خرید تور تابستان

گزارش| در تشییع خشایار الوند چه گذشت؟

مراسم تشییع خشایار الوند هنرمندی که کارش خنداندن مردم بود ساعاتی پیش از ظهر امروز در خانه‌ی سینما در خیابان وصال تقاطع خیابان طالقانی برگزار شد.

به گزارش انصاف نیوز، در این مراسم چهره‌های مطرحی همچون مسعود رایگان، مسعود ده نمکی، مجید مظفری، سیروس الوند، داریوش الوند، ماهور الوند، امیرحسین فتحی، منوچهر شاهسواری، کیومرث پوراحمد، امیرمهدی ژوله، نسرین نصرتی، احمد مهرانفر، بهروز شعیبی، سروش صحت، کیهان ملکی، محمدحسین مهدویان، مجتبی جباری جهانگیر کوثری، همایون اسعدیان، برزو ارجمند و بسیاری دیگر از هنرمندان حضور داشتند.

 

کامران ملکی در ابتدای شروع این مراسم گفت: امروز روز سخت و ناگواری برای همه‌ی سینماگران و خانه سینماست. امروز روز بد فیلمنامه‌نویسان سینمای ایران و از روزهای ناخوشایند همه‌ی تماشاگران کارها و آثار خشایار الوند است. هیچ‌کس انتظار نداشت خشایار الوند به این زودی ما را ترک کند. انتظار نداشتیم به عزای کسی بنشینیم که همواره لبخند بر لب داشت و دوست داشت مردم بخندند. او در سخت‌ترین روزهای عمرش دوست داشت مخاطبانش لبخند بر لب داشته باشند.

بعد از اتمام سخنرانی کامران ملکی، کیومرث پور احمد سخنرانی خود را برای درگذشت مرحوم خشایار الوند شروع کرد و گفت: من ابتدا خشایار را نمی‌شناختم بنا به نسبت خانوادگی که با سیروس الوند داشت با او آشنا شدم آشنایی من با خشایار در سریال پایتخت بود، من سالهاست برنامه‌های صداوسیما را نمی‌بینیم اما با خوشحالی مردم و شاد بودن مردم با این سریال این برنامه را نگاه کردم.

او در ادامه افزود آقای ملکی گفتند که امروز روز بدی برای سینمای ما است؛ می‌خواهم بگویم در چه موقعی روزهای خوب داشتیم؟ در این چهل سال کی حال ما خوب بود؟ ما سالهاست که نمی‌خندیم خشایار منافقی بود که کارش خنداندن مردم بود در جایی که خنداندن و شادی کردن و آواز خواندن در آن حرام است و مکروه است. کیومرث پور احمد در پایان با تسلیت به خانواده‌ی الوند یاد و نام خشایار الوند را گرامی داشت.

عزت‌الله ضرغامی رییس پیشین سازمان صدا و سیما سخنران بعدی بود، او گفت: هرچه سعی کردم کلمه‌ی مرحوم را بگویم نمی‌توانم. او فردی بود که همیشه لبخند بر لب داشت و تا آخرین ساعات به فکر شاد کردن دل مردم بود. هیچ‌کدام فکر نمی‌کردیم امروز بخواهیم او را تشییع کنیم.

او افزود: قرآن می‌گوید ما همه مردگان متحرک هستیم و وقتی می‌میریم زنده می‌شویم. امروز ما اینجا جمع شده‌ایم تا در کمال ناباوری یکی از خدمتگزاران واقعی و بدون ادعا را تشییع کنیم. همه‌ی وجود او برای شاد کردن دل مردم بود، شاید به این دلیل که مردم بیشتر به شادمانی نیاز داشتند. الوند به این فکر بود و بدون ادعا این کار را می‌کرد.

 

ضرغامی با بیان اینکه «هیچ کاری پرثواب‌تر از شاد کردن دل مردم نیست»، اظهار کرد: الوند یک هنرمند تمام عیار باسواد، باسلیقه، با ذوق و آشنا به کار تیمی بود. میلیون‌ها نفر از مردم سال‌ها پای کارهای او نشستند. او خودش هم فردی اهل حال بود و خنده‌ی زیبای او همیشه بر لبانش بود. برخی را با یک مَن عسل هم نمی‌توان خورد، اما برخی هم مثل خشایار هستند و پر از انرژی و همیشه متبسم‌اند.

ضرغامی در پایان به خانواده‌ی الوند تسلیت گفت.

