بیانیه مجمع مدرسین حوزه قم به مناسبت چهل سالگی انقلاب
مجمع مدرسین ومحققین حوزه علمیه قم به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش دریافتی انصاف نیوز، متن این بیانیه در پی می‌آید:
بسمه تعالی
«فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِیةِ فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِیةُ إِلَی الْوَالِی حَقَّهُ وَ أَدَّی الْوَالِی إِلَیهَا حقّ‌ها عَزَّ الْحَقُّ بَینَهُمْ وَ قَامَتْ مَنَاهِجُ الدِّینِ … (نهج البلاغه خ 216) هرگز رعیت اصلاح نمی‌شود جز آن که زمامداران اصلاح گردند و زمامداران اصلاح نمی‌شوند جز با ایستادگی رعیت در مسیر حق و آنگاه که مردم حق زمامدار و زمامدار حق مردم را ادا کنند، حق در جامعه عزت می‌یابد و راه‌های دین پابرجا خواهد شد.»
ملت بزرگوار ایران در آستانه چهلمین سال انقلاب خود قرار گرفته است. این سومین نسلی است که نظام جمهوری اسلامی را در ایران تجربه می‌کند. از دو نسل گذشته شنیده است که پدران او در مقابل رژیمی به پا خواستند که نظام سیاسی را به استبداد و شخص اول مملکت را به دیکتاتوری و تمامیت خواهی برده بود و نظام اقتصادی کشور را که یک نظام نفتی بود بر پایه نظام طبقاتی بنیان نهاده بود.
درآمدهای عمده کشور در دست خاندانی خاص و طبقه‌ای اشراف دست به دست می‌شد. فرهنگ اجتماعی را تحت عنوان آزادی‌های اجتماعی به یک فرهنگ بی‌تعهدی و بی‌بند و باری مبدل ساخته بود. نخبگان، تحصیل کردگان، دانشگاهیان و عالمان حوزه و دانشگاه به خاطر ایجاد جامعه تک صدایی و استبداد فکری در تقابل با رژیم شاه قرار گرفته بودند، به‌گونه‌ای که تعداد زیاد زندانیان سیاسی در ایران باعث شده بود اعلامیه‌های حقوق بشری علیه رژیم صادر شود؛ لذا شعار عمده مردم در روزهای انقلاب استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی بود.
مردم به جای نظام پادشاهی به دنبال نظامی بودند که براساس فرموده‌های رهبرانقلاب امام خمینی (ره)، متکی بر آرای مردم و به دور از تصمیم‌گیری‌های فردی و جناحی باشد؛ نظامی که استقلال کشور را بر اساس عزت ملت ایران حفظ نماید و شعارش همواره صلح، عزت و عدالت باشد و نشانه‌های تلخ و زهرآگین فاصله‌های طبقاتی را با از بین بردن فساد، رشوه، اختلاس و رانت‌خواری از بین ببرد و نشاط، امید و نگاه به آینده را به ویژه در جوانان ایجاد کند. نظامی که در ایران پس از سقوط رژیم شاه بنیان نهاده شد، نه تئوکراسی و حکومت از بالا بود و نه نظام آریستوکراسی و اشرافی گری و نه نظام سوسیالیستی و نه نظام سرمایه داری؛ بلکه نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر آرای مردم بود که روح آن آزادی و عدالت اجتماعی است.
پرسشی که برای نسل امروز ممکن است مطرح باشد این است که ما در این چهل سال تا چه میزان به شعارهای نخست انقلاب دست یافته‌ایم؟ شعار نه شرقی، نه غربی آیا به معنای واقعی تحقق یافته است؟ شعار آزادی و امنیت سیاسی و عدالت اجتماعی محقق شده است؟ نمی‌توان به امثال این پرسش‌ها پاسخ کاملاً منفی داد! ما دراین چهل سال به برخی شعارها وآرمان‌ها دست یافته‌ایم. قانون اساسی ما بر اساس آرای مردم تدوین شد، رهبری نظام بر اساس آرای مردم و در چارچوب قانون انتخاب می‌شود، احزاب و آزادی‌های مدنی در قانون اساسی پیش‌بینی شده است؛ اما به پاره‌ای از شعارها و وعده‌های نخست انقلاب و گفته‌های حضرت امام خمینی (ره) دست نیافته‌ایم.
