دو بیانیه به مناسبت چهل سالگی انقلاب
حزب نهضت آزادی ایران به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی بیانیه‌ای صادر کرد که در آن بر ضرورت اصلاح ساختار سیاسی در چهل سالگی انقلاب تاکید شده است.
نهضت آزادی: مدینه فاضله نبوی محقق نشد
به گزارش دریافتی انصاف نیوز، خلاصه‌ی این بیانیه که حاوی ادعاهایی است در پی می‌آید:
«چهل سال پیش، مردم ایران با تمام ظرفیت مدنی خود و با حداقل خشونت‌های معمول در یک انقلاب، بر آن شدند تا نظام استبداد مطلقه سلطنتی را که راه هرگونه تغییر و اصلاحی را سد کرده بود، سرنگون و نظامی را جایگزین کنند که در آن، مردم خود حاکم بر سرنوشت خویش باشند.
حوادث و خشونت‌های پس از انقلاب که متأثر از نابردباری و قدرت‌طلبی طرفین درگیر بود و رخدادهایی چون اشغال سفارت و گروگان‌گیری و درگیر شدن کشور در جنگ هشت ساله، فضای سیاسی را به سمتی برد که حاکمیت فرصت یافت به بهانه حفظ امنیت و ثبات سیاسی، محدودیت‌های زیادی را فراتر از قانون اساسی و خواست مردم وضع کند.
اکنون و پس از چهل سال تجربه آزموده، در حالی که نظام سیاسی باید در اوج بلوغ و ثبات خود به سر برد، نه در شاخص‌های حکمرانی موفق بوده است و نه به لحاظ معنوی و اخلاقی آن‌طور که ادعای حکومت دینی بود، توانست یک جامعه اخلاقی و مدینه فاضله نبوی برپا کند.
نهضت آزادی ایران، همواره تاکید کرده است که اصلاحات اساسی و ساختاری تنها راه مطلوب و ممکن برای حل بحران‌های موجود است. همانطور که پیش از این تاکید شده است، هر راه حلی جز اصلاحات اساسی و تغییرات درون‌زا و در چارچوب ظرفیت‌های قانون اساسی، واقع‌بینانه نخواهد بود و راه‌حل‌های ساختارشکنانه و براندازی در راستای منافع ملی و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی و سرزمینی ایران نبوده و جز به فروپاشی مملکت و شکست ملت در برابر بدخواهان و بیگانگان و تعویق فرآیند دمکراسی‌خواهی در ایران نمی‌انجامد.»
بیانیه‌ی جریانی جدید
جریانی به نام «اتحاد عدالت‌خواهان ایران» نیز به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب بیانیه‌ای صادر کرده است. در بخشی از بیانیه‌ی این جریان که «عبدالرضا داوری» از نزدیکان محمود احمدی نژاد تنها کسی است که بیانیه‌های آن را در چند ماه گذشته منتشر کرده، آمده است:
انقلاب بهمن یکی از تأثیرگذارترین انقلاب‌های تاریخ معاصر و ازجمله مهم‌ترین رخدادهای تاریخی قرن بیستم است که آن را باید در ادامه‌ی انقلاب مشروطه و نهضت ملی‌شدن نفت، گام بلند جامعه‌ی ایران در مسیر پویایی و تکامل اجتماعی ارزیابی کرد. این دو تحول تاریخی، نیروهای اجتماعی را حول مطالبه‌ی یک سلسله تغییرات و تحولات بنیادین متمرکز کرد.
سرکوب دستاوردهای مشروطه در دوره‌ی پهلوی اول و سرکوب دستاوردهای نهضت ملی در دوره‌ی پهلوی دوم، جامعه‌ی ایران را در شرایط ویژه‌ای قرار داد: درحالی‌که در پی تحولات پس از جنگ جهانی دوم، مبارزات ضداستعماری در کشورهای تحت سلطه به اوج خود رسیده و گفتمان ضدسلطه شکل عمومی پیدا کرده بود، نظام خودکامه‌ی شاهنشاهی که از حمایت تام قدرت‌های غربی برخوردار بود قادر نبود تضادهای جامعه‌ی ایران را در چارچوب یک نظام سیاسی استبدادی و یک نظام اقتصادی سرمایه‌داری وابسته، حل کند؛ و درنتیجه با امواج خروشان اعتراضات مردمی مواجه شد.