 

امیر مهدی ژوله سخنران بعدی بود که با حرف‌های خود برای دقایقی فضای خانه‌ی سینما را حزن آلود کرد.

او گفت: پیمان قاسم‌خانی شب روزی که الوند فوت کرد با من تماس گرفت و گفت من خیلی از این چیزها سر درنمی‌آورم، ولی می‌گویند خیلی از اینها که دچار ایست قلبی می‌شوند ممکن است در پزشکی قانونی به هوش بیایند.

او خطاب به خشایار الوند گفت: چرا این فیلمنامه آخری که نوشتی اینقدر کوتاه بود؟ نمی‌توان فردی را معرفی کرد که کلی آرزو برای خانواده و خودش و کارش دارد و بعد پرده‌ی دوم، قهرمان را بکشی. تو درباره‌ی الی را دیدی و گفتی پاهام لرزید از تصور آن کودک و آیا پاهایت نلرزید که پسرت به دوستانت زنگ بزند و بگوید سلام عمو پدرم مُرد؟ چرا این فیلمنامه اینقدر سوراخ دارد؟ مگر وقتی می‌خواهی چنین فیلمنامه‌ای بنویسی نباید دکتری المانی چیزی به مخاطب نشان دهی؟

ژوله در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: الوند خیلی عاشق مادرش بود و می‌گفت مادرم خیلی هوای ما را دارد.

این نویسنده اظهار کرد: من خدمت آقای ضرغامی ارادت دارم و تجربیات خوبی در زمان ایشان داشتم. اکنون خواسته‌ای دارم اگر تلویزیون بخواهد مراسمی برای الوند برگزار کند، من و محراب و پیمان قاسم‌خانی ممنوع‌التصویر هستیم. امیدوارم ترتیبی بدهند ما بتوانیم حضور داشته باشیم و دلمان این وسط نسوزد.

 

سیروس مقدم کارگردان سریال پایتخت نفر بعدی بود که برای براسم مرحوم خشایار الوند سخنرانی کرد سیروش الوند گفت: نمی‌دانم چه بگویم. من ۱۰ سال با خشایار و تیم «پایتخت» فعالیت داشتیم و این ۱۰ سال فراتر از همکاری بود. ما هنوز نبودش را باور نکردیم و صبح فکر می‌کردیم در دفتر او باز می‌شود و او به مراسم خواهد آمد و هنوز شوکه هستیم.

او بیان کرد: همه‌ی تلاش خشایار این بود که خوب زندگی کند و عاشق همسر و فرزندانش بود. روز آخر خیلی سرحال، شاداب و خندان بود. او ۶۰ صفحه‌ی اول فیلمنامه را به محسن تنابنده تحویل داد و قرار بود روز بعد کار را ادامه دهیم. ما نمی‌توانیم این اتفاق را هضم کنیم و تنها چیزی که می‌توانم بگویم روحیه و پشتکار خوب او بود و اینکه نسبت به مسئولیتی که قبول می‌کرد تعهد داشت. کسی از میان ما رفت که جانشین ندارد. یک رکن اساسی از فیلمنامه‌نویسان کشور رفت که به اوج پختگی رسیده بود. من خیلی دوست دارم امشب بخوابم و صبح بلند شوم ببینم اتفاقی نیفتاده است.

محسن امیریوسفی کارگردان فیلم آشغال‌های دوست داشتنی، علیرضا غفاری مجری تلویزیون، عبدالله اسفندیاری مدیرعامل کانون خانه فیلم‌نامه نویسان، نیز از سخنرانان مراسم تشییع جنازه خشایار الوند در خانه سینما بودند.

 

الهام ایمانی همسر خشایار الوند از همه مردمی که در این مراسم شرکت داشتند تشکر کرد و در پایان گفت: خشایار یک حرف ناگفته برای مردم دارد؛ قرار بود در جشن دنیای تصویر بزند اما با این اتفاق نتوانست بگوید و حرف او این بود که از استادش سیروس الوند برادر بزرگش، مهران مدیری و سیروس مقدم تشکر کند.

