سود بانکها از گرانی مسکن
/ گفتوگو با حسین راغفر و محمدقلی یوسفی /
زهرا منصوری، خبرنگار انصاف نیوز: خبرآنلاین در گزارشی نوشته بود که بیش از 10 سال از برنامهی رسمی فروش املاک و اموال مازاد بانکها میگذرد اما هنوز بسیاری از بانکها، املاک و اموال مازاد فراوانی را در اختیار دارند. از سال 1387 شرکت فام(فروش اموال مازاد بانک ها) تشکیل شده است اما از پس یک دهه فعالیت همچنان بانک ها املاک و اموال مازاد قابل توجهی را در اختیار دارند. تکلیف بانک مرکزی به بانکها مبنی بر کاهش تعداد شعب بانکی با هدف آزاد سازی بخشی از داراییها و افزایش قدرت بانک نیز مدتهاست در دستور کار قرار دارد.
از سوی دیگر ایسنا هم در گزارشی نوشته در حالی که فرصت سه سالهی بانکها برای واگذاری اموال مازاد و سهام غیربانکی آنها در سال گذشته به پایان رسیده، تنها ۳۵ درصد از این اموال واگذار شده است. دیوان محاسبات کشور، با اشاره به تکلیف قانون دربارهی واگذاری اموال مازاد و سهام غیربانکی بانکها، از واگذاری تنها ۳۵ درصد از این اموال خبر داده که رقم آن به حدود ۲۳ هزار میلیارد تومان میرسد.
حسین راغفر تحلیلگر اقتصادی معتقد است که علت مافیای مسکنی است که وجود دارد و نمیخواهند که حباب قیمت مسکن شکسته شود هرچند اگر این منابع به نقدینگی تبدیل شود تاثیر بسزایی در کاهش قیمت مسکن دارند. محمد قلی یوسفی عضو هییت علمی دانشگاه علامه میگوید اگر بانکها اموال خود را بفروشند این مساله بر اقتصاد تاثیر میگذارد و هم مشکل نقدینگی بانکها را حل خواهد کرد اما با توجه به شرایط کشور تحقق این امر ممکن نیست.
گفتوگوی کامل انصاف نیوز با این دو فعال اقتصادی را در ادامه بخوانید:
روایت حسین راغفر از «داراییهای مسموم» بانکها
حسین راغفر بابیان اینکه بانکها یک سری داراییهایی دارند که از آنها به عنوان داراییهای مسموم اسم برده میشود، به خبرنگار انصاف نیوز گفت: به این معنا که قابل تبدیل نیستند و نقدینگی آنها بسیار پایین است و به سرعت قابل نقد شدن نیست. در دورانی که رونق ساختوساز وجود داشت، بخش قابل توجهی وارد این حوزه شدند که یکی از اقلام اصلی داراییهای مسموم بانکها همین مستقلاتی است که چه به صورت واحدهای مسکونی و چه به صورت برجهای تجاری خریداری کردند. البته وقتی بازار مسکن دچار رکود شد طبیعی بود که مشکل در تبدیل نقدینگی آنها بیشتر شد.
راغفر توضیح داد: در شرایط کنونی مسالهی دیگری که وجود دارد این است که در سال گذشته یکی از همین بانکها یک میلیون و دویست هزار متر مربع مسکن خریداری کرده. بانکها این املاک را خریداری میکردند تا گرانتر به فروش برسانند. این مسایل زمینههای گران فروشی و افزایش قیمتها را فراهم میکنند، طبیعی است که در شرایط کنونی اگر مجبور شوند داراییهای خود را وارد بازار کنند میتواند به دلیل عرضهی زیاد آنها قیمت مسکن کاهش پیدا کند البته طبیعی است که در شرایط کنونی چنین کاری نمیکنند.
او تاکید کرد: مافیای مسکن در کشور سعی میکنند این حباب را کماکان به هر وسیلهای که هست حفظ کنند. در این رابطه بانکها به دنبال این هستند که قیمتها افزایش بیشتری پیدا کند تا بتوانند مسکن خود را به فروش برسانند. طبیعی است که مجبور شوند منابع خود را به پول نقد تبدیل کنند؛ در این رابطه بخش قابل توجهی مسکن لوکس است که عرضه میشود؛ البته میتواند روی کاهش قیمت مسکن در بازار قطعا تاثیر بگذارد ولی فکر نکنم چنین عزمی بین سیاستگذاران و بویژه بانک مرکزی وجود داشته باشد. دلیلش هم منافع خود کسانی است که درگیر این مسایل هستند.
محمدقلی یوسفی: ملک خریدن بانکها تاثیر منفی خود را بر اقتصاد گذاشته است
محمد قلی یوسفی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز در این باره به خبرنگار انصاف نیوز گفت: دو مساله وجود دارد، دولت نمیتواند بانکها را موظف کند که اموال خود را به فروش برسانند البته این فشار را به بانکهای دولتی میتواند وارد کند اما به بانکهای خصوصی نه. و این به صاحبان سهام داران بانکهای خصوصی بستگی دارد. مگر اینکه معارض شخصی داشته باشند که مثلا بگویند پول ما را ندادهاند و مطالبات ما از بانکها بالا است. سیستم قضایی میتواند املاک آنها را بفروشد و پول مردم را بدهد.
او ادامه داد: نکتهی دوم این است که اموال بانکها بسیار گران و پرهزینه است، این اموال نسبت به قیمت بازاری آنها بسیار بالاتر است و خریداری که بخواهد آنها را به قیمت بالا بخرد، وجود ندارد. ثانیا حجم آنها بسیار بالا است؛ در حال حاضر شرایط برای قیمت مسکن خیلی مناسب نیست و کسی سراغ این اموال نمیرود. بنابراین اینها مشکلی است که وبال گردن سیستم بانکی است.
این تحلیلگر اقتصادی گفت: ساخت و خرید این اموال خیلی گران تمام شده؛ مساله این است که دولت باید کاری کند. این ملک خریدن بانکها تاثیر منفی خود را بر اقتصاد گذاشته است، باید بر بانکها و اموال آنها نظارت کرد. بانکها با فروش اموالشان میتوانند مشکلات نقدینگی خود را حل کنند و پولها به سیستم بانکی برگردد و بدهیهای مردم را پس دهند. این مساله کمک کننده است ولی به راحتی حل نمیشود. با توجه به وضعیت کشور همچنین اتقاقی محقق نمیشود.
انتهای پیام