پاره‌ای قرائت‌ها از قانون اساسی تفسیر دیگری به خود گرفت و به محدودیت آزادی‌های مردم منجر شد؛ از جمله، نظارت شورای محترم نگهبان بر انتخابات در قانون اساسی اول، به یک نظارت استصوابی سخت‌گیرانه مبدل شد. برخی از افکار که با افکار امام و انقلاب سازگاری نداشت در پوشش دین در پاره‌ای از مراکز مهم نفوذ کرد. بیت‌المال و ثروت ملی آن طور که انتظار می‌رفت براساس عدالت اجتماعی و در راستای مصالح ملی به جریان نیفتاد. باکمال تأسف ما بعد از چهل سال شاهد فاصله‌های طبقاتی در جامعه هستیم. هر از چندگاهی شاهد دادگاه اختلاسگران و شبکه‌های مالی و سوءاستفاده از بیت‌المال هستیم که هیچ نسبتی با اسلام و انقلاب ندارد. شفافیت مالی کم رنگ شده و ساز و کاری برای از بین بردن مفاسد مالی وجود ندارد.
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با این که تا حدودی استقلال خود را حفظ کرده و مانند گذشته، دیگران برای ما تصمیم نمی‌گیرند و مستشاران نظامی آمریکایی نداریم؛ ولی با تنش‌هایی در سیاست خارجی مواجه هستیم که می‌تواند وجود نداشته باشد. در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و دولت یازدهم توانستیم ایران هراسی و اسلام هراسی را از نگاه دولت‌ها و احیاناً ملت‌ها حذف نماییم و عزت ایران را در جهان بازیابیم؛ ولی با تداخل در سیاست خارجی و ایجاد سیاست خارجی موازی و شعار مدیریت نظامی به جای مدیریت دیپلماسی و حمله به سفارت کشورها به دست عده‌ای افرطی، دگربار بهانه به دست دشمنان نظام داده شد تا ایران هراسی را در منطقه باز گردانند؛ از آن سو رییس جمهور غیرقابل پیش‌بینی امریکا با عده‌ای سیاست‌مدار افراطی و حامیان صهیونیسم و با پول نفت برخی کشورهای منطقه با داشتن بهانه، فشار را بر ایران تشدید کردند. حاکمیت آمریکا بر خلاف تعهد و عرف اخلاقی و حقوقی از برجام خارج شد و تحریم‌های یک جانبه را باز گردانید. ما بر این باوریم اگر سیاست خارجی تنها در دست وزارت خارجه باشد، ممکن است بسیاری از این وقایع ناگوار اتفاق نیفتد.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با تبریک فرارسیدن چهلمین سال انقلاب اسلامی لازم می‌داند نکاتی را به عرض دولت‌مردان برساند:
- خاورمیانه با دخالت‌های امریکا و اسراییل و حمایت برخی از کشورهای منطقه ممکن است با اتفاقات ناگواری مواجه شود؛ به همین دلیل از سیاست‌مداران و نظامیان انتظار می‌رود با تدبیر و درایت، منطق صلح، مدارا و تنش‌زدایی را از اصول دیپلماسی بدانند و آیه شریفه «والصلح خیر لکم» را سرلوحه کار خود قرار دهند. ما نباید اصل را بر خصومت با دیگران بگذاریم و بهانه به دست دشمنان دهیم و سیاست آفندی و تهاجمی بر زبان آوریم. حضرت علی (ع) فرمود: «مَنْ بَالَغَ فِی الْخُصُومَةِ أَثِمَ وَ مَنْ قَصَّرَ فی‌ها ظُلِمَ وَ لَا یسْتَطِیعُ أَنْ یتَّقِی اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ؛ کسی که در دشمنی زیاده روی کند گناه‌کار و آن کس که در دشمنی کوتاهی کند ستمکار است و هرکس بی‌دلیل دشمنی کند، نمی‌تواند با تقوا باشد (نهج البلاغه حکمت 298). در اخلاق سیاسی امیرمومنان (ع) اصل بر این است که خصومت به دوستی تبدیل شود تا تقوا تحقق یابد.
- مشکلات اقتصادی پدیده تلخی است که کشو را فراگرفته است، خیلی از سفره‌ها رو به سوی خالی شدن می‌رود، از آن سو شاهد ثروت اندوزی‌های بی‌حسابی از سوی معدود افراد هستیم؛ شاید علت این نابسامانی‌های اقتصادی تحریم‌های ظالمانه آمریکا باشد، ولی سوءمدیریت و سوءاستفاده از موقعیت‌های شغلی را نباید از نظر دور داشت. اگر مسولان فاصله زندگی خود را با طبقات محروم جامعه کم کنند، آن طور که امیرمومنان در نامه به عثمان بن حنیف می‌فرماید، شاید تحمل سختی‌ها بر مردم تا حدودی آسان شود. نمی‌توان در نظام جمهوری اسلامی از یک‌سو شاهد بخش‌هایی از جامعه باشیم که قادر به تأمین نیازهای نخستین زندگی خود نباشند و از دیگر سو شاهد ماشین‌های میلیاردی و برج‌های چند صد میلیاردی باشیم؛ همانگونه که حضرت علی (ع) در حکمت ۳۲۸ می‌فرماید: «مَا جَاعَ فَقِیرٌ إِلَّا بِمَا مُتِّعَ بِهِ غَنِی»؛ فقیری گرسنه نمی‌ماند جز به کامیابی توانگران.»
- نظام تبلیغاتی و رسانه‌ای کشور به‌رغم هزینه‌هایی که می‌شود نه تنها کارایی مطلوبی ندارد، بلکه شاید رنگ ضدتبلیغ به خود گرفته است. صدا و سیمای کشور که از پرهزینه‌ترین نهادهای تبلیغاتی است، اسلام را به گونه‌ای ترویج می‌کند که برای اصحاب خرد و ارباب معرفت و کثیری از عالمان دین ملال‌آور است. جهت‌گیری‌های سیاسی و اخلاقی صدا و سیما بر اساس معیارهای ملی و دینی نیست، صداهای مختلف به گوش نمی‌رسد. آزادی اندیشه که از شعارهای نخستین انقلاب بود، در صدا وسیما کم رنگ جلوه می‌نماید. در بخش خبررسانی به گونه‌ای عمل می‌شود که اقبال به شبکه‌های بیگانه رو به افزایش است.
- در این روزگار حساس بزرگترین سرمایه‌ای که می‌تواند نظام را از گزند حوادث حفظ نماید، ایجاد همدلی و رأفت ملی است. به یمن چهلمین سال انقلاب شایسته است از کسانی که به خاطر سلیقه‌های سیاسی در حصر و حبس قرار گرفته‌اند، رفع محدودیت شود و وفاق و اتحاد ملی به کشور باز گردد. وحدت ملی می‌تواند ما را از هرگونه خطر خارجی مصون دارد. باید سلیقه‌های گوناگون و نقدهای دلسوزانه به رسمیت شناخته شود و برای کسانی که در خارج ایران زندگی می‌کنند و خیانتی نکرده و شاکی خصوصی ندارند، برای برگشت به ایران عفو عمومی اعلام شود.
- مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با تاکید بر این چند پیشنهاد، در این ایام مبارک از ملت ایران می‌خواهد تا در راهپیمایی 22 بهمن حضور یافته و با یک وفاق ملی همبستگی خود را نسبت به نظام جمهوری اسلامی به دنیا اعلام دارند. حضور مردم در این راهپیمایی برای این است که ما نسبت به شعارهای نخست انقلاب یعنی نه شرقی، نه غربی، آزادی و عدالت اجتماعی مبتنی بر تعالیم اسلام، همچنان پای بندیم و اصل را بر این گذاشته‌ایم که با حفظ تمامیت ارضی خود، با همه ملل و نحل دنیا بر اساس صلح و آرامش زندگی کنیم. «والله یدعو الی دار السلام». (یونس: 25)
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
۱۴/۱۱/۱۳۹۷
انتهای پیام
