم در خانه. استفاده هم می کنم. اما تو یک حرفی بزن که بقیه خوششان بیاید.
خلاصه آن روز لایحه ممنوعیت استفاده از ماهواره توسط مجلس تصویب و در نهایت تبدیل به قانون شد.
انتهای پیام