۱۰ انتظار اشتباه از خبرنگاران

نگار فیض‌آبادی، انصاف نیوز: از خبرنگاران هم مثل هر صنف دیگری انتظاراتی وجود دارد که گاهی عجیب و حتی می‌شود گفت بی‌جا و اشتباه هستند. این ۱۰ مورد تعدادی از باورها و رفتاری هستند که مستقیم با آنها مواجه شدم:

۱- خبرنگار ضبط صوت یا دوربین فیلمبرداری نیست. گاهی مصاحبه‌شونده انتظار دارد همه‌ی چیزهایی را که دلش می‌خواسته در مصاحبه بگوید اما به هر دلیلی نگفته است، خبرنگار به جای او بنویسد. مورد داشتیم طرف بعد از خواندن متن منتشر شده گفته است «ولی باید لحن و حالت چهره‌ام را هم در متن توصیف می‌کردید!» 

۲- بعضی‌ها وقتی خبرنگار را برای نشست یا برنامه‌ای دعوت می‌کنند، انتظار دارند بعد از گفتن «کارت هدیه هم می‌دهیم حتما تشریف بیاورید» خبرنگار با سر بشتابد اما واقعیت این است که خبرنگار جیره‌خور نیست.

۳- خبرنگار منجی نیست. گاهی برخی مصاحبه شونده‌ها وقتی به بخش چالشی سوال‌ها می‌رسند می‌گویند «خب شما کمک کنید، راه‌حل بدهید.» درصورتی‌‌که خبرنگار آیینه‌ای‌ست که نشان می‌دهد و وظیفه‌ی راه‌حل دادن ندارد.

۴- «شما خبرنگار هستید باید بدونید» جمله‌ای‌ست که بارها تکرار می‌شود. مصاحبه‌کننده حتما باید به حوزه‌ی کاری‌اش اشراف داشته باشد اما این‌ انتظار که خبرنگار «باید» «همه‌چیز» را بداند، به درد افسانه‌ها می‌‌خورد.

۵- خبرنگار صندوق پیشنهادات نیست. گاهی این چالش با مصاحبه با برخی خبرنگاران دیگر پیش می‌آید که انتظار دارند هر چیزی که آنها پیشنهاد می‌دهند اجرا شود. برخی‌هایشان چالش را مختص چهره‌های سیاسی می‌دانند و تاب سوال‌های حساسیت‌برانگیز را ندارند.

۶- خبرنگار، «درمانگر، مددکار و وکیل» نیست. «تو رو خدا یه جوری بنویس مشکلم حل بشه/ شما بگو چه کار کنم و…» ناشی از انتظارات اشتباه شهروندان از خبرنگار است.

۷- خبرنگار ربات شخصی مدیران رسانه نیست. مصداق این موضوع در جنگ ۱۲ روزه مشخص شد؛ خبرنگار هم یک انسان است که نیاز به امنیت جسمی و روانی دارد اما در جنگ ۱۲ روزه خبرنگارانی بودند که به سادگی اخراج شدند. فارغ از جنگ، مسئله‌ی «فرسودگی شغلی» هم برای خبرنگاران جدی است چون اساسا بخش احساسات انسان‌ها دکمه ندارد که بشود خاموشش کرد!

۸- خبرنگار جادوگر نیست. این انتظار معمولا بیشتر در بخش صدای مردم وجود دارد. برخی شهروندان بعد از انتشار انتقادهایشان انتظار دارند همه‌چیز درست شود و با سوال «پس چرا مشکل ما حل نشد» از اینکه تغییری ایجاد نشده گلایه می‌‌کنند.

۹- خبرنگار روابط عمومی و دشمن کسی/ ارگانی نیست. همه‌چیز از جمله‌ی «ولی نیمه‌ی پر لیوان رو ندیدید» شروع می‌شود و درنهایت به این توقع می‌رسد که خبرنگار باید تلاش ما را همان‌طور که می‌‌خواهیم منعکس کند. از آن طرف نقد و صحبت درباره‌ی نقص‌ها هم معنی دشمنی پیدا می‌کند که البته اشتباه است.

۱۰- خبرنگار شاگرد مصاحبه‌شونده نیست. گاهی برخی مصاحبه‌شونده‌ها آن‌قدر چارچوب‌های ذهنی خودشان را جدی می‌گیرند که یادشان می‌روند خبرنگار حق دارد طبق اصول حرفه‌ای کارش پیش برود اما وقتی ماجرا آنطور که سوژه می‌‌خواهد پیش نمی‌رود، به خبرنگار برچسب «بی‌سواد/ نابلد/ غیرحرفه‌ای» می‌زنند.

انتهای پیام