تلاش پایداری برای حفظ پایگاه در دانشگاه

بخش تحلیلی انصاف نیوز: اعضای پایداری مجلس که از عوض شدن دولت و کنار رفتن منش کامران دانشجو در وزارت علوم در رنج و عذاب هستند همچنان تلاش می ‏کنند تا دانشگاه پایگاه حزب سیاسی‏شان باقی بماند.

آنها که در دولت محمود احمدی نژاد تا سر حد امکان ساختار اعضای هیات علمی و دانشجویان دکتری را به نفع جریان سیاسی و جناحی خود تغییر دادند امروز به شدت از مساله ی افشای بورسیه‏ ها و پایان یافتن جناحی کردن علم و دانشگاه‏های ایران نگران شده ‏اند.

در دولت قبل و در دوران تصدی وزارت علوم توسط کامران دانشجو فضا تنها برای جریان‏ همراه با جبهه ی پایداری باز بود و روسای منتخب آن دوره در دانشگاه برای هر استادی که اراده می ‏کردند نسخه ی بازنشستگی می‎پیچیدند و هر جوان خام و تازه ‏کاری که همسو با جریان سیاسی‏شان بود نیز بر صدر هیات علمی بهترین دانشگاه‏های ایران می ‏نشاندند.

اعضای پایداری که با نگاه جناحی خود در شرایط انتخاب کامران دانشجو، رییس ستاد انتخاباتی وزارت کشور، سخنی نمی ‏گفتند امروز تنها سخن از سیاسی بودن گزینه های پیشنهادی وزارت علوم می گویند؛ در حالی‏ که کفه ی سنگین گزینه‏ های پیشنهاد شده توسط حسن روحانی علم بوده است در مقابل سیاست.

اما آنها به خوبی بر این مساله اشراف دارند که گزینه‏ های حسن روحانی، وزیر علوم توجهی به مطالبات جناحی آنها نخواهد کرد و دانشگاه را به سوی فضای منطقی و علمی خواهد بود و نه فضایی تک صدایی و جناحی.

پایداری ‏ها به خوبی دریافتند که کامران دانشجو رفته است و دوران مدیریت جناحی به سر آمده است اما آنها امروز تنها صندلی ‏های مجلس را در اختیار دارند و همه ی توان خود را به کار گرفته ‏اند تا دانشگاه را به عنوان یک پایگاه اصلی برای تبلیغات حزب‏شان از دست ندهند.

کسانی که عمکلرد مجلس را دنبال می ‏کنند به خوبی به یاد می ‏آورند که عمده ی خوراک جنگ روانی پایداری ‏ها در جلسه ی استیضاح و رای اعتماد به وزرای پیشنهادی علوم حسن روحانی، تصاویری از تنها تشکل منتقد باقی مانده در دوران مدیریت زاهدی و کامران دانشجو بوده است؛ مساله ‏ای که به خوبی نگرانی روانی آنها را هویدا می کند؛ آنها نگران هستند که در صورت کسب رای اعتماد وزرای پیشنهادی آنها دیگر مجال و محملی در دانشگاه نخواهند داشت و صدای آنها نیز مخاطبی نخواهد داشت و از دانشگاه دیگر «تک صدای حزب‏شان» بیرون نخواهد آمد چرا که عملا در صورت چندصدایی شدن دانشگاه دیگر آنها در این فضا هیچ جایگاهی نخواهند داشت و گفتمان آنها با در معرض نقد قرار گرفتن با خطر حیات و بقا روبرو خواهد شد.

جناحی و سیاسی بودن قضاوت‏ های برخی از نمایندگان به قدری آشکار و بی‏ پرده و بدون واهمه مطرح می ‏شود که تاکنون سابقه نداشته است؛ در همین باره، «جبار کوچکی نژاد» با تاکید بر اینکه گزینه ی پیشنهادی وزارت علوم «رزومه ی علمی و اجرایی خوبی دارد» اضافه می ‏کند که: متاسفانه فرد منتخب دولت برای تصدی وزارت علوم در حوزه ی مباحث سیاسی کم از توفیقی، نیلی و فرجی دانا ندارد. [خبرگزاری خانه ملت]. این نماینده ی مجلس که عملا به جایگاه بالای علمی وزیر پیشنهادی علوم اعتراف می ‏کند اما بلافاصله مساله ی سیاسی و جناحی ذهنش را پیش می ‏کشد و می ‏گوید «در حوزه ی مباحث سیاسی کم از توفیقی، نیلی و فرجی دانا ندارد».

