دانشگاه تهران چگونه واقعیت را قلب می‌کند؟
دانشجویان معترض به تخلیه‌ی خوابگاه دانشجویان متاهل دانشگاه تهران پاسخی را به مصاحبه‌ی دکتر بهنژاد، معاون دانشجویی این دانشگاه با خبرگزاری مهر با عنوان «دانشگاه تهران چگونه واقعیت را قلب می‌کند؟» به انصاف نیوز فرستاده‌اند که در پی می‌آید:
چه قانونی به دانشگاه تهران اجازه می‌دهد بدون حضور ساکن، بدون ارائه حکم قانونی وارد حریم شخصی و خانوادگی دانشجوی متأهل بشود، به وسایل شخصی خود و همسر دانشجو دست درازی کند و بی شرمانه از اقدام غیر قانونی، غیرشرعی و غیر انسانی خود دفاع کند؟ چرا این همه دانشجو با احساسات جریحه دار شده پیگیر این موضوع هستند. تجمع می‌کنند و خاموش نمی‌شوند؟
همه دروغ می گویند و شما راوی حقیقت هستید؟
کسی مدعی حضور در خوابگاه پس از فارغ التحصیلی نیست. اما دانشگاه تهران با تشکیل شورای خودخوانده و تحمیلی متأهلین تمام قوانین مربوط به خوابگاه را بدون نظرخواهی از دانشجویان و حضور نمایندگان واقعی آنان تصویب و پس از آن با ارجاع به همین قوانین دانشجو را از سکونت محروم می‌کند. همین می‌شود که قرارداد دانشجوی مذکور سال 96 به اتمام رسیده است و ایشان در مهرماه سال 97 از پایان نامه دفاع کرده‌اند! یعنی با این که تا سال 97 دانشجو بوده‌اند از سال 96 غیرمجاز تلقی شده و غیرقانونی جریمه شده‌اند. دانشگاه تهران که پیش از این خوابگاه غدیر که میلیاردها تومان خرج تغییر کاربری آن برای سکونت متاهلی شده بود را با اعلام عدم نیاز به مجردان واگذار کرده است حال در شورای متآهلین حق استفاده دانشجوی متآهل از خوابگاه در تمام مدت تحصیل را سلب کرده است. همچنین مسوولانی که ادعای الگو بودن دانشگاه برای جامعه را مطرح می‌کنند دانشجو را مجبور به امضای قراردادهای یک طرفه و ناقض حقوق ابتدایی از جمله حق اعتراض می‌نمایند.
آن‌ها در آخرین آیین‌نامه که در شورای متأهلین تصویب کرده‌اند با سلب حق سکونت در طی سنوات تحصیلی و محدود کردن سکونت به 5 ترم برای کارشناسی و 7 ترم دکترا و 3 ترم برای ارشد واژه‌های مجاز و غیرمجاز را در مورد دانشجویان ساکن ابداع کرده‌اند. آن‌ها چه می‌گویند؟ اگر شما به پایان مدت قرارداد رسیده‌اید و همچنان در حال تحصیل هستید باید از همسر و فرزندتان جدا شده به خوابگاه مجردی بروید! اگر در مقطع تکمیلی پذیرفته شوید دانشگاه به جای تشویق شما نه تنها خوابگاه را تمدید نمی‌کند که دستور می‌دهد خوابگاه را تخلیه کرده و مجدد درخواست استفاده از خوابگاه را ارائه دهید تا شاید پس از گذشت دو ترم خوابگاه به شما تعلق بگیرد! یعنی دانشجو، همسر و فرزندش از هم جدا شوند و منتظر نظر شورای متآهلین بمانند! اگر شما دلسوز دانشجویان متقاضی خوابگاه متاهلی بودید خوابگاه غدیر را واگذار نمی‌کردید و اتاق‌های خالی خوابگاه‌ها را برای اسکان در نظر می‌گرفتید. زیرساخت‌های خوابگاه متروک متاهلی را بهبود می‌بخشیدید. واقعیت را در مورد دانشجویان متأهل بگویید. بگویید که قوانین نیستند که دانشجو را غیرمجاز می‌کنند، این تصمیمات شماست که سلب حق می‌کند.
شما که نه تنها هیچ مزایایی برای همسر دانشجو در نظر نگرفته‌اید که حاضر به پرداخت سرانه مجردی دانشجو هم نیستید چگونه سخن‌گوی دانشجویان شده‌اید؟ وقتی دیوان عدالت اداری حکم به توقف اخذ جریمه‌های غیر قانونی از دانشجویان را صادر کرده است و همچنان به ازای هر ماه سکونت غیر مجاز که خودتان ابداع کرده‌اید مبلغ 300 هزارتومان جریمه دریافت می‌کنید لطفاً در مورد قانون صحبتی نکنید.
وقتی مسوولان دانشگاه تهران از خانه‌های سازمانی بیت المال استفاده می‌کنند چگونه روا ندارند دانشجوی نخبه دانشگاه تهران در تمام ایام تحصیل از مزایای خوابگاه متاهلی بهره‌مند شود؟ چرا درخواست دانشجوی ورودی را پس از یک سال در روند بررسی اختصاص خوابگاه وارد می‌کنید؟ چرا با واژه‌های مجاز و غیرمجاز امنیت روانی دانشجو را سلب می‌کنید؟
اگر قادر به حمایت نیستید به تحصیل دانشجویان ضربه نزنید. از جایگاه تحکم خارج شوید و حقوق ما را به رسمیت بشناسید.
انتهای پیام