انقلاب بهمن ملهم از سه روند تاریخی شکل گرفت و به پیروزی رسید: مبارزات ضداستعماری نیروهای ملی، مبارزات عدالت‌خواهانه‌ی نیروهای چپ، و مبارزات نیروهای مسلمان. آرمان‌های این انقلاب که در شعارهای انقلابیون تجلی می‌یافت به‌خوبی نشان‌دهنده‌ی ریشه‌های تاریخی و جامعه‌شناختی آن است؛ که آن‌ها را می‌توان در سه آرمان رفیع «استقلال، آزادی، و عدالت اجتماعی» متبلور دانست.
انقلاب بهمن علی‌رغم تمام تهدیدات خارجی (نظیر تهاجم نظامی، اقدام به کودتا، و تحریم) و علی‌رغم تهدیدات داخلی (نظیر غلبه‌ی گرایش‌های افتراقی و انحصارطلبانه، تقلیل‌گرایی و استحاله‌ی آرمان‌ها در حد فروکاستن «انقلاب» به «تغییر رژیم»، و نفوذ عناصر فرصت‌طلب و وابسته در بدنه‌ی نظامِ برآمده از انقلاب) همچنان زنده و پویاست و تأثیر سیاسی و فرهنگی آن بسیار فراتر از مرزهای جغرافیایی ایران است.
با این اوصاف در مقطع فعلی، به دلایل متعدد که شرح هر یک مجال و مقالی دیگر می‌طلبد، تضادهای جامعه‌ی میهن ما چنان حاد شده است که جز با ایجاد تغییرات ساختاری و اقدام قاطع تمام نیروهای وفادار به آرمان‌های انقلاب، نمی‌توان به حفظ دستاوردهای انقلاب بهمن اهتمام ورزید و در جهت اعتلای آن کوشید.
ما اینک شاهد وضعیتی هستیم که در آن، هیچ یک از جناح‌های حاکمیت جمهوری اسلامی قادر نیست راه‌حلی اساسی برای برون‌رفت از تنگنای کنونی پیشنهاد دهد چراکه اساساً آن بخش از مشکلات جامعه که ریشه‌ی داخلی دارد، ناشی از امتیازات سیاسی و منافع طبقاتی خود آن‌هاست.
تداوم روند فعلی، تحلیل‌های ساده‌انگارانه و غیرعلمی از دلایل بحران، و دل‌خوش‌کردن به تغییرات سطحی فقط و فقط دشمنان موجودیت ایران و انقلاب را جری، و توده‌های مردم را که در تمام این سال‌ها با فداکاری کم‌نظیر در راه دفاع از عزت و کرامت خود کوشیده‌اند سرخورده و نومید خواهد کرد.
برپایه‌ی این تحلیل و ارزیابی از وضعیت مشخص کنونی، اتحاد عدالت‌خواهان ایران بر این باور است که راهکارهای عملی به‌منظور تعمیق و اعتلای انقلاب بهمن عبارتند از:
۱. ایجاد تغییرات فوری و اساسی در سازوکارهای اقتصادی جامعه با هدف بهبود وضعیت توزیع منابع و امکانات و ثروت‌ها به نفع توده‌های زحمتکش.
۲. بهره‌مندی از توان و ظرفیت تمام نیروهای سیاسی ملی و مترقی برای پیگیری مطالبات مدنی طبقات پایین و میانی جامعه.
۳. اهتمام به اجرای دقیق و بی‌کم‌وکاست اصول ۱۹ تا ۴۲ قانون اساسی، مصرح در فصل سوم موسوم به «حقوق ملت»، که ناظر به بهره‌مندی آحاد مردم از حقوق اولیه نظیر بهداشت و آموزش و اشتغال، و همچنین آزادی‌های سیاسی و اجتماعی است.
اتحاد عدالت‌خواهان ایران قویاً بر این باور است که درایت، موقع‌شناسی، و عزم راسخ تمام فعالان اجتماعی پیشرو و انقلابی ایران در همسویی با اقشار گوناگون مردم رشید و شریف ایران، اجرای راهکارهای یادشده را به اصلی‌ترین مطالبه‌ی مردمی در میهن ما تبدیل خواهد کرد.
ایمان عمیق ما به اثربخشی قدرت لایزال توده‌های مردم نه ناشی از احساسات‌گرایی خام بلکه متکی به تجربه‌ی تاریخی چهل‌ساله و ناظر به توانمندی جامعه‌ی پویای ایران است.
بر این اساس و در آستانه‌ی چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب بهمن، تمام نیروهای عدالت‌خواه و میهن‌دوست را به دفاع از دستاوردهای بزرگ حرکت مردم ایران در طول این چهار دهه و کوشش در جهت تعمیق انقلاب فرامی‌خوانیم.
زنده‌باد استقلال، آزادی، و عدالت اجتماعی!
شورای مرکزی اتحاد عدالت‌خواهان ایران
انتهای پیام