اما این اظهار نظرهای عجیب و جناحی به همین‏جا ختم نمی ‏شود؛ روح‌الله حسینیان چهره ی شناخته شده ی مجلس و عضو شورای مرکزی جبهه ی پایداری اظهار می ‏کند که رویکرد مجلس به وزیر پیشنهاد علوم مثبت نیست و در ادامه ی موضع‏گیری خود تنها کمتر از یک روز بعد از اعلام برنامه و نام وزیر پیشنهادی و همینطور بدون اشاره به برنامه ی او می ‏گوید: «سوابق سیاسی احمدی‌دانش آشتیانی در سال 78 بیشترین علل مخالفت نمایندگان را در بردارد». حسینیان به صراحت از تعبیر «سوابق سیاسی» سخن می ‏گوید و هیچ نقدی بر برنامه ی علمی او وارد نمی ‏کند.

در ادامه ی همین اظهار نظرها، احمد نجابت در گفتگو با فارس بدون اشاره به سوابق علمی و برنامه ی پیشنهادی وزیر می ‏گوید: «تلقی اکثر نمایندگان این است که وزیر پیشنهادی با آقایان نیلی و فرجی دانا در یک خط است و در واقع خط همان خط سابق است». تعبیری که بیشتر به «ادامه ی خطی» که به معنای پایان پذیرفتن تمامیت خواهی بخشی از اصولگرایان بر فضای دانشگاه خواهد بود.

خطی که او بقای سیاسی جریان را در آن می ‏بیند و اگر قرار باشد ادامه پیدا کند و دانشگاه به فضای منطقی و علمی خود برگردد و اعضای هیات علمی صلاحیت‏دار وارد دانشگاه شده و بورسیه شوند عملا حیات آنها به ممات تبدیل خواهد شد.

عجیب‏تر آن است که شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی در شرایطی که هنوز نامه ی معرفی وزیر پیشنهادی حسن روحانی در صحن علنی مجلس قرائت نشده است، موضعی را در اختیار رسانه‏ ها قرار می ‏دهد و در آن پیش از آنکه مواضع و برنامه ‏های علمی وزیر پیشنهادی را دیده باشد موضع‏گیری می ‏کند که: «در همین راستا از ریاست محترم جمهور مطالبه می‌شود تا با معرفی فردی نخبه به همراه سابقه ی مدیریتی و اجرایی مناسب و همچنین به دور از حاشیه های سیاسی و بری از فعالیت در فتنه ی 88 به مجلس معرفی شود تا پایانی باشد برای دوران نابسامانی‌ها و ناکار آمدی‌هایی که نتایج تلخ آن در پیشرفت کشور، سالیان بعد روشن و معلوم خواهد شد».

مساله ی ارتباط این تشکل دانشجویی با نهادهای خاص که موجب اطلاع زودهنگام آنها و حتی صدور موضع‏گیری زودتر از اعلام اسم وزیر پیشنهادی، خود جای سوال دارد که چه میزان رویکردها و موضع‏گیری ‏های مخالفان روحانی سیاسی یا علمی است. به بیانی دیگر چگونه تشکیلاتی هنوز نام وزیر اعلام نشده است نه تنها از وزیر پیشنهادی اطلاع دارد بلکه بیانیه ی موضع‏گیری نیز صادر و در اختیار رسانه‏ ها قرار می ‏دهد؟

اما هفته ی آینده همه ی نگاه ‏ها به مجلس خواهد بود؛ که آیا اکثریت نمایندگان در جلسه ی رای اعتماد، مقهور نگاه سیاسی اقلیتی خواهد شد که اداره ی علمی دانشگاه را نمی پذیرد؛ اتفاقی که در جلسه ی استیضاح دکتر فرجی دانا و رای اعتماد دکتر نیلی نیافتاد.

انتهای پیام