جنبش‌های دانشجویی در یک نگاه
به گزارش انصاف نیوز، اعتماد نوشت:
سال ١٣٢٢ اتحادیه دانشجویی حزب توده زیرنظر حزب توده شکل گرفت. این گروه نخستین بار در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران شروع به کار کرد و بعد به دانشگاه‌های حقوق و فنی وادبیات و کشاورزی هم رفت. در مقابل تشکیلات دانشجویی حزب توده گروه‌های اسلام‌گرا هم در دانشگاه‌ها شکل گرفتند که نخستین بار گروه انجمن اسلامی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران بود و بعد در دانشکده فنی و بقیه دانشگاه‌ها شکل گرفت.
١٦ آذر ١٣٣٢: در دانشگاه فنی تهران چند تن از دانشجویان به ضرب گلوله کشته شدند. فضای سیاسی کشور به حالت خفقان بود و تنها گروهی که به مخالفت با حکومت می‌پرداخت دانشجویان بودند.
اردیبهشت ١٣٣٣: تظاهرات به هنگام کنسرسیوم
دی ١٣٣٩: شکل‌گیری میتینگ‌های دانشجویی
بهمن ١٣٣٩: تظاهرات دانشجویان برای مخالفت با انتخابات دوره بیستم شوراها
اسفند١٣٣٩: آتش زدن اتومبیل دکتر اقبال رییس وقت دانشگاه تهران و تظاهرات بر ضد سفر ملکه الیزابت به تهران
سال‌های بین ١٣٤٠ تا ١٣٥٥: شروع مخالفت صریح دانشجویان با حکومت با هدف براندازی حکومت پهلوی
خرداد ١٣٥٦: نخستین مراسم بزرگداشت ١٥ خرداد در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، حاضران به احترام شهدای ١٥ خرداد دقایقی سکوت کردند.
١٣٥٧: در شکل‌گیری انقلاب دانشجویان نقش بسیار زیادی داشتند. تظاهرات و فعالیت‌های زیادی برای شکل‌گیری انقلاب انجام دادند.
بعد از سال ٥٧ انجمنهای اسلامی، رهبری جنبش‌های دانشجویی را بر عهده گرفتند. بعد از مدتی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان و سازمان دانشجویان مسلمان با هم ادغام شدند و دفتر تحکیم وحدت شکل گرفت.
١٣ آبان ١٣٥٨: دانشجویان با رهبری دفتر تحکیم سفارت امریکا را تسخیر کردند.
٢ خرداد ١٣٧٦: انتخابات دوره هفتم ریاست‌جمهوری با نقش آفرینی پرشور دانشجویان با شکوه برگزار شد و دانشجویان بار دیگر حماسه‌یی را به وجود آوردند.
١٨ تیر ١٣٧٨: توقیف روزنامه سلام باعث واکنش‌هایی از سوی دانشجویان بود که بعد از اعتراضات دانشجویان واقعه کوی دانشگاه شکل گرفت.
١٣٨٤: انتخابات دوره هشتم ریاست‌جمهوری و جنبش‌های دانشجویی به دنبال یک حرف تازه ویک تفکر نو
١٣آذر ١٣٨٦: فصل جدیدی از جنبش‌های دانشجویی و اعتراضات دانشجویی به طور گسترده در استان‌های مختلف
١٣٨٨: انتخابات دوره نهم ریاست‌جمهوری و نقش جنبش‌های دانشجویی در این سال بسیار چشمگیر است.
١٣٩٢: انتخابات دوره نهم ریاست‌جمهوری و بعد از مدتی سکوت، جنبش‌های دانشجویی باز با امیدی پر از نگرانی پا به عرصه گذاشتند.
انتهای پیام