سیروس الوند برادر بزرگتر خشایار الوند در مراسم تشییع جنازه برادرش در حالی که اشک از چشمانش سرازیر می‌شد گفت: خاطرم می‌آید او زمانی که متولد شد بسیار زیبا بود. او خیلی عاشق همسرش بود. من در زمان عروسی او به اندازه عروسی خودم لذت بردم. تصویر بعدی که در ذهنم است در اتاق احیاست که چند دقیقه شوک دادن به او طول کشید. عکس بعدی تصویری است که پارچه را از روی او کنار زدند تا من شناسایی کنم. بعد از پزشکی قانونی یک نفر وقتی فهمید او نویسنده‌ی پایتخت است از ما خواهش کرد که سنگ قبرش را بسازد و گفت با پایتخت خاطرات بسیاری دارد. گفت این مرد برای ما خیلی ارزشمند است.

داریوش الوند برادر بزرگ خشایار الوند نیز گفت: ما با هم بزرگ شدیم و من در تمام مدت ۳۰ سالی که ایران نبودم با او و نامه‌هایش زندگی کردم خشایار رفیق، برادر من بود، محبوبیت او امروز باعث افتخار من است تا شهرت او و امیدوارم شما با دعای خیر خود بتوانید رسالتی را که او درباره‌ی همسر و فرزندانش داشت محقق کنید.

بعد از اتمام سخنرانی مراسم نماز میت بر پیکر خشایار الوند در حیاط خانه سینما برگزار شد و با مشایعت مردم،  هنرمندان و خانواده الوند رهسپار بهشت زهرا برای خاکسپاری در قطعه هنرمندان شد.

 

حاشیه‌های تشییع جنازه خشایار الوند

مراسم با 15 دقیقه تاخیر نسبت به زمان اعلام شده که ساعت ده صبح بود آغاز شد.

خواهران خشایار الوند در سوگ از دست دادن برادرشان بسیار ناراحت بودند و با سخنرانی هریک از افراد لحظات سختی در مجلس حکمفرما بود.

مسعود ده نمکی بعد از حضور در مراسم برخورد بسیار سردی با مسعود رایگان داشت.

کیهان ملکی بازیگر سینما و تلویزیون ایران پس از سخنرانی امیرمهدی ژوله او را در آغوش گرفت؛ همچنین سخنرانی امیرمهدی ژوله و کیومرث پوراحمد با واکنش بسیار خوب حاضران در جمع قرار گرفت.

پس از آوردن تابوت مرحوم الوند به داخل خانه سینما مجید مظفری برای برقراری نظم و هچنین برای ملاقات آخر مرحوم الوند با خانواده‌اش، از عکاسان خواست که کمی عقب بروند تا تابوت در دسترس خانواده‌اش باشد.

محسن تنابنده و مهران مدیری از چهره‌های شاخص غایب در این مراسم بودند.

این مراسم بعد از خواندن نماز میت و انتقال آن به آمبولانس برای انتقال به بهشت زهرا در ساعت 11:45 دقیقه به اتمام رسید.

گزارش تصویری تشییع جنازه خشایار الوند

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

پیام

  1. ای کارگردان پیرِ لاتئیک و مغرور ، و مملو از تکبر. از اینکه هرچند گاهی سخن ناپاک و مذموم شما در کنار جسد هم کیش در فضای کشور پراکنده می شود نشان از نهاد پلید پشت صحنه مراسم دارد.
    شما که ۴۰ سال سختی در این کشور کشیدی در همین ۴۰ ساله فیلم های سیاه و خاکستری مختلفی که از فکر کهنه کارگردانی همچون شما که نشانه تزاحمهای زندگی تان است برخاسته و برپرده سینما به نمایش گذاشته شده و می شود که دستمزد آنها از همین آب و خاک پرداخت شده است. شما که به اندازه دانه ای ارزن از شریعت اسلام آگاهی نداری حق اظهار نظر در خصوص حرام و مباح بودن خنده و شادی نداری چون فکر ملحد شما از گفتن سلام نیز معذور است، که ریشه در بی اعتقادی و ضعف تفکرات شما دارد.
    اگر تلویزیون نگاه نمیکنی پس چرا برای این سیستم که نماد اطلاع رسانی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است سر و دست می شکنی تا بتوانی یک فیلم بسازی و نمایش بدهی تا بتوانی نقش پوشالی خود را سرپا نگهداری.
    خیالت را آسوده کنم که ۴۰ سال که گذشت، تا ۴۰۰ یا ۴۰۰۰ سال دیگر اسلام و جمهوریت در ایران باقی است، پس تو فکری به حال خود و ایادی و دوستان و هم کیشان منحوس و ملحد خود بکن.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا